မမ

Friday, February 27, 2009

ဘာသာတရား

သူ ့ေက်ာင္းနာမည္က စိုးျမျမ .....။ သူ ့အိမ္နာမည္က ျမေလး....။ သူ ့ရဲ ႔မူစလင္နာမည္က "ဇေလခါ"တဲ ့ ......။ သူဟာက်မရဲ ႔ ငယ္သူငယ္ခ်င္း စာရင္းထဲကတစ္ေယာက္ပါပဲ......။ က်မတို ့ ႏွစ္ေယာက္ ဘယ္ေလာက္အထိတြဲျပီး ခ်စ္ခဲ ့ၾကသလဲဆိုရင္... အိမ္မွာ .... မမေရလို ့ေခၚရင္က်မက "ဂ်ီ"လို ့ထူးလို ့အဘြားက မ်က္ေစ့ပ်က္ မ်က္ႏွာပ်က္နဲ ့က်မေျခသလံုးကို ၾကက္ေမြးနဲ ့ရိုက္တာ ဒီေန ့ထိ က်မၾကက္ေမြးဆို ေၾကာက္တုန္း ...။ စိုးျမျမကက်ေတာ့ သူ႔အိမ္မွာ တစ္ခ်ိန္လံုး ျမတ္စြာဘုရား..ဗုေဒၶါလို ့ေယာင္လို ့.. သူ နာနီက ေက်ာ ကိုထုတာ တစ္အုန္းအုန္းတဲ ့...။
ဆူးေလမွာေနတုန္း အခ်ိန္ေတြေပါ့ က်မသူနဲ႔ မကစားရရင္ မေနႏိုင္သလို .... သူကလဲ သူ႕အိမ္၀ရန္တာကေန က်မကို အျမဲလွမ္းျပီးေအာ္တယ္....။ နင္ထမင္းစားေနလား...။ ဘာလုပ္ေနလဲ ဟိုဖက္ဒီဖက္ ေအာ္ ျပီး စကားေျပာၾကတယ္...။ ကေလးဆိုတာ ႏွစ္ေယာက္ေတြ ့ရင္ အိမ္ကေျပာတာ အကုန္ျပန္ေျပာတဲ ့ အမ်ိဳးေလ....။ ငါအိမ္က နင္တို႔အိမ္သြားရင္ဆူတယ္လို ့က်မေျပာေတာ့ သူ႔အိမ္ကလဲ ဆူတယ္တဲ ့...။ ငါ့အိမ္က နင့္ကို ကုလားမလို ့ေျပာတယ္ ဆိုေတာ့ငါ ့အေမကလဲ နင္တို႔ကိုဗမာစုတ္လို ့ေခၚတယ္လို ့ေျပာျပီးရယ္ၾကတယ္....။ အဲလို နဲ ့က်မတို ့ရန္ျဖစ္ရင္ဗမာစုတ္...... ကုလားစုတ္လို ့ဟိုဖက္၀ရန္တာ ဒီဖက္၀ရန္တာ ေအာ္ၾကတယ္....။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ႏွစ္ဖက္လူၾကီးေတြ ထြက္ျပီးေတာင္းပန္ၾကတယ္......။ အဲလိုမေျပာရဘူး သူငယ္ခ်င္းအခ်င္းခ်င္းတဲ ့ က်မတို ့က အေမတို႔လဲ ေျပာတာပဲ ဆိုေတာ့ လူၾကီးေတြက ရယ္ရယ္ေမာေမာ....။ အိမ္ထဲေရာက္ျပီဆိုတာနဲ ့က်မတို ့ႏွစ္ေယာက္ ငိုသံထြက္လာျပီ...။ အရိုက္ခံရတာေလ....။ လူၾကီးေတြကို အရွက္ခြဲလို ့ဆိုျပီး.....။ ျပီးရင္က်မတို ့မေခၚပဲမေနႏိူင္ဘူး......။ ျပန္ေခၚတာပဲ...။
အဲလို နဲ ့ နဲနဲၾကီးလာေတာ့ သူကဥပုဒ္လဆို ဘာမွတစ္ေန ့လံုး မစားဘူး....။ သူမစားေတာ့ က်မကလဲ လိုက္မစားဘူး သူကတံေတြး ခဏခဏေထြးတယ္.....။ က်မကလဲ လိုက္ေထြးတယ္....။ က်မအဘြားကသိေရာ က်မတို႔ကို ေန႔လြဲညစာမစားရဆိုတဲ ့ ဥပုဒ္ ေစာင့္နည္းကို ေသေသခ်ာခ်ာရွင္းျပတယ္ ...။ အဲဒီမွာ ငါးပါးသီလဆိုတာ ၉- ႏွစ္အရြယ္မွာ က်မ စသိတယ္..... ။ က်မေျပာစရာ သူ႔ပဲရွိေတာ့ က်မတတ္တာ သူ ့ကို ျပန္သင္တာေပါ ့ ...။ သူက သူအိမ္မွာျပန္ေျပာ သူအမက သူ႔အရုပ္ကို ဖြက္ထားလို ့နင္ လိမ္တာ မုသာ၀ါဒကံ ထိုက္ျပီတို ့...... သူအေဖက ဟင္းခ်က္ဘို ့ၾကက္ကိုလည္လွီးရင္ အပါၾကီးေတာ့ ပါဏာတိပါတာကံ ထိုက္ျပီး ေနာင္ဘ၀ အဲဒီၾကက္ လူျဖစ္ျပီး အပါၾကီးကို အဲလိုျပန္လွီးမွာလို ့..... သြားေျပာေတာ့ သူ႔အိမ္ကသူ ့ကို ရိုက္နည္းမ်ိဳးစံုနဲ ့ရိုက္သည္ေပါ့.....။
တစ္ေန ့သူတို ့အစ္ေန ့..... က်မက အဘြား ႏြားတစ္ေကာင္ေလာက္ ၀ယ္ေပးပါလား သမီးလွဴခ်င္လို ့ဆိုေတာ ့အဘြားက အစ္နားနီးေနတာလဲ သိတယ္ ...။ က်မက ႏြားအလွဴခံတယ္ဆိုေတာ့ က်မကိုေမးပါ ေလေရာ....။ က်မကလဲ အစ္ေန ့မွာသူငယ္ခ်င္းက ႏြားသတ္ျပီး ကုသိုလ္ေတြ အမ်ားၾကီးရမွာ (က်မသူငယ္ခ်င္း ကေလး အေတြးနဲ ့အဲဒီတုန္းက သူနားလည္တာ အလြယ္ေျပာခဲ ့တဲ ့အတိုင္း) က်မက အဘြားကို ျပန္ေျပာေတာ့... အဘြားကေဆြ ့ေဆြ ့ခုန္ေတာ့တာ ....။ ျပီးေတာ ့၂၆- လမ္းေစ်းကေန ငါးရံအရွင္ ေလးေကာင္၀ယ္လာတယ္...။ အၾကီးၾကီးေတြ ျပီးေတာ့ က်မတို ့ညီအမေလးေယာက္ကို ...(သူတို ့လဲညီအမေလးေယာက္ပဲ..... က်မတို႔လိုပဲတဲ ့ .... သိပ္ခ်စ္ၾကတာတဲ့.... အဘြားက ငါးရံ႕ေလးေကာင္ကိုေျပာတာ....) ေရာ့..... ငါ့ေျမး ႏြားက အၾကီးၾကီး ငါ့ေျမး အဲဒီငါးရံ့ကို အရင္သတ္ဆို လက္ထဲ ဓားထည့္ေပးတယ္...... ။ မ်က္လံုးျပဴးျပီး ေရကူးေနတဲ့ ငါးရံ ႔ညီအမ အဲ ဒီတုန္းက အဘြားေျပာခဲ့တာကို ၾကည့္ျပီး က်မငိုတယ္.....။ ေၾကာက္လဲေၾကာက္ခဲ့တယ္......။ အဘြားသူတို ့က ကိုယ္တိုင္သတ္တာ မဟုတ္ဘူးဆိုေတာ့...... ငါေျမး ကိုယ္လုပ္မွကိုယ္ရမွာတဲ ့...။ ကုသိုလ္ လိုခ်င္ရင္ငါ ့ေျမး ကိုယ္တိုင္လုပ္ေပါ ့တဲ ့....။ အဘြား တို ့ေတာ့ မလုပ္ရဲဘူးတဲ ့ .....။ က်မ မလုပ္ရဲဘူး....။ ကုသိုလ္လဲ မလိုခ်င္ေတာ့ဘူး ဆိုေတာ့ မလုပ္ရဲရင္ ေနာင္ဘယ္ေတာ့မွမေျပာရဘူး..... ။ စိတ္လဲမကူးရဘူးတဲ ့......။ က်မတို ့နားမလည္ေသးတဲ ့ဘာသာ ေတြထဲ ခ်ာလည္လည္ရင္း အရြယ္ေရာက္လာၾကတယ္.....။ ငယ္သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ တစ္သက္မွာတစ္ခါပဲ ရၾကတာေလ..... ။
က်မတို ့ဖုန္းေျပာျပီး ႏွဳတ္ဆက္ရင္ေတာင္ ဗမာစုတ္ေရ တာ့တာ့......။ က်မကလဲ ကုလားစုတ္မေရ တာ့တာ့....။ တစ္ကယ္ေတာ့ က်မတို ့ညီအမေတြလိုခ်စ္ခဲ့တဲ ့ ေမတၱာေၾကာင့္ပဲ တစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္ အပစ္မျမင္ခ့ဲ ့ၾကဘူး ....။ သူသာ ဗုဒၶဘာသာမွာ ေမြးဖြားခဲ့ရင္ သူဗုဒၶဘာသာ ျဖစ္ေနသလို.... ။ က်မက မူစလင္ဘာသာမွာ ေမြးဖြားခဲ့ရင္မူစလင္ဘာသာကိုပဲ ကိုးကြယ္ေနရမွာေပါ့ရွင္...။ လူေတြဟာ ကိုယ္ေမြးဖြားရာကို ယံုၾကည္ရာကို ကိုယ္းကြယ္ရင္း ေနာက္ဆံုးတစ္ေန႔ ေသဆံုးရတာပါပဲ....။ ကိုယ္ယံုၾကည္ခ်က္နဲ ့ရွင္သန္ၾကီးထြားရင္း ကိုယ္သိလာတဲ ့အတတ္ပညာနဲ ့အသိပညာေအာက္မွာ ကိုယ္ယံုၾကည္ရာကို ေျပာင္းလဲကို္းကြယ္လာခဲ့ၾကတာေတြ အမ်ားၾကီးပါပဲ....။
က်မငယ္ငယ္က သူ႕ကိုေမးဘူးတယ္္....။ သူက ကုလားကားရုပ္ရွင္အေၾကာင္းေတြ ေျပာျပေတာ့ နင္တို ့တိုင္းျပည္က ဘယ္မွာလဲဆိုေတာ့သူကမသိဘူးတဲ့ .....။ ငါတို ့တစ္ေန ့လူၾကီးျဖစ္ရင္ သြားလည္ၾကမယ္ ဆိုေတာ့ သူကလဲ .... ေအးတဲ ့ေျပာခဲ ့တယ္....။ တစ္ကယ္ေတာ့ က်မတို ့ ရဲ ႕ တိုင္းျပည္ဆိုတာ အတူတူပဲဆိုတာ မသိခဲ့ၾကဘူးေလ ....။ ဒီဖက္ေခတ္ေတြမွာ ျပည္ပအေတာ္မ်ားမ်ားကို ေျခဆန္ ့လာ ခဲ့ေတာ့ ျမန္မာျပည္က ဗုဒၵဘာသာေတြ...... ခရစ္ယာန္ေတြ...... မူစလင္ေတြ ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္ေတြမွာ အမ်ားၾကီး ...။
သူမ်ား တိုင္းျပည္ေတြမွာ ကိုယ္ယံုၾကည္ရာကို လြတ္လပ္စြာ ကိုယ္းကြယ္ေနၾကတာေတြ ေတြ ့လာေတာ့ က်မ အရမ္းအံ့ၾသမိတယ္......။
ဒါ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ လြတ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္ခြင့္ဆိုတာကို သိလာခဲ့တယ္ ...။ ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ ေလွ်ာက္ေနၾကတယ္ ....။ ဘယ္သူ ့ကိုမွ မတိုက္သလို....။ ဘယ္သူ႕ကိုမွ မခိုက္ဘူး....။ အဲ ဘာသာေရးလုပ္တဲ ့ သူေတြတိုင္း ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ သက္၀င္ယံုၾကည္ေအာင္ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ တန္ဘိုးထား ေလးစားလာေအာင္ ကမၻာ့အလယ္မွာ ကိုယ့္ဘာသာကုိယ္ ယံုၾကည္လာဘို ့....။ ကိုးကြယ္သူေတြနဲ ့ အမ်ားၾကီးဆိုင္ပါတယ္.....။
က်မတို ့ဗုဒၶဘာသာေပါ့ ဘုရားသားေတာ္လို ့အျမင့္ျမတ္ဆံုးဘြဲ႔ကို ရဘို ့ ပထမဆံုး သကၤန္း၀တ္ သပိတ္လြယ္ ဆြမ္းခံရေတာ့မွာပဲ .... ။ ဘယ္သူ လုပ္ႏိုင္မလဲ ဒီကိုယ္ေတာ္ေတြ ဒီသကၤန္းေတြရွိေနလို႔ တစ္ျခားလူမေျပာဘူး က်မအကိုေတြ ဘုန္းၾကီး၀တ္ရင္ေတာင္ တပတ္ဆယ္ရက္ေလာက္ကို ေသေအာင္ ပိန္လိမ္ေနတာ.....။ အိမ္ကပို ့လိုက္ရတဲ့ ဆြမ္း .... ကပ္လိုက္ရတဲ ့အေအး.... ဒါေတြကို က်မတို ့ဗုဒၶဘာသာပါ လို ့ေၾကြးေၾကာ္ေနယံုနဲ ့တစ္သက္မွာတစ္ခါဘုန္းၾကီး၀တ္ရံုနဲ ့ကိုယ္ကိုးကြယ္ တဲ ့ဘာသာအေပၚ တာ၀န္ ေက်ျပီလားသူတို ့မလုပ္ဘူး ဘယ္သူမလုပ္ဘူး လက္ညိဳးထိုးရတာ လက္ေညာင္းတယ္.....။ ေအာ္ေနရတာ ပါးစပ္ေညာင္းတယ္.....။ လုပ္ႏိုင္တဲ ့သူေတြေပါင္းစည္းျပီး လုပ္ၾကဘို ့ပဲ ရွိေတာ့တယ္....။ က်မေျပာခ်င္တာ ကိုယ္ဘာသာအတြက္ ကိုယ္ေတြဘာလုပ္ျပီးျပီလဲ ...။ သူမ်ားဘာသာကို ဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္ ေစာင္းေျမာင္း လက္ညိူးထိုး အျငင္းပြားရန္ျဖစ္ျပီးၾကျပီလဲ.......။ ဘာသာ အားလံုး ရွင္သန္ ေနတဲ ့ျမစ္ေၾကာင္း ေတြပဲ ဘယ္လိုမွာ တားစီးလို ့ပိတ္ပင္ လို ့မရေအာင္ ကမၻာၾကီး မွာရွိေနတဲ့သန္းေျခာက္ ေထာင္ ေသာလူ သား ေတြကို ရစ္ပတ္ စီးေျမာေနမွပဲရွင္တို ့ေျပာသလို ဘာသာေရးရန္တိုက္ တယ္တိုက္ေလ တိုက္တဲ့သူက တိုက္ တယ္ခ်ၾကေလခ်တဲ့ လူကခ်တယ္ ဘာျဖစ္လဲဘာသာ ေတြေပ်ာက္ သြားလားျမန္မာတစ္ျပည္ လံုးမူစလင္ဘာ သာျဖစ္သြားလား ျမန္မာတစ္ျပည္ လံုးဗုဒၵဘာ သာျဖစ္သြားမလား ပညာရွိေတာ့မဟုတ္ ဖူးက်မေျပာခ်င္တယ္ ဘယ္ေတာ့မွမျဖစ္ဘူး စီးေျမာေနမွာပဲ ကိုယ္ယံုၾကည္ရာ သည္ေဆာင္သြားမွာပဲ အရာအားလံုး သက္၀င္ျခင္းနဲ ့ ပဲေျပာင္းလဲ အုပ္စိုးလို ့ရမယ္တစ္ခ်ိဳ ့ ဘာသာေျပာင္းလဲကိုးကြယ္လာၾကတာဘာေၾကာင့္လဲ သက္၀င္ျခင္း ေၾကာင့္ပဲဒီဘာသာကို သူမယံုၾကည္ေတာ့ဘူး ယံုၾကည္ရာကိုသူေျပာင္းလဲကိုး ကြယ္သြားမယ္ဒါသူရဲ ့လြပ္ လပ္ခြင့္ပဲ က်မေျပာ ခ်င္တာ ဘာသာေရးတိုက္ခိုက္မူ ့ေတြျဖစ္ေအာင္က်မကိုေသြးထိုးလူံ ့ေစာ္သူတဲ ့က်မမွာ ဦးေႏွာက္ရွိတယ္ရွင့္ဘယ္ဘာသာ ကိုမွတိုက္ခိုက္လို ့မရဘူး ေနာက္ဆံုးကိုယ္ ယံုၾကည္ရတဲ့ဘာသာတစ္ခုထဲကမၻာ မွာက်န္ေနခဲ့မယ္လို ့ဘယ္တုန္းကမွမေတြးဘူးသလို ဘယ္ေတာ့မွလဲျဖစ္မလာဘူးဒါေတြအားလံုးဟာေခတၱ
ခဏလိုအပ္လို ့ဖန္တီးယူတဲ့အျဖစ္အပ်က္ေတြပဲ အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြၾကား က်မၾကားညပ္သြားရင္...အဲဒါရိုးသား စြာပဲေၾကြေတာ့မဲ့ထန္းသီးေပၚက်မနင္းမိတာဆိုတာက်မ၀န္ခံပါတယ္...။က်မျဖတ္သန္းလာတာေတြက်မစပ္စုထား တာေတြက်မ၀ါသနာေတြအားလံုးကိုက်မမေသခင္ခ်ျပခ်င္ခဲ့တာပါပဲ။ က်မဘာမွမျဖစ္ခ်င္ဘူး။ က်မစာေရးခ်င္တယ။္ က်မေရးေနမယ္အမွန္တရားျဖစ္ရမယ္အပိုေတြထည့္ျပီးမျမဴစြယ္ဘူး ဘာသူ ့မွလဲရန္မတိုက္ဘူး။ က်မဟာျပည္သူ တစ္ေယာက္ပဲတစ္ေန ့မဲထည့္ခြင့္ရခဲ့ရင္က်မယံုၾကည္ရာကိုရဲရဲရင့္ရင့္ထည့္မဲ့ျပည္သူတစ္ေယာက္ပဲျပည္သူဟာ တိုင္းျပည္ရဲ ့အင္အားတဲ့က်မယံုၾကည္ရတဲ့သူ..က်မသက္၀င္ရတဲ့မူ၀ါဒကိုင္ဆြဲသူေနာက္မွာပဲက်မအင္အားျပမွာပဲ..။ က်မလူကို မၾကည့္ဘူး မူကိုၾကည့္မယ္ ။က်မအေျပာကိုမၾကည့္ဘူးမေနာကိုၾကည့္မဲ ့သူတစ္ေယာက္ပါပဲ။ မမဆိုတာကိုယံုၾကည္ရာကိုေျဖာင့္တန္းစြာ ေလ်ာက္လွမ္း ေနတဲ့ ျမန္ မာျပည္ဘြား ဗုဒၵဘာသာကို ယံုၾကည္သက္၀င္တဲ့ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ျဖစ္သလိုစိုးျမျမဆို တာလဲသူယံုၾကည္ရာ ကိုေလ်ာက္လွမ္းေနတဲ့ ျမန္မာျပည္ဘြား အစၥလမ္ဘာသာ ကိုသက္၀င္ယံုၾကည္တဲ ့မူစလင္အမ်ိဳးသမီးတစ္ ေယာက္ပါပဲ တစ္ေန ့မွာက်မတို ့ ရဲ ့မ်ိဴးဆက္ေတြ ခ်န္ထားခဲ ့ျပီးတိတ္တစိတ္ ဒီေလာကထဲ ကထြက္ခြါ သြားၾကရမဲ ့သူႏွစ္ေယာက္ပါပဲ ဒီေန ့ထိခ်စ္ ခင္ေနတုန္း ပါပဲရွင္။

မမ

Labels:


Posted by Anonymous :: 12:33 AM :: 15 Comments:

Post / Read Comments

---------------oOo---------------

Thursday, February 26, 2009

မမ နဲ ့စကၤာပူ



ျမန္မာျပည္မွာ ေယာင္ေတာင္ေပါင္ေတာင္လုပ္ေနတဲ ့က်မကို အမက စကာၤပူ ေခၚတယ္ ။
လူခ်စ္လူခင္ေပါ အေပါင္းအသင္း အင္မတန္မင္တဲ ့ က်မကို ကတိေတြ အထပ္ထပ္ေတာင္းတာက ျမန္မာျပည္မွာလို လူေတြကို အကုန္မခင္ဘို ့ မေပါင္းဘို ့။
ဗုေဒၵါ ဘယ္သူမွလဲ မလာခ်င္တာကို အတင္းလဲေခၚေသး ကတိေတြလဲေတာင္းေသး .... ။ မလာဘူးဟာ ဆိုေတာ့လဲမဟုတ္ဘူး....။ က်မကလဲ ခဏတစ္ျဖဳတ္ကေတာ့ ပဲေပးျပီးလာခ်င္သေပါ့ရွင္ ....။ စိတ္ထဲမွာ သူ ဘယ္လို စီစဥ္စီစဥ္ ကိုယ္ေနခ်င္မွျဖစ္မွာေလ... ေနာ့.....။
ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုး ပထမဦးဆံုး ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါးကို မီးပ်က္တဲ့ ေရာဂါၾကီး ရန္ကုန္ျမိဳ႕လယ္ကို စတင္ကူးစက္လာတဲ ့ တစ္ေန ့မွာေတာ့ မလတ္နဲ ့ဖုန္းေျပာတိုင္း နင့္ဆီမွာ မီးပ်က္လားလို႔ ေမးတတ္တဲ ့က်မကို တဟားဟား ရယ္ေမာရင္း..... နင္လာၾကည့္တဲ ့ ျမန္မာျပည္ၾကီးကို အေ၀းကေန လွမ္းၾကည့္တဲ ့အရသာဖီလင္ ဘယ္လိုလဲဆိုတာ လာၾကည့္လွည့္တဲ ့......။
ေလယာဥ္ကြင္းကို က်မကို လိုက္ပို ့တာက ဒီေန႔ထိ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မျမင္ရေတာ့တဲ ့(အဲ..... စကၤာပူကို တစ္ေခါက္ေတာ့ အလည္လာသြားေသးတယ္) က်မရဲ႕အရင္းႏွီးဆံုး နားအလည္ႏိုင္ဆုံး က်မသူငယ္ခ်င္း...။
က်မအသိုင္းအ၀ိုင္း သူ ့အသိုင္းအ၀ိုင္းက က်မတို ့ႏွစ္ေယာက္ကို တစ္ေန ့ခ်စ္သူျဖစ္သြားမဲ့သူေတြလို ့အထင္ခံခဲ့ရဘူးတဲ ့သူနဲ ့က်မတို ့မိဘညီအကိုေမာင္ႏွမေတြေပါ့....။
နင္ေလယာဥ္ေပၚမွာ ျငိမ္ျငိမ္ထိုင္သြားေနာ္ လက္လက္ထမေနနဲ ့စပ္စပ္စုစုေတြ ေလွ်ာက္လုပ္ျပီး လမ္းမွာက်က်န္ ေနခဲ့မယ္ ...... ဘာမွတ္လဲဆိုတဲ ့အကိုအမေတြ ေျခာက္လိုက္တာကို ဟုတ္သလိုလို ထင္ခဲ ့ဖူးတဲ့က်မ ......။
ဒီႏိုင္ငံ မွာႏွင္းဆီပန္းေတြ မပြင့္ဘူးလို ့ ေတြးခဲ့ဘူးတဲ ့က်မ.....။ စကာၤပူကိုေျခခ်တဲ ့အခ်ိန္က ညေနေျခာက္နာရီေလာက္ .... ။ အမနဲ ့ေလဆိပ္ထဲက ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးမွာ အတူတူထိုင္ရင္း ပတ္၀န္းက်င္ကို က်ီးကန္းေတာင္းေမွာက္ စပ္စုေနတဲ ့က်မ....... မလတ္ ေျပာေနတာေတြ မၾကားတစ္ခ်က ္ၾကားတစ္ခ်က္ နဲ ့ တက္စီေပၚ ေရာက္ေတာ့ ခုႏွစ္နာရီခြဲေနျပီ.....။
တက္စီေပၚကေန ျမင္တဲ ့မီးေရာင္ေတြ ေျပာင္လက္ေနတဲ ့ကားအေကာင္းစားေတြ ေငးၾကည့္ရင္း.... ေမွာင္မဲ မီးစက္သံေတြ တစ္ဒုန္းဒုန္း ဆူညံေနတဲ ့ရန္ကုန္ျမိဳ ႔ၾကီးရဲ ႔ ညဦးကာလေတြ နဲ ့ယွဥ္ၾကည့္ရင္း မလတ္အဘြားေျပာ တဲ ့နတ္ျပည္ဆိုတာ..... ဒါထင္တယ္ေနာ္ဆိုေတာ့ မလတ္ကမဟုတ္ဘူးတဲ ့.....။ ဒါ အဖြားေျပာတဲ့နတ္ျပည္နဲ ့ တူေအာင္ လုပ္ထားတာတဲ ့......။ မိုးထိေအာင္ထိုးတက္ေနတဲ ့ အေဆာက္အဦးေတြကို တက္စီေပၚက ေမာ့ၾကည့္ရင္း မလတ္ေနတဲ ့ အိမ္ေအာက္မွာ ကားရပ္တယ္....။
ဓါတ္ေလွခါးနဲ ့ ၂၄ထပ္ကို တက္လာျပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ အဂၤလိပ္စကားကို ဘယ္လိုမွ က်မနားမလည္ႏိုင္ေအာင္ေျပာတဲ ့စလံုးအသက္ငါးဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ လင္မယားႏွစ္ေယာက္က စပ္စုတာကို မလတ္ကရွင္းျပရင္း က်မနဲ ့မိတ္ဆက္ေပးေတာ့တာပါပဲ......။ အဲဒီ အခ်ိန္ထဲက လက္လက္ထ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ျမိဳ ႔ပတ္ စားခ်င္တာစား သြားခ်င္တာသြား တစ္ေန႔မလွဴရရင္ မကူညီရရင္ မေနႏိုင္တဲ့က်မ(က်မကိုယ္က်မအဲလို ထင္ခဲ့ေပမဲ့အိမ္က လူေတြက ေတာ့တစ္ေန ့အရူပ္ထုပ္တစ္ခု မလုပ္ ရရင္မမ မေနႏိုင္ဘူးတဲ့) နား ၊ မ်က္ေစ့ ၊ ့ပါးစပ္ေတြအားလံုးပိတ္လို ့ ႏိုင္ငံျခားမွာ ေနတတ္ ထိုင္တက္ေအာင္ မလတ္က ပံုသြင္း အက်ဥ္းခ်ေတာ့တာပါပဲ....။ သူငယ္ခ်င္းေတြထဲက တစ္ေယာက္ျပီး တစ္ေယာက္ႏိုင္ငံျခားထြက္ဘို ့ က်မကို အေဖၚစပ္တိုင္း လာႏွဳတ္ဆက္တိုင္း ေရႊတိဂံုဘုရားၾကီးရယ္ မုန္႔ဟင္းခါးရယ္ ကတၱီပါဘိနပ္စီးတဲ့ ့ေျခေထာက္ေတြကို ငါေသမွခြဲမွာလို ့စကားကုန္ေအာင္ ေျပာခဲ့ဘူးတဲ ့က်မ.....။ သူငယ္ခ်င္းေတြေတာင္ ႏွဳတ္ မဆက္ရဲလို ့တိတ္တဆိတ္ထြက္ခဲ ့ရတဲ ့က်မလြမ္းလိုက္တာ....... ။ မွားလိုက္တာလို ့တစ္ေယာက္ထဲ တိတ္တိတ္ေလး ျငိမ္သက္ရင္း ေနတတ္ခဲ့တာ ဒီေန ့အထိပါပဲ .......။ ပိတ္ရက္ေတြတိုင္း မလတ္ကို ျမန္မာေတြရွိတဲ ့ေနရာသြားမယ္လို ့ က်မပူဆာတိုင္း စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ အျမဲျငင္းတဲ့ မလတ္ကို စိတ္ဆိုးရင္း......။ ရန္ကုန္ဖုန္းဆက္တဲ့အခ်ိန္တိုင္း ငိုယိုျပီး အခုခ်က္ျခင္း ျပန္လာမယ္လို ့ေျပာတတ္တဲ ့ က်မကို ဒီစကၤာပူကို အစိုးရတဲ ့ ကၽြန္းေစာင့္တဲ ့နတ္မင္းၾကီးကမ်ား ေမတၱာသက္၀င္ ခ်စ္ခင္ေနသလားမသိ ..... ဘာတင္တင္ ဘာလုပ္လုပ္ ရီဂ်က္ဆိုတာမရွိပဲ...... ေန.... မမၾကိဳက္သလိုသာ ေနေစလို႔မ်ား အမိန္ ့ခ်လိုက္တာလား .....။ ရန္ကုန္တျမိဳ ႔လံုး ဘရုတ္ဘရက္ ရူပ္ယွက္ခတ္ေနလို ့မ်ား ျမန္မာျပည္ေစာင့္ သမာေဒဝ နတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္ေတြက ျပန္အဝင္မခံေတာ့တာလားလို ့ေၾကကြဲ စြာလြမ္းဆြတ္မိ တဲ့ညေပါင္းကမ်ားစြာ....။ ျမန္မာ ေတြကိုေၾကာက္တတ္ ေအာင္နည္းမ်ိဴးစံု သံုးျပီး ေျခာက္တတ္ခဲ ့တဲ့မလတ္ ...မလတ္နဲ ့..ျမန္မာေတြ ရွိတဲ့ ေနရာကို လိုက္သြားတဲ့အခါေတြ တိုင္းစပ္စုခ်င္အေပါင္း အသင္းလိုခ်င္ ေကာင္ေလးေတြ ေကာင္မေလးေတြ စုရံုး စုရံုး နဲ ့မတပ္ရပ္ စကားေျပာေနတာ ေတြ ့တိုင္းက်မလဲ ၀င္ရပ္ခ်င္ ၀င္စကားေျပာ ခ်င္တာရင္ထဲမွာ အျပည့္ပါပဲ။ အဲလိုနဲ ့ က်မသူ ငယ္ခ်င္းတစ္ ေယာက္ရခဲ့တယ္........၊ သူပံုကအေခ်ာၾကီး မဟုတ္ေပမဲ ့ ၾကည့္ေပ်ာ္ရူ ့ေပ်ာ္ရုပ္ရွိတယ္။ ခက္တာက မေထာ္မနန္း ေတြသိပ္၀တ္တာ အဆို းဆံုး ကလူ ေရွ ့ေရာက္ရင္ဘို လို ေျပာတာ က်မနဲ ့စကားေျပာ ရင္ေတာင္ ျမန္မာ စကား ကို အင္သမ္း အလံုး တစ္သိန္းေလာက္ ခံေျပာတာ ဥပမာ က်မက ထမင္းစားျပီးရင္တို ့ ဘယ္သြားၾကမလဲ ဆိုပါစို ့ေစ်း၀ယ္မယ္ အင္သမ္း ဟားဟားဟား ဒါမ်ိဴး မလတ္ကနင္ သူငယ္ခ်င္း အင္သမ္းတဲ ့ နံမယ္ ေပးထားတယ္ ...........။ေနာက္တစ္ ေယာက္က ေကာင္ေလး အဲဒီ အမ နဲ ့ပတ္သက္ ျပီးခင္တာ သူကတစ္မ်ိဳး ေတြ ့တာ နဲ ့ ဒီအကၤ်ီ မိုက္လား ငါစီးထားတဲ ့ ဘိနပ္လွတယ္ ေနာ္ ေတြ ့လား သူ ့...ၾကည့္လိုက္ရင္လဲ တစ္စက္ မွာ ရင္ခုန္စရာမရွိ............။ေယာက္က်ၤား ေလးေတြ မွာ စြဲမက္ဖြယ္ေကာင္း တဲ ့စြဲေဆာင္မူ ့ အနဲအမ်ားရွိေပ မဲ ့ သူ ့မွာေတာ့ တစ္စက္ မွမရွိရွာဘူး..........။မလတ္က နံမည္ ေပးထား တာ ေတာကာလသားေခါင္း ေမာင္ေက်ာက္ရွည္ တဲ ့ သူ၀တ္ ထားတာနဲ ့ သူနဲ ့ဘာဆို ဘာမွမဆိုင္တာေတြ..........။
အင္သမ္း နဲ ့ေက်ာက္ရွည္ တစ္ေန ့ရည္းစားျဖစ္ ဘို ့ေကာင္းတယ္ လို ့အခါခါ ေတြး မိတယ္ ေက်ာက္ရွည္ နဲ ့ပတ္သက္ျပီး ေနာက္တစ္ေယာက္ ထပ္ပါလာတာက ဟီးမလတ္ နံမည္ ေပးထားတာ ေထြးညို တဲ ့ တစ္ေန မ့လတ္နဲ ့က်မ တို ့ႏွစ္ေယာက္ ကို လမ္းမွာ ေတြ ့ေတာ့ ေထြး ညို အေ၀းၾကီး ကေအာ္ျပီး ေျပးလာတယ္ မလတ္ က မမနင့္ဟာေတြ ကဟယ္လို ့ စိတ္ပ်က္လက္ ပ်က္နဲ ့ျငီးတယ္ မလတ္ သူတို ့က အဲလို တစ္လြဲ ၀တ္တာ ကလြဲလို ့ က်န္တဲ ့ေနရာ အကုန္မွန္တယ္ လို ့က်မကျပန္ေျပာတယ္....။ ေျပးလာတဲ ့ သူကိုေထြး ညို လို ့နံမည္ တန္းေပး တာ က တစ္ခ်ိဳ ့ျမန္မာျပည္ကလြဲ ရင္အတို ၀တ္ရမယ္ လို ့မ်ားပံုေသ နည္း ခ်ထားလား........။ မသိ ေျခသလံုး တုတ္တုတ္ ေပါင္တုတ္တုတ္ေတြ အကုန္ ရုပ္ ဆိုးတာမွန္ သမ် ေဖၚေတာ့တာပဲ စကပ္ကတို ပုလံုး ပုလံုးနဲ ့ ေျပးလာတဲ ့အဲဒီေကာင္မေလး ကိုမလတ္ ကနင့္ သူငယ္ ခ်င္းေထြးညို ဘိုလ ိုက လာ တာ ၾကည့္ရတာ စိတ္ဆင္းရဲ ပါ ့တဲ ့.......။ က်မကေတာ့ သူတို ့နဲ ့တစ္ေန ့လံုးေျပာ တာနား ေထာင္ သူတို ့လူပ္ရွားတာေတြ ၾကည့္ျပီး ရီေမာေနရ တာကို ကအေဖၚမဲ ့ေနတဲ့ က်မ အတြက္ ေက်နပ္ စရာပါပဲ...။ေနာက္ သူတို ့ကဓါတ္ပံု သိပ္ရိုက္ခ်င္ တာ ဘယ္ေနရာ ေရာက္ေရာက္ ဓါတ္ပံု ရိုက္မယ္ ဆိုတာ ခ်ည္းပဲ က်မကရိုက္ ေပးရတယ္ ေက်ာက္ရွည္ ကလဲရိုက္ခ်င္တာ တာပဲ.....။သူတို ့ ကလူေရွ ့ မေရွာင္ ရိုက္ခ်င္ ေပမဲ ့ က်မက ၾကရွက္ တယ္သူ တို ့ပံု ေတြထြက္ လာလို ့က်မ ၾကည့္ျပန္ ေတာ့လဲ ဟီး ရူ ့ခင္း ကလြဲ လို ့ပံု လာပန္းလာ လဲမရွိ သူတို ့ကေတာ့ မမ ေရဒီပံု ေလးအရမ္း လွတယ္ ေနာ္ဆို ျပလို ့ ၾကည့္ရင္ ...က်မက ေတာ့ရီခ်င္ တာပါပဲ.....။ဒါေပမဲ ့ သူတို ့ကရိုးသား တယ္စိတ္ ထဲကေန နင္တို ့မွာအရမ္း လွတာဆို လို ့ရိုး သားတဲ့ ဂုဏ္ပဲရွိ တယ္လို ့ ေျပာမိတယ္။တစ္ေန ့ေပါ ့ မလတ္ ေမြးေန ့ေလ က်မတို ့ ေလးေယာက္ ကိုေကာ္ဖီ တိုက္မယ္ မုန္ ့ေကြ်းမယ္တဲ့ က်မက လဲနင္တို ့ အလွဆံုး အသားနား ဆံုး၀တ္လာ ေနာ္လို ့ ေျမွာက္ေပး မိတယ္ ........။ သူတို ့နဲ ့စံုေတာ့ မလတ္ ကအထပ္ ၇၀ ရွိတဲ ့ေဟာ္တယ္ မွာေကာ္ဖီ တိုက္မယ္ တဲ့ျပီးေတာ့ မွညေန စာကို အ၀စား တဲ့ေရာက္ ဖူးေအာင္ ပို ့တာ ေစ်းၾကီးတယ္ ေကာ္ဖီပဲ ေသာက္တဲ့ ဓါတ္ေလွ ခါးက ရိပ္ရိပ္ နဲ ့တက္သြား တာျမန္မွ ျမန္ပဲ အေပၚ ေရာက္ေတာ့ စကၤာပူ တစ္ျမိဳ ့ လံုးအေပၚ ကေန စီးၾကည့္ရတာ ေတာ္ေတာ္ ကိုေက်နပ္ စရာပဲ..........။က်မက မလတ္ကလဲ ေအးေဆး ထမင္းစား ျပီးမွ လာထိုင္ တာမဟုတ္ ဘူးဆို ေတာ့ေအာင္ မာဒီေလာက္ ေစ်းၾကီး တာတဲ့ ညေနေလး နာရီေက်ာ္ ရင္ေစ်းတစ္ မ်ိဴးတဲ့ ဟုတ္လား အခု ေကာ္ဖီ တစ္ခြက္ ဘယ္ေလာက္ လဲလိုု ့ က်မတို ့ ကစပ္စု ေတာ့ စကၤာပူ ေဒၚလာ ၂၅ က်ပ္တဲ ့က်မတို ့သြားတာေန ့ လည္၂နာ ရီေလာက္ ေပါ ့........။ ညေနေစာင္း ဆိုလူေတြ အမ်ားၾကီး တဲ ့ အနားယူ အပန္းေျဖ အလုပ္ အေၾကာင္း ေဆြးေႏြး ၾကတာ တဲ ့ က်မရင္ ထဲမွာ ငါခ်စ္သူ ရရင္ဒီ ေနရာ ေလးမွာ အေျဖေပး မယ္လို ့စဥ္းစားခဲ့ ဘူးပါတယ္။မတန္ မရာ စဥ္းစား ခဲ့ လို ့လားမသိ ဟိ ဒီေန ့ထိကို ျပန္မေရာက္ ေတာ့တာ...။အဲလို နဲ ့က်မ ကေတာ့ ေကာ္ဖီ တစ္ခြက္ ေသာက္ျပီး အကုန္ ေလ်ာက္ၾကည့္ ခဲ့တာပဲ သံုးနာ ရီေက်ာ္ ေက်ာ္ေလာက္ ၾကမလတ္ က ျပန္ၾက မယ္တဲ့ .......။ က်မတို ့ေအာက္ေရာက္ ေတာ့မလတ္ ကအနား မွာရွိတဲ့ ေရွာ္ပင္ စင္တာ တစ္ခုကို ၀င္ ျပီးေတာ့ ေက်ာက္ရွည္ ကိုနင္ အကၤ်ီလဲ ရမယ္တဲ့ အဲဒီအက်ီ နဲ ့ငါေၾကြးမဲ့ ဒင္နာကို စားဘို ့ဘယ္လို မွနင္အစဥ္ေျပ မွာမဟုတ္ ဘူးတဲ ့.......။က်မတို ့ေက်ာက္ရွည္ ကိုအကုန္ ၀ိုင္းၾကည့္ တယ္ ေက်ာက္ရွည္ ခင္ဗ်ာ ရွက္လြန္း လို ့ထင္တယ္ မ်က္ႏွာေတြ နီျပီး ရွက္ကိုးရွက္ ရွက္ကန္း ကိုျဖစ္လို ့ က်မက ေတာ့မလတ္ ေတာ့ေငြ ကုန္လူပမ္းခံ ျပီး ငါေဘာ္ဒါ ေတြကို ၾကပ္ျပီ လို ့ေတြးမိရဲ ့.........။ဘြတ္ေတြ ရြတ္ေတြ တိုင္ေတြ ကုတ္ေတြ နဲ ့အပီ အျပင္ဂိုက္ ေပးအ တူေန သူငယ္ ခ်င္းေတြ ကိုဒင္နာ သြားစားမွာ လို ့ဘယ္ေလာက္ မ်ားၾကြား ခဲ့ပါလိမ့္....။မလတ္ ကေတာ့ ခပ္တည္ တည္ပဲ က်မက ေက်ာက္ရွည္ ရွက္ေနတာ ကိုၾကည့္ ျပီးမလတ္ တို ့သံုးေယာက္ ေရာဒီပံု နဲ ့စားလို ့ရလားလို ့မ်က္ ႏွာငယ္ ေလးနဲ ့ ရူးခ်င္ေရာင္ ေဆာင္ျပီး ေမးေတာ့ က်မတို ့ ကိုလွည့္ မၾကည့္ ပဲရတယ္ ရတယ္လို ့ ျပန္ေျဖတယ္ အလို နဲ ့တီရွပ္ လက္ရွည္ အစိမ္းေရာင္ ေလးနဲ ့ ေဘာင္းဘီ ဒူးေခါင္းေအာက္ အနက္ေရာင္ ေလးတစ္ထည္ ၀ယ္ ျပီးမလတ္ ကသြားလဲ ေခ်တဲ ့ အားကိုး တစ္ၾကီးနဲ ့ က်မကို လွမ္းၾကည့္ ေနတဲ့ ေက်ာက္ရွည္ ကိုမျမင္ ဟန္ေဆာင္ ျပီးဘိနပ္ ေတြကို ၾကည့္ခ်င္ ဟန္က်မ ေဆာင္ေနခဲ့တယ္ တီရွပ္ အစိမ္းေဘာင္း ဘီအနက္ နဲ ့ေက်ာက္ရွည္ ျပန္ေရာက္ လာေတာ့ မလတ္က တက္စီ ငွါးျပီး မရီနာေဘး ကိုေမာင္းခိုင္း တယ္လူ ေတြတစ္အုန္း အုန္းအကင္ နံ ့ေတြမြန္ ထူေနတဲ ့ ပူအိုက္ေခြ်း ျပန္ေနတဲ့ ေနရာမွာ မလတ္က ၾကိဳက္တာ ယူအ၀ သာစား တစ္ေယာက္ ကိုတစ္ ဆယ္ပဲ တဲ့ပုဇြန္ ေတြဂဏန္း ေတြတစ္ပံု ၾကီးမလတ္ ကယူ ေပးတယ္ က်မတို ့လဲယူ ၾကတယ္ မီးအပူ နဲ ့ကင္လိုက္ စားလိုက္ လုပ္ေနရင္း ေက်ာက္ရွည္ ကတစ္ဟား ဟားေအာ္ရီ တယ္အခု နရွက္ကိုး ရွက္ကန္း ဟန္ေတြ ေပ်ာက္လို ့ သူ၀တ္ထား တဲ့တီရွပ္ အစိမ္းေလး လိုသူရီ သံေတြက ေပါ့ပါးလြပ္ လပ္ေနတယ္ က်မက ဘာရီတာလဲ ဆိုေတာ့ မလတ္ကို အရမ္းေက်း ဇူးတင္ပါ တယ္တဲ့ အခုနကုတ္ နဲ ့ဒါေတြ ဘယ္လို စားမလဲေတြး မိလို ့ပါတဲ ့ က်မ တို ့လဲ တစ္ဟား ဟားသူနဲ ့အတူ လိုက္ရီ ၾကတယ္ က်မကဒီ ေန ့နင္အတန္ ဆံုးပဲလို ့ ေျပာေတာ့ ကံခ်င္းမယွဥ္ နဲ ့တဲ ့အခု ေတာ့အင္သမ္း ကဘိုလို ေတာ္ေတာ္ ဟုတ္ေနျပီ ေထြးညိုက ၀တ္တတ္ စားတတ္ နဲ ့ေပါင္တုတ္ တုတ္ေတြ သိမ္မေဖၚ ေတာ့ဘူး က်မက ရင္ခုန္စရာ တစက္မွ မေကာင္းဘူး လို ့ထင္ခဲ့တဲ့ ေက်ာက္ရွည္ ကသူ ့ကိုရင္ခုန္မဲ့ သူရွာေတြ ့လို ့ အေျခက်အေနလွ ခဲ့ျပီ က်မကေတာ့ အရင္တုန္း ကထက္ပို လို ့ ျမန္မာျပည္ ၾကီးကို မွန္းဆရင္း ပို...သာ..တိုး ..လို ့...လြမ္းေကာင္းတုန္းရွင္......................။


စာဖတ္သူမ်ားကိုအစဥ္ေလးစားလွ်က္

မမ

Labels:


Posted by Anonymous :: 2:18 PM :: 13 Comments:

Post / Read Comments

---------------oOo---------------

Monday, February 23, 2009

မမန႔ဲ ခ်စ္ခ်စ္




အဲဒီေကာင္မေလး က်မဒီဆိုင္မွာ မုန္႔စားတိုင္း အျမဲဆံုေနက်....။
ကခ်င္လြယ္အိတ္အစိမ္း ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းေလးလြယ္ျပီး ေငးေငးငိုင္ငိုင္နဲ ့တစ္စံုတစ္ရာကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတတ္တယ္ .....။
သူ၀တ္ထားတဲ ့အ၀တ္ေတြက သူ႔လြယ္အိတ္လို ခပ္ႏြမ္းႏြမ္း......။
တစ္ခါတစ္ေလ ေက်ာင္း၀တ္စံုနဲ ့........။ အသားျဖဴျဖဴ မ်က္ႏွာ၀ိုင္း၀ိုင္းေလး..............။
ရွိလွ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ တစ္ဆယ့္သံုးေပါ့..........။ သူမ်က္လံုးေတြက ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္............။
ျမင္သလို မျမင္သလို မ်က္လံုးမ်ိဳး ........။ လက္ကေလးေတြ ေျခေထာက္ကေလးေတြက ျဖဴျဖဴသန္႔သန္႔ေလး .............။
က်မမုန္ ့စားတိုင္း သူရွိေနတတ္တယ္ ......... ။ က်မမုန္ ့တစ္၀က္ေလာက္ကုန္ျပီဆိုရင္ အေဒၚၾကီးတစ္ေယာက္ လာေခၚေရာ .............။ ေကာင္မေလး ၀မ္းသာအားရ ထလိုက္သြားေရာ .........။
က်မက အေဒၚၾကီးလို႔သာေျပာတာ ပိန္လိုက္တာ ၀ါးျခမ္းျပားကိုထပ္ အေခ်ာသပ္ထားတဲ့ ခႏၵာကိုယ္ကို ထမိန္ပတ္ထားသလိုပဲ.............။
ဆံပင္နဲနဲေလးက ျဖဴတစ္၀က္ နက္တစ္၀က္နဲ ့ဖြာရာက်ဲေနရဲ ႔..........။
တစ္ေန႔ေပါ ့.......... မုန္ ့စားျပီးလို ့လၻက္ရည္ေသာက္ေနတုန္းပဲ..........ေကာင္မေလးနဲ႔ အေဒၚၾကီး အထုပ္ေတြ အပိုးေတြနဲ႔ ေရာက္လာတယ္ .........။ က်မ အိမ္ေျပာင္းျပီထင္တယ္ဆိုျပီး လိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္ ....။ ေကာင္မေလး မ်က္လံုးေတြ မို႔အစ္ေနတယ္.....။
မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးလဲ နီရဲေနသလို မ်က္ရည္စေတြကိုလဲ က်မျမင္ေနရတယ္ ........။ အရင္လိုပဲ ထိုင္ေနက် ေနရာေလးမွာ သူထိုင္က်န္ခဲ့တယ္........။
သမီး ဘယ္မွမသြားနဲ ့ အေမျပန္လာမယ္လို ့ ေျပာျပီး အေဒၚၾကီးထြက္သြားေလရဲ႕......။
က်မမုန္ ့စားရင္း ေငးၾကည့္ေနတယ္......။ ေကာင္မေလး လူမသိေအာင္ရိွဳက္လိုက္ မ်က္ရည္သုတ္လိုက္နဲ႔....... ။
မမ ဘယ္လိုမွ မစပ္စုရရင္ကို မေနႏိုင္ေတာ့တာ......။
ခံုပုေလးမွာ ထိုင္ေနတဲ ့ေကာင္မေလးအနား သြားရပ္ေတာ့ က်မကိုေမာ့ၾကည့္လာတယ္ ......။
ဘာလို ့ငိုေနတာလဲဆိုေတာ့ က်မကို ေခါင္းခါျပတယ္.......။
သူေခါင္းခါတိုင္း ပါးျပင္ေပၚက မ်က္ရည္စီးေၾကာင္းေတြက ဘယ္ညာေရြ ႔ ေနတယ္လို႕ေတာင္ထင္မိတယ္.......။
က်မက လာဆိုျပီး သူ႔လက္ကိုဆြဲေတာ့ သူအတင္းရုန္းတယ္ ......။
က်မမုန္႔စားတဲ့စားပြဲကို အတင္းဆြဲေခၚလာတယ္ .......။
သူ႔ အထုပ္ေတြ က်မေကာက္ကိုင္ေတာ့ ထိတ္ထိတ္ျပာျပာနဲ ့မုန္ ့ဟင္းခါးေရာင္းတဲ့ အေဒၚၾကီးကို လွမ္းၾကည့္တယ္...။
က်မက အန္တီ သမီးသူ႔ကိုမုန္႔ေကၽြးမလို ့ ဟိုမွာထိုင္မလို ့ဆိုေတာ့..... က်မကို သိေနတဲ့ အေဒၚၾကီးက သြားထိုင္ သြားထိုင္ ဆိုေတာ့မွ ေကာင္မေလး ထလိုက္လာတယ္ ......။
ဘာမွေတာ့ေကၽြးလို ့မရဘူး.....။
ဒါေပမဲ ့က်မသိခဲ့ရတာေတြက သံုးႏွစ္သမီးထဲက သူ႔မိဘႏွစ္ပါးက ကြဲေနတာတဲ့ ......။
သူက အေဖနဲ႔ပါသြားျပီး...... အေဒၚေတြနဲ ့ျမင္းျခံမွာေနတာတဲ ့.....။
အခုသူ ့အေမက တရားႏိုင္လို ့ ညီအမႏွစ္ေယာက္ရွိတဲ့ထဲက သူကအေမနဲ႕ရန္ကုန္ကို လိုက္လာခဲ့တာတ့ဲ....
ရပ္ကြက္ရံုးမွာ သူ႕အေမက ေအာက္တန္းစာေရးတဲ ့.....။
သူတို ့သားအမိကို အဲဒီရံုးေဘးက မူလတန္းေက်ာင္းေလးမွာ ေက်ာင္းေစာင့္မိသားစုနဲ႔ အတူေနဘို႔ ဥကၠဌက ေျပာေပးထားသတဲ ့...။
အခု ေက်ာင္းေနာက္ဘက္မွာ ဟိုတယ္အၾကီးၾကီးေဆာက္ဖို ့ေျမတူးတာ ေက်ာင္းေလးျပိဳသြားလို ့ အခု အားလံုးဖယ္ေပးရတာတဲ့ အေမက ေနစရာသြားရွာတယ္တဲ ့....။
သူ႔နာမယ္က ခ်စ္ခ်စ္တဲ့ .....။ လူေတြ႕ရင္ ဘာေန႕သမီးလဲလို ့ေမးတတ္တဲ့က်မကို... ဗုဒၵဟူးသမီးလို ့ေျဖလိုက္တဲ့အသံက က်မရင္ကို အနက္ရိွဳင္းဆံုး တိုး၀င္သြားခဲ့တယ္ .....။
မမေလ သိတယ္ေနာ္ က်မ အဲဒီေကာင္မေလးကို အိမ္ကိုေခၚဘို ့ အၾကံထုတ္ေတာ့တာေပါ ့ ....
ေကာင္မေလးက ရွစ္တန္းတက္ရမွာတဲ့့ အိမ္ကလူေတြလက္မခံရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ....။
က်မေခါင္းပူေအာင္ စဥ္းစားရင္းနဲ ့ပဲ တို႔အိမ္မွာ လိုက္္ေနမလား ညီအမေတြခ်ည္းပဲ .....
ေနခ်င္ရင္ ငါရေအာင္လုပ္မယ္ဆိုေတာ့ ..... ေကာင္မေလးမ်က္ရည္ေတြနဲ ့ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ က်မကိုၾကည့္ေနတယ္ ....။
က်မ လိပ္စာနဲ႕ဖုန္းနံပတ္ေရးေပးျပီး ဘာျဖစ္ျဖစ္ ငါ့ကိုဖုန္းဆက္ ငါျပန္လာခဲ့မယ္ ....ဆိုျပီး သူ႔လက္ထဲကို ဖုန္းဆက္ဘို ့ ပိုက္ဆံေပးခဲ့တယ္ ။
တစ္လမ္းလံုး ေခါင္းေျခာက္ေအာင္စဥ္းစားရင္း ထမင္းစားေနတဲ့ မလတ္ကို မ်က္ရိပ္ျပျပီး တိုးတိုးေလး သတင္းထူး ေျပာစရာရွိတယ္ ဆိုေတာ့...လာခဲ့မယ္တဲ့ ....။
မလတ္လာေတာ့ က်မကိုစိတ္၀င္တစားနဲ ့ဘာထူးလဲတဲ ့ ...။
ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ဒုကၡေရာက္ေနတယ္.... နင္ကယ္မွျဖစ္မွာဆိုေတာ့ .... ဘာလို႔လဲ....ဘယ္မွာလဲ ဘာေန႔သမီးလဲ တဲ ့.... တနဂၤေႏြသမီး မို႔လို ့နင္ကိုေျပာတာေပါ့ ဗုဒၵဟူးဆိုရင္ အိမ္ေပၚေတာင္ ေရာက္ေနျပီလို႔.. က်မခပ္တည္တည္နဲ ့ေျပာေတာ့ .... ဟုတ္လားတဲ ့ ....ဒ
ငါ ညာပါ့မလားဆိုျပီး ေကာင္မေလးအေၾကာင္း ပိုပိုသာသာေျပာျပတယ္ ....။
နင္ရဲ ႔ဖြားဖက္ေတာ္တစ္ေယာက္ ဒုကၡေရာက္ေနတာ မသိမွာစိုးလို ့သတင္းေပးတာပါ.... နင္စဥ္းစားေလ တတ္ႏိုင္တာေတာ့ အကုန္ကူညီမယ္ ....။
အိမ္ကလူေတြထက္ ေကာင္မေလးအေမၾကီးကို နင္ေခါင္းထဲ ပိုထည့္ရမယ္ ျပီးရင္ ေက်ာင္းထားေပးရမယ္ စဥ္းစားေလ ဆိုျပီး မလတ္ကိုက်မ အကဲခတ္တယ္ ။
အဲဒီေကာင္မေလး အိမ္ေပၚေရာက္ေတာ ့မွာ က်မသိေနျပီ ...။
စိတ္ထဲကေတာ့ မလတ္ေရ ႏွစ္ရက္ထဲကြာတာပါဟာလို ့ေတာင္းပန္မိတယ္.....။
မလတ္ကတနဂၤေႏြ အဓိပတိဖြား က်မက ဗုဒၵဟူးရာဇ ....။
အဲလိုနဲ ့မလတ္သူငယ္ခ်င္းရဲ ႔ ညီမ၀မ္းကြဲေလး အိမ္ျပိဳသြားလို ့ေက်ာင္းတက္ခါနီးဒုကၡေရာက္ ေနလို႔ သံုးလေလာက္အိမ္မွာ ခဏထားခ်င္လို႔ .... ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္ သမီးေလးဆိုေတာ ့အေမကဇေ၀ဇ၀ါ နဲ ့ေခါင္းျငိမ့္တယ္... ။
မလတ္ကို လွည့္ပတ္ျပီး က်မမုန္႔ဆိုင္ေလးကို ေျပးတာေပါ့...။ ဟိုေရာက္ေတာ့ ေကာင္မေလး ထိုင္ေနတုန္း သူ႔ အေမ ျပန္မေရာက္ေသးဘူး......။
က်မကိုေတြ႔ေတာ့ေကာင္မေလး မတ္တပ္ထရပ္တယ္ ......။
က်မေပ်ာ္သြားတယ္ မုန္႔ေကြ်းေတာ့ စားတယ္ ....။ က်မနဲ ့အတူေနခ်င္တယ္တဲ ့.....။ ဒါေပမဲ ့အေမကေပးမွာ မဟုတ္ဘူးတဲ့........။
သူကျမင္းျခံမွာ အမွဳဆိုင္ေတာ့ သူ႔မွာေနစရာရွိတယ္........။
ေက်ာင္းထားႏိုင္တယ္ ဘာညာေျပာထားတာတဲ့ .........။
အခုသူမ်ားအိမ္မွာ ထားရတယ္ဆိုရင္ ျမင္းျခံက အဘြားတို႔ကို ျပန္ေပးရမွာတဲ ့.........။
အေဖက ေနာက္အိမ္ေထာင္နဲ႔တဲ့........။ အဲဒါေတြ အကုန္ငါစီစဥ္မယ္ .....။
နင္ေျပာရမွာ အခုအခ်ိန္ကစျပီး နင့္ကို ဘယ္သူေမးေမး တနဂၤေႏြသမီးလို ့ေျပာရမယ္ၾကားလား......... ဆိုေတာ့ ခ်စ္ခ်စ္က ေခါင္းျငိမ့္တယ္ .......။
မုန္႔ဆိုင္ကအေဒၚၾကီးနဲ႔ ေပါင္းျပီးက်မတို႔အိမ္မွာ ေနစရာမရွိေသးရင္ ခဏေနဘို႔ေျပာေပးမယ္ .........။
သမီးမိန္းကေလးေတြခ်ည္းပဲ .......။သေဘာေကာင္းတယ္ ........ သမီးလိမ္မာရင္ တစ္သက္လံုးေတာင္ ေနခြင့္ရမယ္ ဘာညာတဲ ့........။
မုန္႔ဆိုင္က အေဒၚၾကီး နားခ်တာရယ္ ။ သူအခ်ိန္မေရြး ၀င္လို႔ထြက္လို႔ရမွာရယ္......... မိန္းကေလး ညီအမ ေတြခ်ည္းပဲရယ္ .....။
ေလာေလာဆယ္ သားအမိေနစရာ ရွာမရတာေတြရယ္ ေရြးခ်ယ္စရာ မရွိတဲ ့..... ေဒၚၾကည္ဆိုတဲ ့လူတစ္ကိုယ္လံုး မာနကလြဲလို ့ဘာမွမရွိရွာတဲ့ ခ်စ္ခ်စ္အေမက......... သံုးလေလာက္ သမီးခဏေန ။ အေမအိမ္ရတာနဲ ့ ျပန္ေခၚမယ္......။ က်မသမီး အိမ္ေဖၚမဟုတ္ဘူး ေနာ္လို ့...... အထပ္ထပ္ေျပာရင္း ...... ျဖဴျဖဴစင္စင္ မ်က္လံုးျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္.... ၁၂.. ႏွစ္အရြယ္ ခ်စ္ခ်စ္ က်မတို ့ကားေပၚပါလာေတာ့ အေပ်ာ္ဆံုးက က်မပါပဲ....။
ဟား.. ဟား.. ဟား ... ညီမလိုခ်င္တဲ့ က်မရဲ႕ေအာက္မွာ က်မနဲ႔ ေန႔နံတူတဲ့ ခ်စ္ခ်စ္ကိုက်မ အရမ္းခ်စ္ခဲ့တယ္ ....။
အဲဒီ သားအမိ ႏွစ္ေယာက္စလံုး က်မတို႔ ညီအမကို မရိုးႏိုင္တဲ ့ဟာသေတြနဲ ့ေျဖေဖ်ာ္ခဲ့တယ္....။
ဘယ္သြားသြား ဘာလုပ္လုပ္ အရာအားလံုး ခ်စ္ခ်စ္မွ ခ်စ္ခ်စ္....။
ဘာ၀ယ္၀ယ္ ဘာစားစား ခ်စ္ခ်စ္အတြက္ ပါစျမဲ ....။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေတြ႔ရင္လဲ ခ်စ္ခ်စ္အေၾကာင္း အိမ္မွာေနလဲ ခ်စ္ခ်စ္နဲ ့တတြတ္တြတ္ .....။ ဆံပင္ေဖါင္းေဖါင္းေလး ညွပ္ေပးျပီ ဂါ၀န္အသစ္ေတြနဲ ့တစ္ေသြးတစ္ေမြးျဖစ္လာတဲ့ ခ်စ္ခ်စ္နဲ႔အတူ မနက္စားေနက် မုန္႔ဆိုင္မွာအတူထိုင္စားရတဲ ့အရသာက ခ်စ္ခ်စ္ေတာ့မသိ က်မအဖို႔ေတာ့ က်မအဖို႔ေတာ့ အင္မတန္မွ ေက်နပ္စရာေကာင္းတဲ့ အျဖစ္တစ္ခုပါဘဲ ....။
အိမ္နားက အလယ္တန္းေက်ာင္းေလးမွာ ေက်ာင္းအပ္ေပးခဲ့တယ္.....။
ဒါေပမယ့္ ခ်စ္ခ်စ္အေၾကာင္း တစ္ေျဖးေျဖး သိလာတဲ့အခါ ခ်စ္ခ်စ္ဟာ က်မတို ့အိမ္ရဲ႕ ဟာသဇတ္ေဆာင္ တစ္ေယာက္ ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာခဲ့ေတာ့တယ္ ....။
တစ္ေန႕က်မစာဖတ္ေနတုန္း ခ်စ္ခ်စ္ေကာ္ဖီ လာပို႔တယ္ ...။
က်မေနာက္မလွည့္ပဲ ဘယ္ႏွစ္နာရီထိုးျပီလဲဆိုေတာ့ ခ်စ္ခ်စ္ဆီက အေျဖျပန္မရဘူး ။
က်မလွည့္ၾကည့္ေတာ့ တိုင္ကပ္နာရီ အၾကီးၾကီးကို အနားကပ္ျပီး ေသေသခ်ာခ်ာ ေမာ့ၾကည့္ေနတာေတြ႔လို႔ ....
ဟဲ့.... နင္ငါေမးေနတာ ၾကားလားဆိုေတာ့ ကိုးနာရီခြဲတဲ ့ ထိတ္ထိတ္ျပာျပာနဲ ့ေျဖတယ္....။
သိပ္မၾကာဘူး မလတ္အခန္းက ေအာ္သံထြက္လာတယ္ ...။
ေကာ္ဖီကိုဘာနဲ႔ေဖ်ာ္သလဲ .... ဘယ္သူေဖ်ာ္တာလဲဆိုေတာ့ .... ခ်စ္ခ်စ္ေဖ်ာ္သြားတာတဲ့.....။
သၾကားနဲ ့အခ်ိဳမွဳန္႔နဲ ့မွားျပီး ေဖ်ာ္လာတာခဲ့တာတဲ့ ....။
သူက လုပ္ခ်င္ကိုင္ခ်င္စိတ္ရွိတယ္ ....။ လုပ္တတ္တယ္ ...။ ေကာင္မေလးေတြ နဲ ့လုျပီးလုပ္တယ္ ....။
ခ်စ္ခ်စ္သုတ္တဲ ့ပုရြက္ဆိတ္သုတ္ ရွင္တို႔ကို ေကြ်းခ်င္တယ္.......။
သုတ္ထားတာ စားခ်င့္စဖြယ္ေလး .....။ လၻက္သုတ္ စိုစိုေလး မ်က္ေစ့ေကာင္းတဲ့က်မတို ့ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္မွ ပုဇြန္ေျခာက္မွဳန္႔ထဲက ပရြက္ဆိတ္ႏိုင္းခ်င္းကို ေတြ႔တာေလ.....။
ခ်စ္ခ်စ္ က်မတို႔နဲ ့တသက္လံုး အတူေနခ်င္တဲ့အတြက္ ..... သူၾကိဳးစားရွာတာ။
အေမကို အဖြား... အဖြား နဲ ့နင္းေပးရင္ အိပ္ေပ်ာ္ျပီး ျပဳတ္က်လို ့အေမ့ချမာ ခါးနာသြားလို႔ ေဆးခန္းတပတ္ေလာက္ကို ျပယူရေရာ....။
သ႔ူကိုၾကည့္တာ ဘာလုပ္လုပ္ စမ္းစမ္းစမ္းစမ္းနဲ ့....။
တစ္ေန႔ က်မအိမ္က ေကာင္မေလးေတြက လက္သည္းေျခသည္း ဆိုးေပးေနတာ...သူျမင္သြားတယ္ ။
ရန္ကုန္သူေတြ လက္သည္းေျခသည္း ဆိုင္မွာဆိုးၾကတယ္ .....။
ပံုလွလွေတြ အေရာင္စပ္ ပံုေဖၚဆိုးတာ .... တစ္ခါဆိုးရင္ တစ္ေထာင္ တစ္ေထာင္ႏွစ္ရာေပးရတယ္ (မႏွစ္က က်မျပန္ေတာ့ ရိုးရိုးဆိုးရင္ ေျခာက္ေထာင့္ငါးရာ.... ေျခသဲအတုတပ္
ျပီးေနာက္ဆံုးေပၚ ဒီဇိုင္းဆိုရင္ တစ္ေသာင္းႏွစ္ေထာင္တဲ့ ) ... က်မတို႔ သြားဆိုးရင္ အိမ္က ေကာင္မေလးေတြပါတယ္ ....။ သံုးေလးခါေလာက္လိုက္ျပီးရင္ ၀ါသနာပါတဲ့သူက ခဏေလးနဲ႕တတ္တယ္ ...။
အိမ္ကေကာင္မေလးေတြက လြယ္လြယ္ေလး က်မဆိုးတတ္တယ္ က်မဆိုးေပးမယ္ ဆိုျပီး သူဆိုးေပးေတာ့ ... သပ္သပ္ရပ္ရပ္နဲ ့အေတာ္လွေတာ့ သူ႔ကိုက်မတို႕က ငါးရာပဲေပးလို႔ရတယ္ ........။
သူလဲ မုန္႔ဘိုးရ........။က်မတို႔လဲ သက္သာေပါ့.......။ တစ္ေန႔မလတ္ကို ခ်စ္ခ်စ္ကဆိုးေပးတယ္.....။
ရီလိုက္ရတာ ၀က္၀က္ကြဲပဲ ......။ေတာင္ေရာက္ေျမာက္ေရာက္ ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးဆိုးလား ဆိုးထားရဲ႕ တစ္ကယ္ေတာ့ အဲဒီေကာင္မေလးက မ်က္လံုးအလြန္တစ္ရာ မွဳန္တဲ့ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ဆိုတာ အဲဒီေန႔မွာ ေသခ်ာသြားေတာ့တယ္ .....။
မ်က္မွန္လုပ္ဘို ့ ေရြဘံုသာလမ္းေခၚသြားေတာ့ မ်က္မွန္ကိုင္းေရြးေနတဲ့ က်မနဲ ့အမလတ္နားကပ္ျပီး တိုးတိုးေလး ဖရိန္မပါတာ သူတတ္ခ်င္တယ္တဲ့ ....။
က်မတို ့ႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္လို ့.... ပံုမွန္ငါးေထာင္ေလာက္နဲ ့တတ္လို႔ရမွာကို သူလိုခ်င္တဲ့ ဖရိမ္ေပ်ာက္ကို သံုးဆေလာက္ေပးျပီး လုပ္ေပးခဲ့တယ္.....။
သူက်မတို ့အိမ္ကေနရိုက္ခ်ေတာင္ မဆင္းဘူးဆိုတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြနဲ ့ အားလံုးရဲ႕ေမတၱာကို သူၾကိဳးစားယူခဲ့တယ္ ....။
အိမ္မွာအေနၾကာတဲ ့ ေကာင္မေလးေတြက သူ႔အေၾကာင္းအကုန္ သိထားေတာ့ က်မတို႔ကြယ္ရင္ သူ႕ကို အကုန္ခိုင္းတယ္ ၀ိုင္းျပီးႏိုင္ခ်င္ၾကတယ္ ...။
ဒါေပမဲ့ ခ်စ္ခ်စ္က ေနတတ္တယ္......။ အဲလိုနဲ ့ခ်စ္ခ်စ္တစ္ေယာက္ ဆယ္တန္းကို ေရာက္လာတယ္ ။
တစ္ေန႔ေပါ ့ထမင္းစားေနတုန္း သူနာမယ္ေျပာင္းခ်င္တယ္တဲ့.....။
ေက်ာင္းမွာ ခဏခဏ အစခံရလို႔တဲ့...... သူေရြးထားျပီးျပီတ့ဲ .... ။
က်မတို႔ကို သူေရြးထားတဲ့ နာမည္ကိုေျပာေတာ့ က်မတို ့ညီအမ တအံ့တၾသ ျဖစ္မိတယ္ .....။
"ရတနာရင္ၾကဴ "တဲ ့ သတင္းစာထဲမွာ တစ္လက္မ တစ္ေကာ္လံခြဲနဲ ့ပါလာတဲ ့အမည္ေျပာင္းတဲ့ ေၾကာ္ျငာေလးကို မိတၱဴကူး သူငယ္ခ်င္းေတြက္ို ေ၀ရတာ သူ႔မွာအေမာ တစ္အိမ္လံုး တစ္မ်ိဴးလံုးကေတာ့ ခ်စ္ခ်စ္ ပါပဲ ....။
အဲလိုနဲ ့ဆယ္တန္းေရာက္လာခဲ့တယ္ .....။
က်ဴရွင္ေတြေပး စာသင္၀ိုင္းေတြမွာ လိုက္သင္ရင္း ဆယ္တန္းတဖုန္းဖုန္းနဲ ့သံုးႏွစ္က်ျပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ သူအိမ္ထဲ ေရာက္သြားတယ္.....။
အသားျဖဴျဖဴ ကိုယ္လံုးသြယ္သြယ္ မ်က္မွန္ေလးနဲ ့ခ်စ္ခ်စ္က က်မတို ့စီးပြားေရးမွာလဲ ခိုင္းလို႔မရ ...။
ေနာက္ဆံုးသူ ဘာ၀ါသနာပါလဲလို ့ေမးေတာ့အလွျပင္ဆိုင္တဲ့......။
သူက အူေၾကာင္ေၾကာင္ဆိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းဆိုင္မွာ သူ႔ကို အပ္ေပးလိုက္တယ္ ...။
သူငယ္ခ်င္းကလဲ လူယံုေကာင္းေကာင္းရျပီဆိုေတာ့ အကုန္သင္ေပးတာ ....။
အနီးကပ္ကိုထားတာ သူ၀ါသနာပါတဲ ့အလုပ္ကိုလုပ္ရင္း ခ်စ္ခ်စ္တစ္ေယာက္ တစ္ဆိုင္လံုးမွာ အေရးပါတဲ့ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္လာခဲ့တယ္ ...။
အဲဒီမွာပဲ သူေနတယ္ မ်က္ကပ္မွန္ နဲ ့မ်က္ေတာင္ေလးေတြေကာ့.....။
ေနာက္ဆံုးေပၚ ဆံပင္ပံုစံ ေျခသည္းလက္သည္း လွလွေလးေတြ ဆိုးထားတဲ့ ရတနာရင္ၾကဴဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးဟာ တခ်ိန္တုန္းက လမ္းေဘးမုန္႔ဟင္းခါးဆိုင္ေလးက ခံုပုေလးမွာ ထိုင္ရင္း အနာဂါတ္ ေပ်ာက္ေနခဲ့ဘူးတယ္ ...။
သူနဲ ့ပတ္သက္တဲ့ ဟာသေတြထဲက တစ္ခုေျပာျပမယ္ ...။
က်မနဲ႔ ဘုရားမွာ အတူတူ ပုတီးစိတ္ဘို ့သူလိုက္မယ္ စာေမးပြဲနီးေနလို႔တဲ့........။
ဘုရားမွာ ေန႔နံတူေတာ့ အတူတူ ထိုင္ျဖစ္တယ္ ....။
က်မက ခ်စ္ခ်စ္ ဘာစိတ္မွာလဲဆိုေတာ့ ဂုဏ္ေတာ္တဲ့.........။
ပုတီးႏွစ္ဆယ့္ခုႏွစ္ပတ္တဲ့......... ဗုေဒါၵလို ့က်မ တမိတယ္ ........။
က်မက အရဟံပဲစိတ္မွာ ေလ ........။
မစိတ္နဲ႔လို႔လဲ ေျပာလို႔မျဖစ္........။ ငါျပီးရင္ အၾကာၾကီးေစာင့္ေနရမွာလို႔ က်မေတြးျပီး........ ျပီးရင္ ကား ထဲမွာပဲ ရွိမယ္လို႔ က်မသူ႔ကို ၾကိဳေျပာထားလိုက္တယ္ ........။
အဲလိုနဲ ့က်မျပီးေတာ့ ေအာက္ဆင္းျပီး ကားထဲက ေစာင့္ေနလိုက္တယ္..... ။
က်မေရာက္ျပီး ဆယ္မိနစ္ေလာက္မွာ ခ်စ္ခ်စ္ ကားနားကို ျပန္ေရာက္လာခဲ့တယ္....။
က်မအံ့ၾသသြားတယ္........။ ျပီးျပီလား ဆိုေတာ့ .... ဟုတ္ကဲ့ မမတဲ့ ဘာစိတ္လဲဆိုေတာ့ ဂုဏ္ေတာ္စိတ္တာ တဲ့....။
ဘယ္ႏွစ္ပတ္လဲလို႔ က်မထပ္ေမးေတာ့ ႏွစ္ဆယ့္ခုႏွစ္ပတ္တဲ့.....။ က်မလဲ ဇေ၀ဇ၀ါနဲ ့ကားေမာင္းေနရင္း ပုတီးလြတ္စိတ္ၾကည့္ေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးရွင့္........။
ခ်စ္ခ်စ္ကို ဂုဏ္ေတာ္တစ္ပါးကို ပုတီးတစ္လံုးက်လား ဂုဏ္ေတာ္ကိုးပါးတစ္လံုးလားဆိုေတာ့ .......။ အင္း.....တဲ ့...။
ဘာအင္းလဲ ..... နင္ဘာစိတ္ခဲ့သလဲ ဆိုေတာ့......... ဂုဏ္ေတာ္ေလတဲ့........။
ငါသိတယ္ ဘယ္လိုစိတ္လဲ ေမးေနတာ ဆိုေတာ့ မ်က္ရည္က၀ိုင္းေနျပီ က်မေမးတာကိုရပ္ျပီး အိမ္ေရာက္ေတာ့ မွ လူစံုတက္စံုေရွ႕မွာ ထပ္ေမးျပန္ေရာ.........။
အေမက ဘာျဖစ္လာၾကျပန္ျပီလဲတဲ့........။ ဂုဏ္ေတာ္ပဲေအာ္ေနတဲ ့ ခ်စ္ခ်စ္ကို မလတ္က ေရာ့ဆိုျပီး ပုတီးေပးတယ္ ။
ဘုရားစင္ေရွ႕မွာ သြားထိုင္ ဘုရားေပၚမွာစိတ္ခဲ့တဲ့အတိုင္း အသံထြက္ျပီးစိတ္ ဆိုေတာ့ ပုတီးေလးယူျပီး ဘုရားစင္ေရွ႕သြားထိုင္တယ္ ......။
မလတ္က က်ယ္က်ယ္ဆို ဘုရားစာဆိုတာ ဘာမွမျဖစ္ဘူးလို ့ေျပာေတာ့ က်မလဲ မ်က္ေတာင္တစ္ခ်က္မွမခတ္မိေအာင္ စူးစိုက္ျပီးနားေထာင္ေနတယ္ ခ်စ္ခ်စ္ရြတ္ေနတာကိုၾကားေတာ့ က်မတို႔ အံ့ၾသလြန္းလို ့ မွင္တက္မိေနတယ္.......။
ေနာက္မွ က်မကစျပီး တစ္ဟား ဟား ေအာ္ရီတာ........။
အေဖအေမ အိမ္ရွိလူကုန္ပါဆို.......။
သူ မျပီးႏိုင္မစီးႏိုင္ ရြတ္ေနတာကေတာ့ .....ဂုဏ္ေတာ္ ...ဂုဏ္ေတာ္ ...ဂုဏ္ေတာ္ ....ဂုဏ္ေတာ္ ...ပါတဲ့ရွင္...။
မလတ္ကေတာ့ တစ္ဟားဟားရီရင္း စေတြ႔တဲ့ေန႔ကတည္းက ဘယ္လိုမွ တနဂၤေႏြ သမီးမဟုတ္တာ သိပါ့ မမရယ္ .....။
နင္ရဲ႕ဖြားဖက္ေတာ္က ေတာ္ခ်က္ဟယ္လို ့...... ေထာပဏာျပဳေလရဲ ႔..........။
က်မေျပာခ်င္တာ ၀ါသနာပါရာကို လုပ္ခြင့္ရခဲ့မယ္ဆိုရင္ ခ်စ္ခ်စ္လိုေကာင္မေလးမ်ိဳးေတာင္ ေနရာတစ္ခုရတယ္ ဆိုတာပါပဲ။

စာဖတ္သူ အားလံုးကို အစဥ္ေလးစားလ်က္


မမ

Labels:


Posted by Anonymous :: 6:58 PM :: 18 Comments:

Post / Read Comments

---------------oOo---------------

Friday, February 20, 2009

Friends

Friends Myspace Comments
MyNiceSpace.com

အေပအေတမ်ား


.....မာမူ....
ေလာကၾကီးမွာအေျခက်အေနလွတဲ့အခါ
အတူေနဘို ့ၾကိဳးစားေနသူ

.....အျပဳတ္....
ငါတို႕ရဲ႕တဘုတ္ဘုတ္နဲ ့ေၾကြေနတဲ့
စိတ္ဓါတ္ေတြ ျပန္ေကာက္လို ့
တူညီတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြစုေပါင္း
အင္အားတစ္ခုကိုျဖစ္ေစခဲ့သူ
.....ကြိစိ.....
မွတ္သားေလာက္ေအာင္
ေတြ႔သမွ်ျမင္သမွ်
တစ္ဖုန္းဖုန္းနဲ႕ရိုက္ခ်င္သူ
.....ကူးလ္.....
အကုန္စြဲမယ္
ေတြ႔သမွ်ျမင္သမွ်
အလွဆံုးျဖစ္ေအာင္ပံုေဖၚလို ့
စုတ္တံနဲ ့ဆြဲမွာေနာ္
....ငယ္.....
ေက်ာင္းေျပးက်ဴရွင္ေျပး(မွားလို ့)
ေက်ာင္းေျပး....အလုပ္ေျပး မအားတဲ့ၾကားက
ေရာက္ေအာင္လာရွာသူ
.....မိုးသည္း.....
ေျခာက္ႏွစ္နီးပါးပင္ပမ္းလြန္းလို ့
ျပည္ေတာ္ျပန္အနားယူဘို ့ေလယဥ္လက္မွတ္
ဆုပ္ကိုင္ထားသူ
......မမ....
တစ္ေယာက္ထဲ..အရာရာေဝဝါး
ညွိထားတဲ့သံေယာဇဥ္ေတြျပတ္ေတာက္လို ့
တစ္ေယာက္ထဲ ဟိုးအရင္ကလိုျပန္ေနရဘို ့
ေၾကာက္ရြံ ့ေနသူ..........။

မမ

Friends Myspace Comments
MyNiceSpace.com

Labels:


Posted by Anonymous :: 11:25 PM :: 12 Comments:

Post / Read Comments

---------------oOo---------------

Monday, February 16, 2009

အတူေန မိန္းကေလး အေဖာ္ အလိုရွိသည္...(သန္႕ရမည္...)


အတူေန ဂ်ီးေတာ္ ဘၾကီးေတာ္တို႔က ျပည္ေတာ္ျပန္ ၾကေတာ့မယ္ ဆိုေတာ့ အစုစပ္ငွါးထားတဲ ့အိမ္ေလးရဲ႕တစ္လေနထိုင္စားရိတ္က က်မေခါင္းေပၚကို ပိလာခဲ့ျပီ....။ အခန္းသံုးခန္းပါ ပြြိဳင္ ့ဘေလာက္ အိမ္တစ္လံုး အတြက္ က်မ တစ္လေပးရမွာစကၤာပူေဒၚ လာ- ၂၇၀၀-တိတိ ..။ မီးဘိုး ေရဘိုး မပါေသးဘူးေလ..။ အေတာမသတ္ တဲ ့ေလာဘနဲ ့ငွါးထားတာလဲ သံုးႏွစ္စာခ်ဳပ္တဲ ့...။ အိမ္ေျပာင္းရ ေရႊ႕ရမွာ ေၾကာက္လို ့ေလ.. ။ အေတြးေတြနဲ ့ခ်ာလည္လည္ရင္း ၂၃-ထပ္ကသာ သစၥာဆိုျပီးခုန္ခ်လိုက္ခ်င္ေတာ့ရဲ႕ ..။ ရင္ထဲရွိတာေျပာတာပါ...။ လက္ ေတြ ့မွာေတာ့ျဖင့္ ကိုယ့္လို ျမန္မာအေပအေတေလးေတြနဲ ့စုေပါင္းစပ္ေပါင္းေနဘို ့ ၾကိဳးစားရေတာ့တာေပါ ့ရွင္....။ စိတ္ျခင္းေလးလဲ နီးစပ္ဦးမွ....။ ကိုယ့္လို ေပေပေတေတေလးလဲ ရွိဦးမွဆိုေတာ့ အခန္းငွါးရန္ ရွိပါသည္....။ မိန္းကေလးသီးသန္ ့ေပါ ့....။ ဆက္သြယ္ရန္ ဘေလာက္ဘေလာက္ေပါ ့ေလ...။
အဲသလို ေၾကာ္ျငာျပီးတဲ ့ေနာက္မွာေတာ့...။ ဘုရား....ဘုရား.... ဒီေရာက္ေနတဲ ့ျမန္မာေတြအားလံုး လြန္စြာေစ့စပ္ ေသခ်ာျပီး ငါတစ္ေယာက္ထဲ အေပအေတပါလားလို ့လက္ခံမိေတာ ့တယ္ ....။ ကဲ..နားေထာင္ေနာ္ ေျပာျပမယ္ ရီစရာမဟုတ္ပဲ မရီရ......။ ကိုယ့္ဦးေႏွာက္က အလုပ္လုပ္ပါေစ။

တယ္လီဖုန္း.........ကလင္...ကလင္ (ပဲေကာင္းပါတယ္ေနာ္)

(မမ)..... ဟယ္လို.....ေျပာပါရွင္....
(စံုစမ္းသူ)...အိမ္ငွါးဖို ့စံုစမ္းခ်င္လို ့ပါ ...။ အမတို ့က ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေနတာလဲ ၊ အမက ဘာနဲ ့ေနတာလဲ..။ အမက ဘယ္အခ်ိန္အလုပ္သြားျပီး ဘယ္အခ်ိန္ ျပန္လာမွာလဲ ....။ အမက အိမ္ရွင္ဆိုေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္ေတြ ခ်က္တတ္ျပဳတ္တတ္ပါလဲ...။ ဘယ္အခ်ိန္ အမအိပ္တာလဲ....။ အိမ္မွာဧည့္သည္ေတြ ခဏခဏလာျပီး ဆူဆူညံညံေတြ လုပ္တတ္သလားတဲ ့....။
စိတ္ထဲကေန ဘုရား....ဘုရား .... အၾကိမ္တစ္သိန္း တရင္း ..... ၊ မမက.... ညီမေလးက ဘယ္လို အိမ္ရွင္ မ်ိဴးမွ ေနခ်င္တာလဲရွင္ ဆိုေတာ့....... စံုစမ္းသူေကာင္မေလးက ....က်မက အခ်ိန္တိုင္း စာက်က္တတ္သူ ဆူညံတာ လံုး၀မၾကိဳက္ဘူး .....။ တစ္ခ်ိန္လံုး ဟင္းခ်က္ေနတဲ့ အိမ္ရွင္လဲ မၾကိဳက္ဘူး...။ ဧည့္သည္ေတြ ခဏခဏလာရင္ လဲ က်မ မေနခ်င္ဘူးတဲ ့......။ ဒါနဲ႔မမလည္း ...ေကာင္းပါျပီ ...။ မမ ေသခ်ာစဥ္းစားျပီး အေၾကာင္းျပန္ပါမယ္ေပါ့ရွင္ ...။ ဟင္း..... ကနဲ သက္ျပင္းရွည္ခ်.....။
ကလင္..ကလင္..ဟယ္လို .... ေျပာပါရွင္
(စံုစမ္းသူ) ...အမ...အိမ္ငွါးခ်င္လို ့ပါ ...။ အခန္းကဘယ္ေလာက္က်ယ္လဲဟင္တဲ့.....။ မမက...ဗုေဒၵါ.... အရင္အတိုင္းပါပဲရွင္ ဆိုေတာ့ မီးမီးက တစ္ေယာက္ထဲေနခ်င္လို ့ပါတဲ ့......။ သူမ်ားေတြက ညစ္ပတ္ရင္ မီးမီးမေနတတ္လို ့ပါတဲ ့....။ မမက...ေကာင္းပါတယ္ရွင္ဆိုေတာ့ ..... ပိုးဟတ္နဲ ့ဂ်ပိုးရွိလားဟင္....တဲ ့..။
အမ္ .... က်မနားမလည္ဘူး.....။ သူတို ့ရွိရင္ မီးမီးမေနဘူးတဲ ့.....။ မမက ...အမတို ့ညီအမပဲရွိတာ ဘယ္ သူမွမရွိပါဘူး...။ မီးမီးသူငယ္ခ်င္းေတြလား ဒီမွာမေနဘူးေလ ။ အိမ္မွားဆက္သလားေပါ့ ...။ စံုစမ္းသူက ..အေကာင္ဗေလာင္ေတြ ကိုေျပာတာပါတဲ ့.....။ ျပီးေတာ့ မီးမီးက လက္ေတာ့ပါတယ္ေနာ္တဲ ့....။ ဘုရားေရ သူ ့မွာ ေျခေထာက္မပါရင္.....လို ့က်မေတြးရင္း မီးမီးက၀ွီးခ်ဲနဲ႕ေပါ ့ဆိုေတာ့.. ...။ ရွန္...... ကြန္ပ်ဴတာေနာက္ဆံုးေပၚေလ အဲဒါပါသတဲ ့....။ က်မေခါင္းေတြ ခ်ာခ်ာလည္ေအာင္ ေျဖရင္း အိမ္သာက ဘိုထိုင္လား ဗမာထိုင္လားဟင္တဲ ့.....။ က်မေျဖလိုက္ပါတယ္ရွင္ ..... တရုတ္ထိုင္လို ့။ ဘယ္လိုမ်ိဴးလဲ မီးမီးလာၾကည့္ ဦးမယ္တဲ့ ....။ ဟင္း.... ကနဲ သက္ျပင္းရွည္ကိုခ်ရင္း......။
ကလင္..ကလင္ တဲ ့ဖုန္းကိုင္ရမွာက်မလန္႔ေနျပီ ...
ဟယ္လို ..... ဆိုေတာ့ ျမန္မာသံနဲ ့ဘိုလိုေျပာသရွင္.....။ ကက္သရင္းေအးတဲ ့ .... သူ႔နာမည္က...။ ေအာင့္သက္သက္ေျဖေနရင္း က်မက ျမန္လိုေျပာလဲ သူကဘိုလိုပဲ ေျပာသရွင္ ......။ ဝွဲယူဖရြန္လို ့က်မေမးေတာ့ အိုင္အမ္စကၤာပူရီးယန္းတဲ ့....။ က်မလဲ ျမန္မာသံနဲ ့စကာၤပူရီးယန္းဆိုေတာ့ စိတ္ဝင္စားျပီး ေျဖသေပါ ့ရွင္ ....။ ေနာက္ဆံုး သူကၾကိဳက္သတဲ ့ေနမယ္တဲ ့....။ သူ႕အိမ္ကို ျပန္ငွါးျပီး သံုးလေလာက္ပဲ ေနခ်င္တာတဲ ့ ......။ အိုေက.... ဆိုေတာ့ သူက လကုန္တဲ ့....။ က်မက ဒါဆို မတ္လအစေပါ ့ဆိုေတာ့ ..... ။ အဲဒီမွာ ျပသနာတတ္ေတာ့တာပဲ....။
က်မက ဇႏၷဝါရီကုန္ကို မတ္လလို ့ၾကပ္ေတာ့ သူနဲ ့က်မဘိုလို ျငင္းေတာ့တာေပါ ့.... ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ကက္သရင္းေအးဆိုတဲ ့စကၤာပူရီးရန္းမမၾကီးရဲ ႕ေပါက္ကြဲသံစဥ္ကို ၾကားရေတာ့တာပဲ .....။ ဒီမွာဒီမွာ...... နင္ျပန္ဆိုစမ္း..... တစ္ႏွစ္မွာ ဆယ့္ႏွစ္လ...... ဇႏၷ၀ါရီကုန္ရင္ ေဖေဖာ္ဝါရီမွန္း မတ္လမွန္းေတာင္ မသိတဲ ့ လူက စကာၤပူမွာ ဘာလာလုပ္သလဲတဲ ့........။ ျမန္မာလိုကိုတစ္လံုးတစ္ခဲၾကီး အားရပါးရ ေဟာက္ေတာ့တာပဲ .....။ က်မလဲ သူကေဒါသထြက္ က်မက တဟားဟားရီ .....။
ဟီး....... မားၾကီးကလဲ စိတ္မဆိုးပါနဲ ့က်မမွားသြားလို ့ပါေပါ ့.......။ ခုနထဲက ျမန္မာလိုေျပာ ျပီးေနတာ ကို စကၤာပူရီးယန္း လို ့ေနာက္တာကိုးလို ့က်မကေျပာေတာ့ .....။ ဟဲ ့...... ငါက စကၤာပူရီးယန္းတဲ့ စီတီစင္ယူထားတာၾကာျပီတဲ ့......။
ဗုေဒၵါ...... ေရွာ့ေသးဘူးဟလို ့ေတြးရင္း ......။
ကလင္..ကလင္.....(လာျပန္ျပီ).... အေပအေတမမ ဖုန္းကိုင္ရမွာ ေၾကာက္တယ္ရွင့္.....။
မျဖစ္ေသးပါဘူး ေၾကာက္ေနလို ့.......။ အခ်ိန္တန္ရင္ အိမ္လခက ေပးရမွာ..
(မမ)..ဟလို..... ေျပာပါရွင္
(စံုစမ္းသူ)..က်ေနာ္ အခန္းစံုစမ္းခ်င္လို ့ခင္ဗ် ....
(မမ)...ဟုတ္ကဲ့ရွင္ .... ဘယ္သူေနမွာလဲ
( စံုစမ္းသူ) .... ..က်ေနာ့္ခ်စ္သူပါ .....။ အမ စိတ္ထဲတစ္မ်ိဳးမထင္ပါနဲ ့.... အမမွာ ဘိြဳင္းဖရင့္ရွိလားတဲ့ ..... (မမ)..ဒီမွာ..... ေနပါဦးရွင့္..... ဘာသေဘာလဲ .... နားမလည္ဘူး....။
(စံုစမ္းသူ)...က်ေနာ့္ ခ်စ္သူက ရိုးရိုးေအးေအးေလး..... အတုယူမွားမွာစိုးလို ့ပါတဲ့..... က်ေနာ္စိတ္မခ်ဘူးဗ်ာ.....တဲ့ ။ အိမ္ကို ေယာကၤ်ားေလး ဧည့္သည္ေရာ အ၀င္အထြက္ရွိလား ...။ က်ေနာ့္ခ်စ္သူနဲ ့ အတူေနမဲ့ အခန္းေဖၚကေရာ အြန္လိုင္းတစ္ခ်ိန္လံုး တက္ေနတဲ့သူလား...။ အမ တစ္မ်ိုဴးမထင္ပါနဲ ့ဗ်ာ .... က်ေနာ္စိတ္ပူလြန္းလို ့ပါတဲ့ .....။
က်မ ဘုရားဘုရားတရင္း အမရဲ ႕ေနထိုင္ ဝတ္စားဆင္ယင္ပံုေလး တစ္ခ်က္ေလာက္ လာေလ့လာမယ္ဗ်ာတဲ့ ....။ မမ..ေလ ေကာင္းျပီ လာခဲ့ပါေပါ့ ...။ သူတို ့စံုတြဲလာခါနီး အခ်ိန္ေလးကပ္ျပီး....... (မမေလ.... သိတယ္ေနာ္ ) တင္ပါးအုပ္တယ္ဆိုယံုေလး အားကစားေဘာင္းဘီ က်ပ္က်ပ္ တိုတိုေလးဝတ္ .... ျပတ္ေပ့ ဟိုက္ေပ့ဆိုတဲ့ တီရွပ္က်ပ္က်ပ္ေလးဝတ္...... မလတ္က ဘာအရူးထသလဲတဲ့......။ ရိုုးမွရိုး ရဲ႕လား...... အမွအပါ့မလား...။ ဒီလူ႔ ကြန္ထရိုးေအာက္က သိုးမေလးလား သိခ်င္လို ့ပါ...။ မလတ္နဲ ့လက္ဝါးျခင္းရိုက္တယ္......။ က်မဆံပင္ေတြနဲ ့
ျမင္ကြင္းမရွင္းမွာစိုးလို ့အကုန္စုျပီး ခပ္ျမင့္ျမင့္ခ်ည္လိုက္တယ္......။ ဟိ...... ။
က်မ ဘဲလ္တီးလို႕တံခါးဖြင့္ေတာ့...... အဲဒီလူရဲ႕မ်က္လံုး........ ေဘာလံုးပြဲလို ေၾကျငာျပမယ္.........။
ၾကည့္တယ္ခင္ဗ်ာ့ ၾကည့္တယ္ ဘယ္အစြန္ကို ကပ္ၾကည့္တယ္.....။ အဲ အေနာက္ ကိုေျပာင္းၾကည့္တယ္......။ တစ္ကိုယ္လံုးကို ဝိုက္ျပီးၾကည့္တယ္ခင္ဗ်ာ့......။ အဲ..... ဘိနပ္ထိုင္စီးေနတဲ့ က်မကို..... အေပၚကေန စီးၾကည့္ တယ္.....။ ေကာင္မေလးက ျပန္မယ္လုပ္ေနျပီ.......။ သူကၾကည့္လို ့မဝေသးဘူး...... ။
အဲ..... အိမ္ကိုေျပာတာပါ။
တင္းနစ္စ္ရတ္ကတ္ကိုင္ျပီး ဆင္းသြားတဲ့ က်မကို ေငးၾကည့္ရင္း က်န္ခဲ ့ေလရဲ့... ။ ညေနေစာင္းမွာ ဖုန္းဆက္လာတယ္....။ က်ေနာ္က ၾကိဳက္ပါတယ္တဲ့.....။ သူကနဲနဲေဝးလို ့သိပ္မေနခ်င္ဘူးတဲ့......။
ဟားဟားဟား......။ မွတ္ထား..... အဲဒါ .... ေကာင္မေလးရဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ပဲ.....။ ရွင္တို ့့လိုပဲ က်မတို ့မိန္းကေလးေတြလဲ ရန္သူဆိုတာ အရိပ္ျပရံုနဲ ့အေကာင္ကိုပါျမင္တယ္.....ရွင့္ ။ ရွင္ႏွယ္...... ပူတတ္ရန္ေကာ....။ ကဲ...... အားလံုးပဲ မမဆိုတာ အေပအေတပါပဲရွင္....။

မမ

Labels:


Posted by Anonymous :: 12:40 PM :: 13 Comments:

Post / Read Comments

---------------oOo---------------

Saturday, February 14, 2009

ခ်စ္သူ




ဆယ္ေက်ာ္သက္...

ေက်ာင္းေျပးက်ဴရွင္ေျပး
တို ့ႏွစ္ဦးကလြဲလို ့..... ဘာမွမရွိေၾကးေနာ္
တေန ့ကုန္ထိုင္ျပီး ... တစ္စိမ့္စိမ့္ၾကည္ ့
ႏွင္းဆီနဲ ့ေခ်ာကလက္လဲလို ့
ေသတဲ ့အထိ အတူေနဘို ့
ျမတ္ဘုရားေရွ ႕မွာ တိုင္တည္မယ္ ။ ။

ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္သက္.....

အလုပ္အားရဲ႕လား.....စာေမးပြဲနီးေနလား.....
ေတြ ့ျဖစ္ေအာင္ေတာ ့......ေတြ ့ခ်င္တယ္...။
ခ်စ္သူမ်ားေန ့.......ခ်စ္သူေတြနဲ ့တမ္းတူ
အတူလက္တြဲျပီး...... ဆင္ႏြဲခြင့္ေတာ့
အမိအရကိုယူမွျဖစ္မယ္......။
ေရွ ႕ေရးကိုလဲတိုင္ပင္ခ်င္တယ္
တစ္သက္လံုး..အမွတ္တရျဖစ္မယ္...
ျပန္လာတဲ ့အခါ..သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ ႕ၾကား
ခ်စ္သူေပးတဲ့အရာ..... ၾကြားခ်င္ေသးလို ့ပါ ။ ။

သံုးဆယ္နားနီး သံုးဆယ္ေက်ာ္..

တို ့ႏွစ္ဦးလဲ ခ်စ္သူပဲေလ......
ဒါေပမဲ ့အိုဗာတိုင္ေတြ ရွိေန...
မျပီးျပတ္တဲ ့အလုပ္ေတြၾကား
ဗ်ာမ်ားရင္းနဲ ့.....လူမသိေအာင္
ရင္ထဲမွာတမ္းတ လြမ္းဆြတ္ေနတာ
ဒီေန ့မျဖစ္မေနေတြ႔ရမဲ့..ငါ့ခ်စ္သူလို ့
ပတ္၀န္းက်င္က..သတ္မွတ္ထားတဲ့
မင္းေတာ့မဟုတ္.......။
ျပန္ေတြးလိုက္တိုင္း..အနားနားေရာက္လာ
ႏွလံုးသားျခင္းထပ္..
အျမတ္တႏိုး စံုမက္ခဲ ့ဘူး
လူခ်င္းေတြ႔စရာမလို ရင္ခ်င္းလဲအပ္ဘို ့မလိုေတာ့
ေဝးကြာသြားတဲ ့တို ့ႏွစ္ဦး....
ဒီအခ်ိန္ေရာက္တိုင္း
ထပ္တူခံစား.. ။ ။
ဟိုး..... အတိတ္ကိုတမ္းတ
ေၾကမြေနတဲ ့..... ႏွလံုးသားေပၚမွာထင္က်န္ေနတဲ့
ပံုရိပ္စစ္က မင္းျဖစ္ေပမဲ ့
ေတြေဝမေနပဲ.....
သူေပးေနတာ လွမ္းယူလိုက္ပါ
မင္းသိပ္ၾကိဳက္တဲ ့ ႏွင္းဆီစစ္စစ္
သူစီးထားတဲ့ကတၱီပါစစ္ေပမဲ ့......
ဆင္ေျခာက္ေကာင္ေတာ့မဟုတ္ဘူး
နင္ေတြေဝမေနနဲ ့အျမတ္တစ္ႏိုး ရိွဳက္နမ္းလိုက္ပါ
ဆံပင္ရွည္ရွည္ေပမဲ ့
နင္ရင္တစ္ခုလံုးသိမ္းၾကံဳးပစ္မဲ ့
ငါသံုးေနၾက ရွန္ပူနံ ့ေတာ့မဟုတ္ေတာ့ဘူး


မမ

Labels:


Posted by Anonymous :: 9:19 AM :: 3 Comments:

Post / Read Comments

---------------oOo---------------

Friday, February 13, 2009

လြတ္လပ္ေရးဖခင္ ..ဗိုလ္ခ်ဳပ္




ငါတို ့ျမန္ျပည္မွာသာသနာ..... ေရာင္ဝါေနသို ့လင္းခဲ ့တယ္...။
ငါတို ့ျပည္ရဲ ႕ကၽြန္ဇာတာ..အသက္ေပးလို ့ဖ်က္ခဲ ့တယ္...။
သံသရာမွာအေနေတာ္ဘို ့......ဗုဒၶျမတ္ဘုရား လမ္းညြန္တယ္...။
ဒီကမၻာမွာ ျမန္မာလွဘို ့...... တို ့ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကလမ္းျပတယ္....။
သာသနာမွာထြန္းေတာက္လာတယ့္.....
အာဇာနည္ေတြမ်ားလွတယ္..................။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဖြားတဲ ့စစ္အင္အားတဲ့.....
အရင္ကထက္မ်ားလွတယ္..............။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ပံုတူ ရုပ္ထု ထုေတာ႔
ပန္းပုဆရာကေတာ္လြန္းတယ္.........။
ေတာ္လွတယ္....ေတာ္လွတယ္.........။

မမ

Labels:


Posted by Anonymous :: 9:28 AM :: 2 Comments:

Post / Read Comments

---------------oOo---------------

Thursday, February 12, 2009

မမဆိုတာ

Photobucket

ရိုးသားတဲ ့စိတ္နဲ ့ပြင့္လင္းစြာေတြး
ရဲရင့္တဲ ့စိတ္နဲ ့ရွင္းလင္းစြာခ်ျပခဲ ့တာ
ပိုသြားတာမပါ..... လိုေနတာမရွိ
ျပန္စဥ္းစားၾကည္ ့ေတာ ့လဲ
အရာအားလံုးက ကြက္တိ...။
ေလထဲကစကား
အစထဲက ယံုတတ္တာသူမ မဟုတ္..။
ေျမွာက္တိုင္းလဲ မေျမွာက္
ေျခာက္တိုင္းလဲ မေၾကာက္
ေခ်ာ ့တိုင္းလဲမေပ်ာ့...။
သိခ်င္တာကို ေလ့လာ
ထဲထဲ၀င္၀င္သိရဘို ့အပင္ပန္းခံ...။
တစ္ကယ္ဆိုရင္ ေနသားက်ေနတဲ ့
ဘ၀ေတြကာကြယ္ဘို ့..... ကူညီဘို ့
ျဖည့္ဆည္းဘို ့..... ခ်ျပဘို ့...
သူမကိုမွ.. မလိုအပ္တာ...။
ကေလးတေယာက္လို ေနဘို ့
ရွာျဖတ္ခံထားရတဲ ့မီဒီယာ
လက္ျဖတ္ခံထားရတဲ ့စာေရးဆရာ
ဦးေႏွာက္ထုတ္ထားခံရတဲ့ ပညာရွင္ေတြၾကား...
တစ္ကယ္ေတာ့ သူမက ဘာမွမဟုတ္
ရွင္သန္ျခင္းေတြနဲ ့ခုန္ေနတဲ ့ႏွလံုးသားအစံု
ကိုယ္တိုင္ထုတ္လို ့....
အားလံုးနဲ ့တန္းတူ... လွ်ာျဖတ္ေပးပါ
လက္ျဖတ္ေပးပါ....
ဦးေႏွာက္ေတြထုတ္ေပးပါ...။
ငိုညည္းေနတာ.....
တစ္ကယ္ဆို...အဲဒါ... သူမမဟုတ္ဘူး...။
ႏုနယ္လြန္းတဲ့ႏွလံုးသား
မာေၾကာ ရင့္က်က္ေနတာ
အမိ ျမန္မာျပည္ကို
အေ၀းကေန ျပန္ျမင္ျပီးထဲကပါ။
ဒီေျမကိုနင္း ၾကီးျပင္းခဲ့တာ
ဒီေရကိုေသာက္ ဒီေလကိုိုရွဴ
ဒီသာသနာမွာ ေမြးဖြားခဲ့တာ
ဗုဒၵဘာသာစစ္စစ္ အျဖစ္
ဒီအလွဴေတြနဲ ့ကုသိုလ္ယူ...။
ေမးသင့္လို ့ေမးခြင့္ရွိလို ့ေမးတယ္...။
ေရးသင့္လို ့ေရးခြင့္ရွိလို ့ေရးတယ္.....။
ေျဖသင့္လို ့ေျဖခြင့္ရွိလို ့ေျဖသြားခဲ့တာ....။
ရိုးသားတဲ့စိတ္အျပင္ ပိုတဲ့အရာ စိုးစိမွမရွိ
သူမကိုယ္ သူမသိပါ၏ ။

မမ

Labels:


Posted by Anonymous :: 5:47 PM :: 8 Comments:

Post / Read Comments

---------------oOo---------------
ၾကမၶာ....


က်မခပ္ငယ္ငယ္ အရြယ္တံုးက သူငယ္ခ်င္း ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ ရွိတယ္ ။ သူပံုစံက ခင္ခ်င္ စရာတစ္စက္မွ မေကာင္းဘူးရွင့္..။ သူ႕ပံုစံ ကိုေျပာျပရရင္ အသားက ညိဳညိဳ လူကပုတိုတို သူ႔ ႏွဳတ္ခမ္းက ၾကည္လဲ့လဲ့ဦး ႏွဳတ္ခမ္းကို အနဲဆံုး ေလးဆ တိုးၾကည့္ ။ သူ ့ဆံပင္ပံုက ဂုတ္ေထာက္ေလာက္ကို ဖြာရာက်ဲ ျပီး လန္ျပန္ေနတာ စိုင္းဘာဘာေခါင္းလိုပဲ....။ ဒါေပမဲ့ သူက က်မကို ခင္ရွာတယ္ ။ သူခင္ေတာ့ က်မကလဲ သူ႔ကို ခင္တာပါပဲ..။ ဒါေပမဲ့ သူနဲ ့သြားလာလည္ပတ္ရင္း သူကစကားေျပာ ေမာက္မာတာ သတိထားမိတယ္ ။ သူဘာလို ့မ်ားအဲလိုေမာက္မာသလဲ က်မ စဥ္းစားၾကည့္တယ္...။ ခ်မ္းသာတဲ ့အထဲကလဲ မပါ..။ သာမာန္ပဲ ရုပ္ေခ်ာတယ္လို ့ ေျပာရေအာင္လဲ သူကက်မ အခုနေျပာတဲ့ ရုပ္အတိအက်ပဲ ။
က်ဴရွင္သြား တူတူ အိမ္လဲလာတယ္ ။ ဥပမာ သူအိမ္လာလို ့ က်မကေကာ္ဖီ ေဖ်ာ္ျပီး သူ႔ေသာက္ဘို ့ ခ်ေပးရင္ ငါေကာ္ဖီမၾကိဳက္ဘူး....။ အေအးလုပ္ေပး ...။ အဲလိုပံုစံမ်ိဳး...။ အမေတြကၾကည့္လို ့မရဘူး ...။ ဒါေပမယ့္ က်မကလဲ သူတို ့အိမ္ကို အလွဴအတန္းကလြဲလို ့အလည္မသြားဘူး ။ သူက လာရွာတယ္ သူ႔အေဖက ဒုအရာ ခံဗိုလ္လို ့သူေျပာတယ္.....။
အဲလိုနဲ ့၈ေလးလံုး ျပသနာေတြ ျပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ က်မတို ့ေတြ သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္လာျပီ ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူက်မတို ့ဆီကိုအလာစိတ္လာတယ္ ။ အရင္ကထက္ ပိုေမာက္မာလာတာ ကလြဲလို ့အလွေတြျပင္ ၀တ္တာစားတာလဲအရမ္း....။ ေပၚသမွ်သူ ့ခါးမွာ ဟိုအရင္ကသံုးတာ နဲ ့တစ္ျခားစီ...။ အိမ္လာလည္ ရင္လဲ ကိုယ္ပိုင္ကားက တစ္ေန ့တစ္မ်ိဳး ...။ အိမ္က အမေတြကလဲ သူ ့အခ်ိဳးမၾကိဳက္ ..။ က်မကလဲအားနာ ...။ က်မကိုေတာ့သူ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ခင္တာ...။ အဲလိုနဲ ့..... မမေလ.... သိတယ္ေနာ္ ...။ စပ္စုနည္းေပါင္း စံုသံုးျပီး စပ္စုတာေပါ့ရွင္....။
သူေျပာတာ သူ ့အေဖက ရာထူးတက္သြားျပီတဲ့.......။ ဒုအရာခံဗိုလ္ မဟုတ္ေတာ့ဘူးတဲ့ ...။ ဗိုလ္ၾကီးျဖစ္သြား ျပီတဲ့.....။ အင္း..... ေပါ့....။ က်မက ဘာသိမွာမို႔လို႔လဲ.... အေရးအခင္းကာလမွာ.. တိုင္းျပည္အတြက္ ရန္သူေတြကို အျပတ္ ေခ်မွဳန္းေပးခဲ့လို ့တဲ့့ ...။ က်မလဲ နင့္အေဖက ဘယ္မွာတာ၀န္က်တာလဲ ဆိုေတာ့ ရန္ကုန္ျမိဳ ႔လယ္က ဆက္သြယ္ေရး ရံုးအေပၚထပ္မွာေလတဲ့ ။ အခု ေစ်းမ်ားဌာနမွာ ဌာနမွဴး ျဖစ္ေနျပီတဲ့ ။ ရန္ကုန္က ေစ်းေတြအားလံုး အေဖပိုင္တယ္တဲ့ ။ ေအာ္.... ဟုတ္လား က်မက ဘာသိတာမွတ္လို ့..။ အိမ္ကအစ္ကို ေတြအမေတြကို က်မက ျပန္ေျပာေတာ့ ေနာက္... အိမ္မလာေစနဲ႕တဲ့...။ အဲဒီ ေကာင္မေလး ၾကည့္လို ့မရဘူးတဲ့ ။
အဲလိုနဲ ့သူနဲ ့က်မျပတ္စဲဘို ့ျဖစ္လာတာက တစ္ေန ့.... က်မနဲ ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ လမ္းေလွ်ာက္လာရင္း အနားကို ကိုယ္ပိုင္ကားတစ္စီး ထိုးရပ္လာတယ္...။ က်မတို ့ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူကေနာက္ခန္းမွာ ထိုင္လို ႔ ့တက္...တက္... ဆိုေတာ့ က်မတို ့လဲကားေပၚ တက္တာေပါ့...။ ျပီးေတာ့... မုန္႕ေၾကြးမယ္တဲ့ ..။ မဂၤလာေစ်းသြားမလို ့ လိုက္ခဲ့တဲ့.....။ လိုက္တာေပါ့ ...။ ဟိုေရာက္ေတာ့မွ က်မတို ့ ဒုကၡေတြေရာက္ပံုမ်ားရွင္.....။ မုန္႕စားတယ္ ..။ ေရႊရင္ေအးေသာက္တယ္......။ သူက ပိုက္ဆံမရွင္းဘူးရွင့္ .....။ ေစ်းအဖြဲ ့မွဴးရံုးကို လက္ညိဳးထိုး ျပတယ္.....။ အဲဒီကရွင္းမယ္ေပါ့ ....။ အဲဒါက အစားအေသာက္ေနာ္ ....။ ဆိုင္ေတြကလဲ မိတ္ကပ္ပစၥည္းက အစ အကုန္ယူတာ...။ အဲဒါလဲ ပိုက္ဆံ မေပးဘူး.....။ ျပီးေတာ့အ၀တ္အထည္ ပါတိတ္ဆိုင္က ဓါးၾကီး ပါတိတ္ဆို သံုးထည္လားမသိဘူး ။
က်မ သူငယ္ခ်င္းကလဲ က်မကိုလက္ကုတ္ ဆိုင္ရွင္ေတြရဲ ႕မ်က္ႏွာ မသာမယာေတြ ။ က်မတို ့က ေတြ ့ေနရတာ ေလရွင့္ ....။ က်မတို ့သူနဲ ့လမ္းခြဲျပီျပန္ဘို ့လုပ္တယ္ ... ။ သူက မရဘူး...။ အတင္း ျပန္ပို ့မယ္ ။ က်မတို ့ကိုယ္ ေစ်းပို ့တဲ့ကားကလဲ ခ်ျပီးတာနဲ ့သူကေလး ေက်ာင္းၾကိဳစရာရွိလို ့ပါဆိုျပီး ေတာင္းေတာင္း ပန္ပန္နဲ ့ကို ထားခဲ့တာေလ ...။ က်မတို ့က ကိုယ့္ဖာသာျပန္မယ္ ဆိုျပီး အတင္းျပန္တာ ...။ သူက ဆြဲေပါ့....။
ေစ်းအဖြဲ ့ ရံုးခန္းကို ေရာက္ေတာ့ ထိုင္ေနတဲ့လူၾကီးေတြကို လၻက္ရည္ မွာေလ ဘာလုပ္ေနတာလဲ ပုဇြန္ေတာင္ေစ်း ေျပာင္းခ်င္လို ့လားတဲ ့...။ က်မတုိ ့မွာ ပူလိုက္တဲ့ မ်က္ႏွာ...။ ျပီးေတာ့ ကားတစ္စီး စီစဥ္ေပးပါ တဲ ့ေစ်းအဖြဲ ့မွဴးကလဲ ဟိုဆိုင္ဖုန္းဆက္ေတာင္း...။ ဒီဆိုင္ဖုန္းဆက္ေတာင္း ...။ အား.... ပါး... ရႈပ္လိုက္တဲ့စိတ္..။ ရွက္လိုက္ရတဲ ့အရွက္ ။ ပူလိုက္ရတဲ ့မ်က္ႏွာ ။
အဲလိုနဲ ့က်မတို ့အေနေ၀းသြားၾကေတာ့တယ္...။ သူဆယ္ခါဆက္မွ က်မတစ္ခါဖုန္းကိုင္တယ္ ။ သၾကၤန္ဆိုရင္ေတာ့ သူ ့ေက်းဇူး က်မမွာရွိတယ္...။ သူ႕အေဖနာမည္ ေျပာလိုက္ တာနဲ ့က်မတို ့ျမိဳ ႕ေတာ္၀န္ မဏၣပ္မွာ ေရွ ႕ဆံုးက ေရပက္ရတယ္ ။ ေရွ ႕ဆံုးနားကကို ထိုင္ၾကည့္ခဲ ့ရတာ...။
အဲလိုနဲ႕ ႏွစ္ေတြၾကာျပီး တစ္ခါျပန္ေတြ ့ေတာ့ သူပံုစံကညစ္ထပ္ထပ္ ...။ ေလသံကေတာ့ အရင္အတိုင္းပဲ...လူက ေတာ့ ေတာက္ေတာက္ေျပာင္ေျပာင္မရွိဘူး ...။ ကားေတြဘာေတြနဲ ့လဲ မဟုတ္ေတာ့ဘူး...။ အဲဒါနဲ ့ နင့္အေဖေရာဆိုေတာ့ ပင္စင္ယူသြားျပီတဲ ့....။ သက္ျပည့္လို ့ယူတာမဟုတ္ဘူး ပင္ပန္းလို ့တဲ့.....။ အခု အေဖက ေရႊတိဂံုဘုရားေပၚမွာပဲ.... ေနတယ္တဲ ့ .. ။ အိမ္ေတာင္ျပန္မလာ
ဘူးတဲ့.....။ ေဂါပက အဖြဲ ့၀င္ေလတဲ ့....။ ေအာ္....ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္ လို ့ေျပာရင္း ။ ငါ ဘုရားေရာက္ရင္သြားေတြ ့ဦးမယ္လို ့ေျပာရင္း
ႏွဳတ္ဆက္ေတာ့ မုန္ ့ဘိုးေတာင္းလို ့က်မေပးခဲ ့တယ္ ....။ အဲလိုနဲ ့က်မတို ့ဘုရားတက္တိုင္း သူအေဖနဲ ့ေတြ ့တယ္...။ အမွန္ကအေဖေတြအေမေတြက ခပ္ရိုးရိုးပဲ....။ က်မသိသေလာက္ က်မတို ့ေရြသကၤန္းေတြ အခ်ပ္လိုက္ကပ္လို ့ရတယ္ ဆိုေတာ့ေတာင္ သူအေဖအားလံုး ကူညီျပီး လုပ္ေပးတယ္ ။ က်မတို ့ ဘုရားတက္တိုင္းလဲ မုန္႔ေတြေရာ..... လက္ထဲကို လွဴခ်င္တာ လွဴဘို ့ဆိုျပီး အဘကို ကန္ေတာ့တာ ဆို ျပီး အျမဲပိုက္ဆံ ေပးခဲ့တယ္....။
စကားေအးေဆးေဆး ေျပာျဖစ္တဲ ့ေန ့ေတြဆုိရင္ အဘပင္ပန္းလို ့ ပင္စင္ယူတာဆို လို ့ေမးေတာ့ မဟုတ္ဘူး တဲ့....။ သမီးကဆိုး လြန္းလို ့တဲ ့ ဘယ္လိုမွထိန္းလို ့မရ.... မ်က္ႏွာပ်က္စရာေတြ ခဏခဏလုပ္လို ့တဲ့....။ ၾကာရင္ မေကာင္း လို ့ထြက္ခြင့္တင္လိုက္ တာတဲ ့....။ အခုဆို စိတ္ဆင္းရဲလြန္းလို ့အိမ္ေတာင္မျပန္ဘူးတဲ ့ရွင္ ....။ သူအကုန္ ျဖဳန္းတာကုန္ျပီတဲ ့....။ ကားလဲ ေရာင္းစားတယ္ အိမ္လဲ ေပါင္ပစ္တယ္တဲ ့ ...။ ရွိတာေရာင္းခ်ျပီး ျပန္ေတာ့ ေရြးေပး ထားတယ္တဲ ့....။ အဘြားၾကီး က်န္ေသးတယ္ေလတဲ ့ ....။ က်မတို ့လ ဲစိတ္မခ်မ္း မသာနဲ ့ အဘရယ္ အသက္ၾကီးတဲ ့အခ်ိန္ သက္ေတာင့္သက္သာေနရတာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလဲ.....။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆို သားသမီးပို ့မွဘုရားတက္ ရတာအဘရဲ ႕ဆိုေတာ့ ...။ ဒီမွာလဲ ပင္ပန္းတယ္တဲ ့ေအာက္က သံမံတလင္းဆိုေတာ့ လူၾကီးနဲ ့မတဲ ့ဘူးတဲ ့ ဆိုျပီး..... သူ႕ပုဆိုးေလး မျပတယ္...။ ေျခေထာက္ၾကီးေတြဆိုတာ ေယာင္လို ့မိုးတြင္းဖက္ဆို ပိုဆိုး တယ္တဲ ့....။ ေရေတြဆိုတာ သံမံတလင္းေပၚ ထီးတစ္ေျခာင္းနဲ ့ ေခ်ာ္မလဲေအာင္ ဂရုစိုက္ျပီး ဘုရားပတ္ေနရတာပဲတဲ့ ...။ မႏွစ္က ဘုရားတက္ေတာ့ က်မသူ႔ကိုစံုစမ္းေတာ့ မရွိရွာေတာ့ဘူး ...။ ဆင္းဆင္းရဲရဲ နဲ ့သမီးႏွိပ္စက္လို ့ ဆံုးရွာျပီတဲ ့...။ အဘြားၾကီးလဲ ဆင္းဆင္းရဲရဲ က်န္ခဲ ့တယ္တဲ ့။
အဲလိုနဲ ့စေကာ့ေစ်းေရွ ႕မွာ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္နဲ႔ ဆံုေတာ့... သူငယ္ခ်င္းကသူ႔အေၾကာင္းေျပာျပတယ္ ။ ...သူအိမ္ေထာင္ၾကျပီး ေတာ္ေတာ္ကို ဆင္းဆင္း ရဲရဲတဲ ့.....။ မိဘေတြ ကိုလဲ ႏွိပ္စက္တာကမ္းကုန္ တဲ ့...။ သူ႔ကိုလဲ ဟိုလူက တရားစြဲ ဒီလူကတရားစြဲတဲ ့ ။ ဗိုက္ၾကီးနဲ ့ ကေလးမေမြးႏိုင္လို ့ဆင္းဆင္းရဲရဲ နဲ႕သူ႔အေဖနဲ႕ ေရွ ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ပဲ ဆံုးသြားျပီတဲ့ ...။
သူအေမကေတာ့ အရမ္းသနားဘို ့ ေကာင္းတယ္တဲ ့...။ သူ့ ့အေမေရာ အေဖေရာ သူ ေရာ ၀ဋ္ကၽြတ္သြားတာတဲ့ ရွင္.... ။ ကဲ .... ကံၾကမၼာဆိုတာ...ဘာလဲလို ့ေတြးမေနနဲ ့..။ကိုယ့္ အနားမွာနီးနီး ေလး ..... ရပ္ေစာင့္ေနပါတယ္ရွင္....။

မမ

Labels:


Posted by Anonymous :: 2:51 PM :: 9 Comments:

Post / Read Comments

---------------oOo---------------


စာဖတ္သူမ်ားရွင့္

က်မျမင္တာေတြ ့တာၾကားတာသိတာကို အရိုးသားဆံုးအပြင့္လင္းဆံုး တင္ျပခဲ ့ပါတယ္ရွင္
အဲဒီအတြက္ စာဖတ္သူမ်ားေရာက်မေရာ အေျဖတစ္ခုရခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအေပၚမွာ မလိုလားအပ္တဲ ့ေဂ်ာက္ဂ်က္ထက္ ေျပာင္ေျမာက္တဲ ့စာသားေတြနဲ ့ဟစ္ေဟာ့ အဆိုေတာ္တစ္ေယာက ္က်မစီေပါက္ကို စတိတ္စင္ သေဘာထားျပီး စာဖတ္ပရိတ္သတ္နဲ ့က်မကို ေမတၱာေရွ ့ထားျပီးလာေရာက္ေဖ်ာ္ေျဖေနတဲ ့အတြက္ မိဘအရြယ္ အကိုအရြယ္အမအရြယ္ ေမာင္ ညီမ အရြယ္မ်ားကို မ်က္ႏွာပူအားနာလို ့စီေပါက္ခဏ ျဖဳတ္ထားရျခင္းအေပၚ စာဖတ္သူမ်ားအား မေလးမစားလုပ္ျခင္းမဟုတ္ ။ ေလးစားသမႈနဲ ့ျဖဳတ္ထားရျခင္းျဖစ္ပါတယ္ရွင္ ဘာအေႏွာင္အဖြဲ ့ဘာရည္ရြယ္ခ်က္မွမပါ က်မဒီလိုသိခဲ့တာ က်မဒီလို ၾကားခဲ့တာ က်မဒီလိုျမင္ခဲ့တာ က်မေရးခြင့္ရွိတယ္ က်မေမးခြင့္ရွိတယ္ထင္လို ့ရိုးသားစြာေမး ရိုးသားစြာေရးတဲ့ေပၚမွာ ၾကားမွေနတဲ ့စာဖတ္သူေတြ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ခဲ့ရင္ ေလးစားစြာေတာင္းပန္အပ္ပါတယ္ က်မရိုးသားစြာ ေရးေနဦးမွာပါ က်မစာေတြဖတ္ရင္း ဦးေႏွာက္က သူ ့အလိုလို အလုပ္လုပ္သြားပါေစ.. ဘ၀အေမာေတြေျပဘို ့ရီၾကပါစို ့

မမ

Labels:


Posted by Anonymous :: 10:39 AM :: 7 Comments:

Post / Read Comments

---------------oOo---------------

Saturday, February 7, 2009

က်ိဳက္ထီးရိုး တက္တုန္းက


က်မတို ့ေမာင္ႏွမေတြ ေႏြရာသီ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ တစ္ခုမွာ က်ိဳက္ထီးရိုးဘုရားကို ေျခလ်င္ေလွ်ာက္တက္ခဲ ့ၾကဖူးတယ္ ။ အဲဒီအေပ်ာ္ေတြ ဒီဘက္ေခာတ္မွာ ဘယ္လိုမွ ျပန္လိုခ်င္လို ့မရေတာ့ဘူးရွင္...။
ေပ်ာ္လိုက္ၾကတာ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့..။ က်မက ၁၇ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ေပါ ့..။ အဲဒီတုန္းက ေျပာတာေနာ္ ပထမဦးဆံုး ဘုရားဖူးခရီးေပါ့ ...။ အကုန္ေတြ ့သမွ် အကုန္မွတ္ အကုန္ေလ်ာက္စပ္စု ။ အကုန္ေလွ်ာက္ေနာက္..။ ေပ်ာ္လိုက္တာ....။ တစ္လမ္းလံုး က်မေသာက္ခဲ ့တာ ထန္းလ်က္ရည္နဲ ့အုန္းသီးဖတ္ျဖဴးထားတဲ ့မုန္ ့လက္ေဆာင္း ေသာက္လို ့ကိုမ၀ခဲ့ဘူး....။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ လူလူျခင္း ထမ္းျပီး ေတာင္ေပၚအေရာက္ တင္ပို ့ေနတဲ ့အလုပ္သမားေတြကိုျမင္ရေတာ့ သမိုင္းမွာသင္ရတဲ ့ကၽြန္ပိုင္ရွင္ေခာတ္ကို ျမင္ေယာင္ရင္း က်မနာက်င္ခ့ဲ ့ဘူးတယ္...။ ဘုရားေပၚကျပန္ဆင္းလာတဲ ့သူေတြက အားတင္းထား ေနာက္တစ္ေကြ ့ဆိုေရာက္ျပီေနာ္... ဆိုတဲ ့ အားေပးသံေတြကို အဟုတ္မွတ္တဲ ့ က်မတို ့.... ေရာက္ျပီဆိုတဲ ့အသိစိတ္နဲ ့ေျပးတက္တာ ငါးၾကိမ္ေလာက္ ၾကံဳျပီးတဲ ့အခ်ိန္မွာေတာ့ အဲဒီတုန္းက ေနာက္တာလို႔ပဲထင္ခဲ ့မိတယ္......။ အားေပးစကား ေျပာတာဆိုတာ အခုအခ်ိန ျပန္စဥ္းစားေတာ့မွသိလာခဲ ့ေတာ့တယ္.....။
က်မတို ့ဆင္းတဲ ့အခ်ိန္တုန္းကလဲ တက္လာတဲ ့
လူမွန္သမွ်ကို ေနာက္တစ္ေကြ ့ေရာက္ျပီ ေျပးေျပးလို ့ေျပာခဲ ့တာေတြ ျပန္စဥ္းစားရင္.......။ ဒါ..... ငါအားေပးခ့ဲ ့တာပဲလို ့ သိလာခဲ ့တယ္....။ ရင္ျပင္ေပၚေရာက္ေတာ ့ လူေတြအမ်ားၾကီး.........။
ဒီေတာင္ေပၚ ဘယ္လိုမ်ား ဒီဘုရားၾကီး တည္ခဲ ့ပါလိမ့္လို ့စဥ္းစားရင္း က်ိဳက္ထီးရိုးဘုရားသမိုင္းေတြ ၀ယ္ဖတ္...။ ေတာင္ေပၚအႏွံ႕ေျခဆန္ ့ခဲ ့ၾကတယ္......။
ညေနေစာင္းခ်ိန္ေရာက္ျပီဆို ဘယ္သူေတြ ပင္ပမ္းလို ့နားနား က်မတို ့ညီအမ ေရမိုးခ်ိဴး ၊ အလွျပင္ ေစ်းတန္းတစ္ခုလံုး ေလွ်ာက္ျပီးရင္ လၻက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ၾကတယ္...။ ဆိုင္ေတြမွာလူအျပည့္ ေပါ ့...။ က်မတို႕ ညီအမအပါအ၀င္..... ကာလသားေတြ....... ကာလသမီးေတြ......။ လူၾကီးလူငယ္ ဆိုင္တိုင္းအျပည့္ပါပဲ...။ က်မတို ့လၻက္ရည္မွာတယ္...။
ဒီအခ်ိန္ အသုတ္စံုမွာျပီး စားေနတုန္းမွာပဲ..... ၂၀ေက်ာ္အရြယ ္ဦးဇင္းသံုးပါး ဆိုင္ထဲ၀င္လာတယ္...။ လၻက္ရည္မွာတယ္.....။ စီးကရက္က လက္ၾကားမွာညွပ္လို ့....။ ညေနေစာင္းေနျပီ.....။က်မတို႕ ညီအမ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ရင္း လက္ကုတ္ေနျပီ......။ ျမင္ေနရတာ လံုး၀ကိုအဆင္မေျပေတာ့ဘူး .....။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ လၻက္သုတ္ တစ္ပြဲထပ္မွာတယ္...။ က်မဘယ္လိုမွ ေနလို ့မရေတာ့ဘူး ....။ လၻက္သုတ္ပန္းကန္ ဦးဇင္းေရွ႕ကို စားပြဲထိုးက လာခ်တဲ ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ..... မၾကီး တားေနတဲ ့ၾကား ကေန ဦးဇင္းေတ ြစားပြဲနားကို က်မေရာက္သြားျပီ......။
က်မလက္အုပ္ခ်ီတယ္....။ အရွင္ဘုရားတို ့ဘာဘာသာမ်ား ကိုယ္းကြယ္ပါလဲ လို ့က်မေမးေတာ့ ..... ဦးဇင္းေတြ က်မကိုေမာ့ၾကည္ ့တယ္....။ ဗုဒၶဘာသာ ကို္းကြယ္တာ ဆိုရင္ေတာ့ ..... တပည့္ေတာ္ကို ဒီပန္းကန္စြန္ ့ပါဘုရား ဆိုေတာ ့ .......။ ဦးဇင္းေတြေၾကာင္ေနတယ္....။ ဘာေျပာရမွန္းမသိကိုျဖစ္လို႔ .... ။ က်မကပဲ ဆက္ျပီး ကိုယ္ေတာ္တို ့လူပံုအလယ္မွာဘုန္းေပးရဲေပမဲ ့တပည့္ေတာ္တို႕ကမၾကည့္ရဲလို ့ပါ....ဘုရား....။
လက္မွာ ပတ္ထားတဲ ့နာရီကိုလက္နဲ ့ထိုးျပျပီး ညေနေစာင္း ဘုရား၀တ္တက္ခ်ိန္ပါဘုရာ ့.....။ အရွင္ဘုရားတို ့ ဘုရားေရွ ႕မွာရွိေနရမဲ ့အခ်ိန္ေလ........။ ေက်ာင္းမွာေနတဲ ့ဆရာေတာ္ၾကီးေတြ မသိဘူးလစ္ျပီး မထင္နဲ ့တစ္ဆိုင္လံုး..... ဒီရင္ျပင္ေတာ္တစ္ခုလံုး..... ဘုရားဖူးဘို ့လာတဲ ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြခ်ည္းပါပဲဆိုေတာ့.......။ မ်က္ႏွာေတြနီျပးီ အရမ္းရွက္ေနၾကတယ္......။ တစ္ဆိုင္လံုးကလည္း ၀ိုင္းၾကည္ ့ေနၾကတယ္......။ တပည့္ေတာ္ အရွင္ဘုရားတို ့ကိုအရွက္ရေအာင္ လုပ္တယ္မထင္ပါနဲ ့...... ကိုယ္ေတာ္တို ့ကသာ တပည့္ေတာ္တို ့ ဗုဒၶဘာသာေတြအားလံုး အရွက္ရေအာင္ ဆရာေတာ္ၾကီးေတြ မျမင္ကြယ္ရာမွာ သာသနာကိုေစာ္ကားေနတာ ကိုယ္ေတာ္တို ့သိေစခ်င္တာ ေစတနာနဲ ့ပါ......။ ဆိုျပီး ဒီပန္းကန္စြန္ ့မယ္ မဟုတ္လားဆိုေတာ့ .... ေခါင္းျငိမ့္ျပတယ္..... ။ က်မ၀တၽၱေငြကပ္တယ္......။ ေျမၾကီးေပၚမွာပဲထိုင္ျပီး ဦးခ်ခဲ ့တာ လၻက္သုတ္ပန္းကန္လဲ ယူလာခဲ ့တယ္ ....။ ဦးဇင္းသံုးပါးလဲ ဆိုင္ထဲကေန ေျပးတာေပါ ့.....။ မလတ္က ကိုယ္ေတာ္တို ့ေနာက္တစ္ဆိုင္ မေျပာင္းထိုင္နဲ ့ေနာ္.....။ တပည့္ေတာ္တို ့ေလွ်ာက္သြားေနမွာ အ၀ါေရာင္ေတာက္ေတာက္ေလး ဆင္တူသံုးေယာက္ အေသမွတ္ထားတယ္ေနာ္လို႕ ...လွမ္းေအာ္ေတာ့ တစ္ဆိုင္လံုး တစ္၀ါး၀ါးရီၾကတယ ္။ က်မက ဆိုင္ရွင္အန္တီကို ... အန္တီကလဲ ဘယ္ေလာက္ရရ မေရာင္းပါနဲ ့လၻက္ဖက္သုတ္တစ္ပြဲက သာသနာကိုညွိဴး ႏြမ္းေအာင္ ေလာင္းတဲ ့အဆိပ္ရည္တစ္ခြက္ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္ဆိုေတာ့.... လူၾကီးရွက္ေတာ့ ရယ္တယ္.....။ ေဂါပကေတာင္ မႏိုင္တာရန္ကုန္သူ ငါ့သမီးေလးက်ေတာ့......ေျပးတာ တန္းေနတာပဲ တဲ ့ .....။ က်မ ေျပာခ်င္တာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဗုဒၶဘာသာပါလို ့ခံယူထားတယ္.....။ ကိုးကြယ္ေနတယ္ဆိုရင္ သာသနာ ကို ညိွဴးႏြမ္းေစမဲ ့အရာအားလံုးကို တားဆီးဖို ့တာ၀န္... ဗုဒၶဘာသာတိုင္းရဲ႕ သမိုင္းေပးတာ၀န္ပဲ......။ ဒါ သာသနာကို မီးေလာင္ေစမဲ ့အမိွဳက္တစ္စပါပဲ.......။ အမိွဳက္မွန္းသိေနတဲ ့ေနာက္ေတာ့ ဖယ္ကိုဖယ္ခ႕ဲ ့ရမွာပါ......။ အဲဒီလို လုပ္ရပ္မ်ိဳးကိုေတြ႔ေနလ်က္နဲ ့မ်က္ႏွာလႊဲျပီး အေ၀းေရာက္မွခဲ နဲ ့ပစ္မယ္ဆိုရင္ .... လိုရင္း မေရာက္သလို မဆိုင္သူေတြ ထိတတ္ပါတယ္.....။ ဆရာေတာ္ၾကီးေတြဆိုတာ ေက်ာင္းမွာထိုင္ေနတာ သူ ့တို ့တပည့္ေတြ အျပင္မွာ ေသာင္းက်န္းမယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မသိႏိုင္ပါဘူး..... ။
ဘယ္ေနရာေတြ ႔ေတြ ႕ ေက်ာင္းလိပ္စာေမးျပီး ေက်ာင္း ထိုင္ဆရာေတာ္ၾကီးေတြသိေအာင္ ေလွ်ာက္သင့္ပါတယ္.....။ ေတြ ့သမွ်ျမင္သမွ် ဓါတ္ပံုရိုက္ သတင္းေရးမယ္ဆိုရင္......။ ဒီေန ့အထိသာသနာဆိုတာ ကို ပင္ပမ္းဆင္းရဲခံ သယ္ေဆာင္ေပးေနတဲ ့ ဆရာေတာ္ၾကီးေတြကို မ်က္ႏွာပူစရာ အားနာစရာေကာင္းလွပါတယ္.....။ မလိုလားအပ္တဲ ့ျပသနာ ေတြလဲ ၾကီးထြားေစႏိုင္သလို ဘာသာေပါင္းစံုအလည္မွာ သာသနာကို ညွိဴးႏြမ္းေစမွာပါပဲ.....။
ဒီလိုျမင္လို ့၀ိုင္းလက္ညွိဳးထိုးမယ္..... အျပစ္တင္ကဲ ့ရဲ႕ေနမယ့္အစား သာသနာကို အဓြန္ ့ရွည္ဘို ့ ဗုဒၵဘာသာတစ္ေယာက္အေနနဲ ့ ငါဘာလုပ္ျပီးျပီလဲ.........။
တစ္သက္မွာတစ္ၾကိမ္ ဘုန္းၾကီး၀တ္လို႕ေတာ့.... သာသနာၾကီးအဓြန္ ့ မရွည္ႏိုင္သလို...... ႏိုင္ငံအႏွံ႕ဘုရားေတြေလွ်ာက္တည္ေနလို ့သာသနာကိုအဓြန္ ့ရွည္ေစမွာ မဟုတ္ပါဘူး......။ ျမတ္စြာဘုရားေဟာၾကားခဲ့တဲ့ ဆံုးမစကားေတြကို နားလည္တတ္မွ......ျမတ္စြာဘုရားေဟာၾကားခဲ့ျပီး သံဃာေတာ္ေတြ လက္ဆင့္ကမ္း မွတ္တမ္းတင္ခဲ့တဲ့ တရားစာေတြကို ကိုယ္တိုင္ ဖတ္ရွဳနားလည္က်င့္သံုးတတ္မွ..... သာသနာရွင္သန္ေနမွာပါ......။ ထိုေတြကို အျမင့္ျမတ္ဆံုး ဘုရားသားေတာ္လို ့ေခၚပါတယ္....။ ျမင့္ေသာျမတ္ေသာ ေနရာမွာ ထားေပးရပါမယ္...။ လုပ္ရပ္ကို အျပစ္ေျပာစရာ ျမင္ရင္ေတာင္မွ ၀တ္ထားတဲ ့သကၤန္းကိုရိုေသရမယ္လို ့က်မတို ့စိတ္ထဲမွာစြဲေနေအာင္ မိဘဘိုးဘြားမ်ားက ဆံုးမခဲ ့ပါတယ္ .....။
ဘုန္းၾကီးေတြ ့ရင္လက္အုပ္ခ်ီ ေနရာေပးဖုိ႕ေ၀းလို ့....တြန္းတိုက္ေနၾကတဲ ့ ဒီေခာတ္ၾကီးထဲမွာ ဘုန္းၾကီးေတြရြာျပင္ထုတ္တယ္.....။ ဒီေလာက္မ်ားတဲ ့ေက်ာင္းေတြ ကိုယ္ေတာ္ေတြကို ဒီပတ္၀န္းက်င္က ဆြမ္းျပသနာ ေျဖရွင္းႏိုင္မႏိုင္ စဥ္းစားရမွာပါပဲ.....။
ပတ္၀န္းက်င္ကလဲ ဘုန္းၾကီးေတာင္ ဆြမ္းခံျပန္ေကြ်းရမယ္႕ ပတ္၀န္းက်င္မ်ိဳးဆိုေတာ့ ဘုန္းၾကီးေတြ ျမိဳ ႔ထဲ ထြက္ ဆြမ္းခံရေတာ့တာပဲ....။ကားသမားက ကားခမရလို ့မတင္ခ်င္....။ ေစာင္းေျမာင္းေျပာ....။ မာတုဂါမေတြနဲ ့ တိုးၾကိတ္စီးေနရတဲ ့ဆြမ္းခံကိုယ္ေတာ္ေတြ ေတြ ့ရတာ စိတ္ခ်မ္းသာပါရဲ ႔လားရွင္.....။
စာသင္သားတစ္ေယာက္ရဲ ႔ကုန္က်စရိတ္ စာသင္သား မဟုတ္တဲ ့ ဆရာေတာ္ၾကီးေတြအတြက္....။ ဆြမ္း၊ ေဆး၊ သကၤန္း၊ ေက်ာင္း အျပည့္အ၀ ရွိေနပါရက္နဲ ့ေတာ့ သကၤန္းတစ္ဖါးဖါး ျမိဳ႕ပတ္ေနမယ္ မထင္ဘူးရွင္....။ ္ဘုန္းၾကီးေတြ အင္တာနက္မသံုးရလို ့အမိန္ ့ထုတ္ေနမဲ ့အစား တိုးတက္လာတဲ့ နည္းပညာေတြအရ ျပည္ပထြက္ သာသနာျပဳေနတဲ ့ဆရာေတာ္ၾကီးေတြ အင္တာနက္မသံုးလို ့ဘယ္လိုလုပ္မတုန္း ရွင္.....။ ဘုန္းၾကီးေတြ သံုးသင့္တဲ ့ေနရာ စာသင္တိုက္ေတြမွာ သီးသန္ ့ပန္ ့ပိုးေပးသင့္တယ္လို ့က်မထင္တာပါပဲ...။ က်မတို ့ဘာသာ၀င္ေတြ သာသနာကိုအဓြန္ ့ရွည္ေစခ်င္တယ္...။ အညိွဴးႏြမ္း အထိအပါး လံုး၀မခံႏိုင္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ျဖင့္ ငါတို ့ေတာင္ တစ္ပတ္ဆယ္ရက္ သကၤန္း၀တ္ရတာ ပိန္လိန္ျပီးလူထြက္ရမဲ ့ရက္ကို ေမွ်ာ္ေနခဲ ့တဲ ့ရက္ေတြက ိုျပန္ေတြးရင္း သာသာနာကို သယ္ေဆာင္ေပးေနတဲ ့ရဟန္းစစ္ ရဟန္းမွန္ေတြအတြက္ ဗုဒၶဘာသာလို ့၀န္ခံတဲ့သူေတြအားလံုး လက္တြဲလို ့ဘုန္းၾကီးထိ ဓါးၾကည့္ လို ့ခံယူသင့္ပါတယ္ရွင္......။ အဲလိုမွ မဟုတ္ရင္ေတာ ့ေနာင္လာမဲ ့မ်ိဳးဆက္ေတြအားလံုး..... ျမတ္စြာဘုရား ရုပ္ပြားေတာ္ေတြေရွ ႕ေရာက္ရင္ ဟစ္ေဟာ ့သီခ်င္းဆိုျပီး ပူေဇာ္တဲ ့ေခာတ္ေရာက္လာမွာ က်မေတာ့ျမင္ေယာင္မိပါတယ္ရွင္....။ ရန္ျဖစ္ဘို ့မဟုတ္ လက္တြဲျပီးေျဖရွင္းဘို ့ကိုသာ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္...။ ၾကိဳးစားေစခ်င္ပါတယ္ရွင္....။
စာဖတ္သူအားလံုးကိုအစဥ္ေလးစားလ်က္


မမ

မွတ္ခ်က္။....။ဦးေက်ာ္သူကိုအားက်လို႕ ပရဟိတ လုပ္ငန္းအျဖစ္ ေျမာက္ဒဂံုဘုန္းၾကီးေကြ ့ဆိုတဲ ့ေနရာေလးမွ မနက္ဆြမ္းခံၾကြ ကိုယ္ေတာ္ေတြအတြက္ ဖယ္ရီသေဘာမ်ိဳး စီစဥ္ေပးခ်င္လို႔ က်မတို႕နီးစပ္ရာေတြ ၾကိဳးစားေနၾကပါတယ္ လို႕ အသိေပးအပ္ပါတယ္.....။

ဓါတ္ပံုကို ဒီေနရာမွ ယူပါတယ္..။ေက်းဇူးတင္လ်က္..။

Labels:


Posted by Anonymous :: 12:44 PM :: 12 Comments:

Post / Read Comments

---------------oOo---------------

Wednesday, February 4, 2009

စီဗီ




က်မတို ့ငယ္ငယ္ကေလ သူငယ္ခ်င္း ေယာက္်ားေလး အိမ္လာမွာ အရမ္းေၾကာက္တာ...။ သူငယ္ခ်င္း
ဆိုတာမ်ိဴးကလဲ အေၾကာင္းမရွိ အေၾကာင္းရွာျပီး အိမ္လာခ်င္တဲ ့အမ်ိဴး....။ အဲ.... က်မတို ့ေၾကာက္တာ မိဘေတြကို မဟုတ္ဘူးေနာ္.....။ ညီအမေတြနဲ ့ အစ္ကို၀မ္းကြဲေတြကို ေျပာတာ....။ နည္းမ်ိဴးစံု သံုးျပီးေတာ့က ိုၾကပ္တာ.....။ တစ္ေန ့ေပါ့ က်မ သူငယ္ခ်င္း ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ က်ဴရွင္အဆင္း အိမ္ ကို ၀င္လည္တယ္....။ မမရွိလားဆိုေတာ့ မလတ္နဲ ့ေတြ ့တယ္......။ ရွိတယ္ေပါ ့....။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်မက စာအုပ္တစ္အုပ္ကို သဲၾကီး မဲၾကီး အခန္းထဲမွာ ဖတ္ေနတာ..... ။ သူမလာခင္ေလးတင္ မလတ္က သူ ့သူငယ္ခ်င္းအိမ္ လိုက္ဘို ့ေခၚတာ က်မက မလိုက္ခ်င္ဘူး ျငင္းထားတာ ....။ မလတ္က ေကာင္ေလးကို ထိုင္ခိုင္းထားတယ္....။ မေယာင္မလည္နဲ စာဖတ္ေနတဲ့ က်မအနား သူမေယာင္မလည္၀င္လာတယ္....။ ျပီးေတာ့ ျပန္ထြက္သြားတယ္.....။ ေနာက္ေန႕ က်မသူငယ္ခ်င္း ေကာင္ေလး နဲ ့ေတြ ့ေတာ ့.... သူက နင္တို ့ အိမ္လာသမ်ွ ဧည့္သည္ကို ကိုယ္ေရးရာဇ၀င္ ျဖည့္ခိုင္းတာ ဘာေၾကာင့္လဲတဲ ့....။ က်မက နားမလည္ဘူး......။ ရွင္တို ့စဥ္းစားၾကည့္ မလတ္နဲ ့မငယ္ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းျပီး ၾကပ္လႊတ္တာ....။ က်မသူငယ္ခ်င္းေကာင္ေလး ထိုင္ေနတုန္း သူ့ ့အရြယ္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္လာသတဲ ့.....မငယ္နဲ ့ေတြ ့ခ်င္လို ့ပါဆိုျပီး ...။ ဘာကိစၥလဲလို ့မလတ္ကေမးေတာ့ မငယ္နဲ ့ေတြ ့ခ်င္လို ့လို႔ေျဖတယ္တဲ ့....။ ဘာကိစၥလဲဆိုေတာ ့က်ဴရွင္ကိစၥလို ့ေျဖသတ့ဲ ......။ ျပီးေတာ့ စီဗီ ေဖါင္ျဖည့္ခိုင္းသတဲ ့......။ အဲဒီေကာင္ေလးက က်ေနာ္တို ့အုပ္စုက ဒီအိမ္သြားရင္ စီဗီျဖည့္ျပီးမွ ေတြ ့ ရတယ္ဆိုတာ ေနာက္တယ္ထင္တာ တစ္ကယ္ျဖစ္ေနတယ္.........ဟီး....။ ဆိုျပီးျဖည့္သတဲ ့ အားေတာ့နာတယ္ရွင္ ဆိုျပီး က်မသူငယ္ခ်င္းကိုလ ဲျဖည့္ခိုင္းသတဲ ့.........။ က်မ သူငယ္ခ်င္းကလဲ ဟိုတစ္ေယာက္ေတာင္ ျဖည့္ေနတာပဲဆိုျပီး လိုက္ျဖည့္တယ္တဲ ့.....။ ဟိုတစ္ေယာက္ အရင္ျပီးသြားေတာ့ မလတ္က ဓါတ္ပံုမပါဘူးလားလို ့ရစ္တယ္တဲ ့......။ ေနာက္ေရာက္လာတဲ ့တစ္ေယာက္က ဓါတ္ပံုေတာ့မပါဘူးဆိုျပီး ..... ဟိုရွာဒီရွာနဲ ့မွတ္ပံုတင္မိတၱဴ ထုတ္ေပးသတဲ ့သူျဖည့္ထားတာနဲ ့တိုက္ၾကည့္တယ္တဲ့.......။ ျပီးေတာ့စာရြက္ေတြယူျပီး၀င္ သြားတယ္ ခဏၾကာေတာ့ မငယ္ထြက္လာျပီး ျပံဳးျပံဳးရႊင္ရႊင္နဲ ့က်ဴရွင္ကိစၥ စကားေျပာေနၾကသတဲ ့.......။ က်မသူငယ္ခ်င္း က ရီလဲရီခ်င္ သူျဖည့္ျပီးေပးေတာ့ မလတ္က ေသခ်ာၾကည့္သတဲ ့......။ သူက အရပ္မျဖည့္ထားလို ့ ၅ေပ၁၀လကၼလို ့ထပ္ျဖည့္ခိုင္းလို႔ ျဖည္ ့ရေသးသတဲ့ ....။ အရင္ ေကာင္ေလးက ၅ေပ၈လကၼလို ့ျဖည့္ထားလို ့မယံုဘူးဆိုျပီး အဲဒီေကာင္ေလးနဲ ့ မတ္တပ္ရပ္ျပီး အရပ္တိုင္းခိုင္းတယ္တဲ့ ။ သူ ့ဓါတ္ပံု မပါတာကိုလဲ ရစ္သတဲ ့ ....။ ျပီးေတာ့ စာရြတ္ကိုင္ျပီး၀င္သြားတာ ဟိုေကာင္ေလးေတာင္ သူ႔ကိုႏွဳတ္ဆက္ျပီး ျပန္သြားျပီတဲ ့ ....။ ခဏၾကာေတာ့မငယ္၀င္လိုက္သြားျပီး ျပန္ထြက္လာတယ္တဲ ့.....။ ေကာ္ဖီေတာ့တိုက္သတဲ့.......။ မလတ္က အားနာလို ့ဓါတ္ပံုမပါလို ့ခိုင္လံုတဲ ့အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိလို ့အေမကေတြ ့ခြင့္မျပဳဘူးလို ့ ေျပာသတဲ့....... ဆိုျပီး ရႊန္းရႊန္းေ၀ေအာင္ မငယ္ကေတာင္းပန္သတဲ ့.......။ ျခံ၀အထိလဲ လိုက္ပို ့တယ္တဲ ့ ......။ က်မအေမက အရမ္းရစ္တာ......။ က်မအေဒၚေတြက အရမ္းအေပါက္ဆိုးတာ.....။ က်မတို ့ကိုတစ္မ်ိဴးမထင္ပါနဲ႔ ...။ က်မတို ့အိမ္ရဲ႕စည္းကမ္းျဖစ္ေနလိုပါ...ဆုိျပီး......... ျခံ၀အထိ တတြတ္တြတ္ လိုက္ေတာင္းပန္လို ့ ..... သူေတာင္အားနာရသတဲ ့...... ဒီအနားမွာ ၁၅မိနစ္အျမန္ ပုလဲကြန္ဒိုမွာသြားရိုက္ဖို ့အၾကံေပးသတဲ ့ရွင္ .....။ ဓါတ္ပံုေလးပါေတာ့ ရွင္မမမနဲ ့ေတြ ့ခြင့္ရမွာပါ....။ မမလဲရွက္လို ့အခန္းထဲမွာငိုေနတယ္လို႔......။ သနားစဖြယ္ေျပာသတဲ ့.....။ ရွင္တို ့ေတာ့မသိ နားေထာင္ေနတဲ ့က်မတို ့ အုပ္စု...... ငတံုးဆိုျပီး သူ႔ကိုတဖုန္းဖုန္းထုျပီး ရီၾကတာ......။ သူကေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ ့ဟို မငယ္သူငယ္ခ်င္း ေကာင္ေလးလဲ.... ျဖည့္တယ္ေလတဲ ့....... က်မတို ့ရီလိုက္ၾကတာေလ....။ သူေျပာထဲက က်မ၀မ္းကြဲအကိုဆိုတာ က်မသိေနျပီေလ....။ အဲဒါ ငါ့အကို၀မ္းကြဲလဒရဲ ႕ဆိုေတာ့ ....။ ဟာ....... နင့္အမေတြ အဲလို..... ဆိုျပီး ခံုကိုထုထုျပီးရီတာမ်ား မထင္ရဘူးဟာ....... လံုး၀မထင္ရဘူးတဲ ့ .....။ ငါလာမွာ မသိပဲဘယ္လို ဇာတ္တိုက္ထားသလဲတဲ့.....။ နင့္အမေတြ တစ္ခ်က္ေတာင္မရီဘူး ။ ငါပဲ အေသရီခ်င္ေနတာ တဲ့.... စိတ္ထဲကေတာ့ ေဂါက္မိသားစုလို ့....... သူေတြးမိတယ္တဲ ့.....။ သူဒါပဲေျပာႏိုင္ေတာ့တယ္..... ။ သူ ့အျဖစ္ကို...... ရွင္္တို ့ပဲ စဥ္းစားရင္း ရီၾကပါေတာ့...... ေရးရင္းျပန္ေတြးရင္း က်မလဲရီေနျပီ...။ ဟားဟားဟား...... အိမ္ေရာက္ေတာ့ မလတ္ကိုေမးေတာ့ မရီပဲေနပါ့မလားဟ.... ငါအခန္းထဲမွာ အေသရီတာ ေနာက္ဆံုးဘယ္လိုမွသူ ့ကို ထြက္မေျပာႏိုင္လို ့မငယ္ကိုလႊတ္တာတဲ ့.....။ ငါသာဆက္ၾကပ္ရရင္ သူဓါတ္ပံုရိုက္ျပီး ျပန္လာတဲ့အထိ ၾကပ္မွာတ့ဲ ......။ ကဲ..... ၾကံဳဘူးပါရဲ ႔လား.... က်မတို ့ညီအမ..... အဲဒီေန ့ကစလို႔... က်မ သူငယ္ခ်င္းေကာင္ေလးကို စီဗီလို ့ေျပာင္းေခၚၾကတယ္။



မမ

Labels:


Posted by Anonymous :: 7:14 AM :: 7 Comments:

Post / Read Comments

---------------oOo---------------

Tuesday, February 3, 2009

ျမန္မာဆိုတာ.........

ျမန္မာဆိုတာ က်မရင္ထဲမွာ ျမန္မာျပည္မွာ ေမြးဖြားတဲ ့သူအားလံုးျမန္မာပါပဲ......။ က်မေျပာခ်င္တာက မူစလင္ရဲ႕ ေရွ ႕မွာ ျမန္မာဆိုတာပါျပီးသားပါ ။လူမ်ိဳးျမန္မာ ဘာသာမူစလင္ က်မေျပာခ်င္တာ ကိုယ့္ဘာသာ က ိုတန္ဘိုးထားဘို ့ပါ ။ က်မတို ့ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ အျမင္က်ယ္သင့္ေနပါျပီ ။ဗုဒၵဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးက ကိုယ္ ့ဘာသာ ကိုယ္ တန္ဘို္းထား မေပ်ာက္ပ်က္ဘို ့တာ၀န္ရွိသလို ဘာသာတိုင္းမွာ တာ၀န္ရွိပါတယ္ ။ က်မဆိုလိုခ်င္တာ မူစလင္ကလဲ ကိုယ႕္ဗလီ လာထိရင္ ကာကြယ္ရမွာပါပဲ ။ ေရႊတိဂံုဘုရားဆိုတာ ျမန္မာေတြရဲ ႕ အေမြအႏွစ္ပါပဲ စီးပြားေရးသမားဆိုတာ ျမန္မာထဲမွာလဲရွိတယ္ ။ မူစလင္ တရုတ္ အကုန္ရွိပါတယ္ ။ သူ ့စီးပြားေရး သူလုပ္မွာပါပဲ ။ စီးပြားေရးသမားရဲ ႕လက္ထဲကို မထည့္သင့္ေသာ စီးပြား မလုပ္သင့္ေသာအရာလို ့က်မေျပာခ်င္ခဲ ့တာပါ ။ ျမန္မာဆိုတာ ျမန္မာျပည္ကို ကာကြယ္ဘို ့ျမန္မာျပည္မွာေမြး ျမန္မာ့ေရေသာက္ ျမန္မာ့ေျမက ိုနင္းခဲ ့တဲ ့သူတိုင္းမွာ တာ၀န္ရွိပါတယ္။ ကုလားလို ့ေရးမိတဲ့က်မ အႏူးအညြတ္ ့ေတာင္းပန္အပ္ပါတယ္ရွင့္..။

ျမန္မာအားလံုးကိုေလးစားလွ်က္

မမ

Labels:


Posted by Anonymous :: 6:45 PM :: 21 Comments:

Post / Read Comments

---------------oOo---------------
ျမန္မာျပည္ကိုခ်စ္ေသာျမန္မာေတြရဲ ႔ခ်စ္ဒုကၡ


မည္သူ႔ကိုမွ မရည္ရြယ္ပါ တိုက္ဆိုင္မႈရွိလွ်င္ခြင့္လႊတ္ပါ လြန္တာရွိရင္ ၀ႏၶာမိပါ...(:P)







ႏို၀င္ဘာလကို ေရာက္ျပီဆိုရင္ျဖင့္ ျပည္ပမွာ အလုပ္လုပ္တဲ ့သူေတြ ေက်ာင္းလာတက္တဲ ့သူေတြ ရြစိရြစိ ျဖစ္ၾကျပီ...။
ျပည္ေတာ္ျပန္ဘို ့အတြက္ေပါ ့.... ။ လြမ္းလွျပီေလ.... ။ အေမ့အိမ္... သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့.... ေမြးရပ္ေျမကိုေပါ ့။ ျပန္မည့္သူကလဲ မျပန္ခင္ တစ္ပတ္ေလာက္ အလိုကတည္းက ရန္ကုန္ေရာက္ရင္ ဘယ္ကိုအရင္သြားမွာ ျပီးရင္ ဘာေတြစားမွာဆိုေတာ ့...။ မျပန္ဘူးဆံုးျဖတ္ထားတဲ ့လူေတြက လႈပ္လႈပ္ရြရြျဖစ္ကုန္ေရာ.........။ ဘာျဖစ္လ ဲတစ္ႏွစ္လံုးရွာထားတာ နားနားေနေန ျပန္ခ်င္ရင္ျပန္ၾကေပါ ့... ဆိုျပီးေတာ့ ႏိုင္ငံကူးတဲ့ စာအုပ္ေလးေတြ ထုတ္လာၾကတယ္..... တြက္ၾကခ်က္ၾကေတာ့တယ္......။ နင္က ၁ႏွစ္စာ ငါက၂ႏွစ္စာ သံုးႏွစ္စာ ျပီးရင္ မဲ့တဲ့တဲ့ ့မ်က္ႏွာေလးေတြနဲ႔ စာအုပ္ေလးေတြျပန္သိမ္းျပီး အလုပ္လုပ္တာပဲေကာင္းပါတယ္ ျဖစ္သြားေရာ.............။ ျပန္ခ်င္တယ္ ... မျဖစ္မေနျပန္ဘို ့ကိစၥရွိတဲ ့သူငယ္ခ်င္းမေလး သံုးေယာက္ မေန ့က အိမ္ကေန အခြန္ေဆာင္ဘို ့ ရွိသမွ် စုစပ္ ေခ်းငွါးရေတာ့တယ္ ...။ တစ္ေယာက္က တစ္ႏွစ္ခြဲ ။ ေနာက္တစ္ေယာက္က၂ႏွစ္ခြဲ...။ ေနာက္တစ္ေယာက္က စာအုပ္ပါ သက္တမ္းတိုးရမွာ သံုး ႏွစ္စာ သံုးေယာက္စလံုး ပီအာေတြျဖစ္ေနျပီေလ...။ တစ္ေယာက္က မာစတာျပီးလို ့အေၾကြးနဲ ့နပမ္းလံုးေနတဲ ့ပီအာ ။
ေနာက္တစ္ေယာက္ကအလုပ္ေလ်ာ့တဲ ့အထဲ ပါထားတဲ ့ပီအာ ...။ ေနာက္တစ္ေယာက္က တစ္လကိုစကၤာပူ- ၁၅၀၀ ေလာက္နဲ ့ဒီမွာ၂ႏွစ္ေလာက္ ေသေအာင္လုပ္ျပီး ေက်ာင္းစရိတ္ေတာင ္မေၾကေသးတဲ ့ပီအာ...။ သူတို ့ရဲ ့တြက္ခ်က္ေနတာကိုၾကည့္ျပီး တစ္ကယ္ပါ က်မေတာင္ထိုင္ငိုသြားခ်င္ရဲ ႕ မိဘကိုလဲ ေပးခ်င္တယ္...။ သူငယ္ခ်င္းေတြ ကိုလဲ လက္ေဆာင္ေပးခ်င္တယ္....။ ရန္ကုန္ေရာက္ရင္လဲ လွဴခ်င္တယ္....။
၂၀၀၉ မွာ သတ္မွတ္လိုက္တာ ပီအာကစကာၤပူ ေဒၚလာ ၁၂၀ ေဆာင္ရမတဲ ့ တစ္ႏွစ္ခြဲသမားက ၂၁၆၀ - ေဆာင္ရမယ္...။ ၂- ႏွစ္သမားက - ၂၄၀၀- ေဆာင္ရမယ္....။ သံုးႏွစ္သမားက၃၆၀၀ နဲ ့စာအုပ္သက္တမ္းတိုး ၃၀၀ ေပါင္း ၃၉၀၀ ေဆာင္ရမယ္....။ စုစုေပါင္းသူတို ့ သံုးေယာက္ထဲ ရွစ္ေထာင္ေလးရာ ရွိေနျပီ
ေမာ္လျမိဳင္သူကစျပီး တစ္ဟီးဟီးငိုတယ္....။ တစ္ႏွစ္လံုး ေသေအာင္ရွာတာေတာင္ တစ္ခါမွ အဲေလာက္ ေဒၚလာအမ်ားၾကီး မကိုင္ဘူးခဲ့ဘူး.....။ ဟိုတစ္ေလာက ပိုက္ဆံအိတ္ေတြ ေစ်းခ်တာေတာင္ မ၀ယ္ႏိုင္ခဲ ့ဘူး ဒီပိုက္ဆံေတြ က်မမိဘေတြကို မကန္ေတာ့ရပဲ သူမ်ားကို သြားေအာက္က်ခံေပးရေတာ့မယ္ အေမရဲ ႕.....။ ဆိုေတာ့ က်န္ႏွစ္ေယာက္ကလဲ မ်က္ရည္ေလးစမ္းစမ္း က်မက စိတ္ထဲလဲ မေကာင္း....။
ေနာက္ဆိုလတိုင္း ပံုမွန္ေဆာင္ သြား နဲနဲျခင္းဆိုေတာ ့သိပ္မခံစားရဘူးေပါ ့ဆိုေတာ ့အမတစ္လ ၁၅၀၀ရတယ္... ။ အိုတီနဲ ့ဆို ၁၈၀၀၊၂၀၀၀ ရတယ္ .....။ အိမ္လခက ၃၅၀ ၊ ရထားခက ၁၅၀၊ စားစရိတ္က ၂၀၀ ေလာက္ရွိတယ္ ။ ပိတ္ရက္ ၁ ရက္ကို ၅၀ ႏံွဳးနဲ ့သံုးပိတ္ရက္က တစ္လေလးရက္ဆိုေတာ့၂၀၀ထား ။ တယ္လီဖုန္းဘိုး မီတာခက၂၀၀ ၀န္းက်င္ ဘာမွအပို၀ယ္ တာမရွိေသးဘူးေလ ၁၁၀၀ ရွိေနျပီ ။ တစ္ခါတစ္ေလ သံုးဖို ႔ လက္ထဲ ၃၀၀ ေလာက္ခ်န္ထား ...။ ၆၀၀က က်မမိဘေတြ ေက်ာင္းထားေပးလို ့ဒီအလုပ္ကို
ရတာေလမမရဲ ႕..။ သူတို ့ကို မ်က္ႏွာပူပူနဲ႔ ျမန္မာေငြသံုးသိန္းေလာက္ မေရာက္ေရာက္ေအာင္ ပို ့ခဲ ့ရတာ ...။ အဲဒါ က်မဘာအၾကြးမွ ယူမထားဘူး ေနာ္ ရန္ကုန္မွာ ၀တ္ခဲ ့စားခဲ ့တာထက္ အကုန္ေလွ်ာ့ေနခဲ ့တာပါ....ဟီး... ဟီး....
ဆိုေတာ့ က်န္တစ္ေယာက္က ျပီးရင္မနက္ေလး နာရီ သံရံုးကိုအခြန္ေဆာင္ဘို ့စာရင္းသြင္းျပီး တစ္ေနကုန္ သြားေစာင့္ရဦးမယ္...။ တစ္ေန ့ကို လူေပါင္း ၁၃၀ပဲ လက္ခံတာေလမမရဲ ႔...။ ဘုရား.... ဘုရား..... လူေပါင္းက ၁၃၀နဲ ့သူတို ့ သံုးေယာက္တင္ ရွစ္ေထာင့္ေလး ရာ ရွိေနျပီ...... ျပီးရင္ ဖုန္ေတာသဲေတာထဲမွာ ထိုင္ေစာင့္ေနရမွာ ။
ဗုေဒၶါ ဘယ္ကဖုန္ေတာ သဲေတာတုန္းဆိုေတာ့ အညာသူက အညာေလသံနဲ ့ အမရယ္ သံရံုးကက်ဥ္း လူကအျပည ့္ခံုေတြက ထိုင္ေနရင္း ဘယ္ေတာ ့ျပဳတ္ၾကမလဲ......။ လူေတြကို ျပဳတ္ထားသလို ပူတာ... ေသာက္စရာေရသန္ ့ဗူးေတြက ဖုန္ေတြတက္လို ့ပန္းအိုးၾကီး အလွတင္ထားပါတယ္ ....။ ဖုန္အလိမ္းလိမ္းနဲ ့တစ္ခါမွသန္ ့ရွင္းေရးလုပ္ဖို ့ စိတ္ကူးမရွိဘူးလားမသိ....။ စာရြက္ေတြတင္ထားတဲ ့စားပြဲၾကီးရဲ ႕ေအာက္မွာ ဒီဇိုင္းပညာရွင္ေတြက အျပိဳင္အဆိုင ္အလုအယက္ အိမ္ေတြေဆာက္လို ့ စားပြဲေအာက္မွာ ဘာအိမ္ေဆာက္တာလဲဆို က်မနားမရွင္းေတာ့ ပင့္ကူေတြ ပင့္ကူေတြမမရဲ ႔ ..... ပင့္ကူအိမ္ေတြဆိုတာေလ ျမင္လို ့ကို မေကာင္းဘူး....။
က်မပါးစပ္အေဟာင္းသား.....။ အဲေလာက္ပဲ ညစ္ပတ္သလားဟယ္ .... လိုက္ခဲ ့မမ .... လိမ္တာတစ္ခုမွမပါဘူး ျပီးရင္ အန္တီ၀၀ၾကီးက အသားကုန္ေဟာက္တာကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ခံရဦးမွာ....... တဲ ့ ျပီးရင္ မဂၤလာေဆာင္ရွိလို ့ဆိုျပီးထြက္သြားလို ့... က်မသူငယ္ခ်င္းချမာ ဘုရားစာေတြရြတ္ျပီး ျပန္လာပါေစ ျပန္လာ ပါေစ ဆုေတာင္းရတာအေမာ...... ။ က်မတို႔က ေနာက္ေန ့ခြင့္ထပ္ယူရမွာေလတဲ ့.......
ျပီးရင္ ေျပာဦးမွာတဲ ့ အန္တီတို ့က မွန္မွန္ကန္ကန္လုပ္ေနတာတဲ ့ ကလိန္ကက်စ္ ဘာမွမလုပ္ဘူးတဲ ့ ...... အင္းေနာ္ လူတစ္ရာသံုးဆယ္ တစ္ေန ့ကိုတစ္ေယာက္ကို တစ္ေထာင္ႏွဳံးနဲ ့တြက္ တစ္ေထာင္ဆိုတာ မရွိသေလာက္ရွားတာပါ......။ ထားပါ တစ္ေန ့သံရံုး၀င္ေငြစကာၤပူေဒၚလာ တစ္သိန္းသံုးေသာင္း ဘုရားဘုရား.......။
တစ္လ တစ္ႏွစ္က်မတို ့ကို တစ္ႏွစ္စာရွင္းတမ္းေလး သံရံုးေရွ ႔မွာကပ္ထားေပးပါ..... ေျပာခဲ့့ဟယ္ .....လို႕ က်မက ။ အဲဒီ အထဲက သံရံုးမိသားစုေတြ အလွဳလုပ္ရင္ ျဖစ္ျဖစ္ ေကာင္းမွဳကုသိုလ္ေတာ့ ပါမွာပါ......။ က်မတို ့သာဓုေခၚခ်င္လို ့ပါလို ့ ေျပာခဲ ့ၾကဟယ္ လို ့... က်မေျပာေတာ့.... ထား၀ယ္သူက ထား၀ယ္ေလသံနဲ ့ မမျပသနာကို မီးခြက္ထြင္းခိုင္းေနျပန္ျပီ...... က်မတို ့ကိုေအာ္ထည္႕လိုက္လို ့ အိမ္ကို ရထားမစီးရပဲျပန္ေရာက္လာမယ္တဲ ့..... ။
အဲဒီေလာက္ ပါ၀ါျပင္းတယ္ဆိုလဲ နင္တို႔ေတြ ျမန္ မာျပည္ဖက္ လွည့္ရပ္ျပီး ေအာ္ခိုင္းဟာ အခြန္မေဆာင္ ေလယာဥ္လက္မွတ္ဖိုး မကုန္ပဲ ေရာက္သြားမွာေပါ ့ဆိုေတာ့ က်မကိုၾကည့္ျပီး မ်က္ရည္ေတြနဲ ့ရီၾကတယ္.......။
ရွင္တို ့ေရာ က်မတို ့ေရာသူတို ့နဲ ့ခံစားခ်က္ျခင္း တူပါရဲ့ လားရွင္ ..... သူတို ့လိုငိုဖူးလား..... သူတို ့လိုေရာ ေတာက္ ေခါက္ဖူးလား....... မညာနဲ ့ေနာ္ ။

မမ

Labels:


Posted by Anonymous :: 8:39 AM :: 14 Comments:

Post / Read Comments

---------------oOo---------------

Monday, February 2, 2009

မမတို႔ ညီအမ နဲ႕ ကထိန္



တစ္ေန ့ေပါ ့အိမ္မွာ ကထိန္သကၤန္းကပ္တယ္.... ဆရာေတာ္ၾကီး တရားေပးေတာ့.. အေမတို ့က ေရွ ႔က.... က်မတို ့ညီအမက ေနာက္ကေန တရားနာတယ္၊ က်မတို ့က ဆြမ္းကပ္ကထဲက ဘုန္းဘုန္းတရားေဟာရင္ ကထိန္သကၤန္း အက်ိဳးတရား ေဟာေပးပါေနာ္လို ့ၾကိဳေျပာတတ္တာ ၊ ငယ္ငယ္ထဲက ကိုယ္ ဘာလွဴရင္ ဘာရမလဲဆိုတာသိပ္သိခ်င္ခဲ ့တာ......
အဲလိုနဲ ့ဆရာေတာ္ၾကီး တရားေဟာေရာဆိုပါေတာ့... အဲဒီ ကထိန္အက်ိဳးေက်းဇူးေတြထဲမွာ က်မတို ့လံုး၀မသိတ့ဲ ့ အေၾကာင္းပါလာတယ္... အဲဒါကေတာ့..... ကထိန္ဆိုတဲ ့အထဲကေန..... ရုတ္တရက္ မုိးေပၚကက်လာတဲ ့ ကထိန္ဆိုတာရွိသတဲ ့ အတိအက်..... က်မ..မေျပာတတ္လို႕ပါ...... အနီးစပ္ဆံုး တူေအာင္ေျပာပါမယ္..... အမွားပါရင္ ေထာက္ျပႏိုင္ပါတယ္ရွင့္ ...။
ဘုန္းၾကီးေတြမွာ..... ကထိန္မရတဲ ့ေက်ာင္းက သိပ္မ်က္ႏွာငယ္သတဲ ့...။ စုေပါင္းကထိန္ လုပ္ၾကရတယ္တဲ ့့ ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲ ေလာဘၾကီးျပီး...... တစ္ဦးထဲ ကထိန္မခင္းေကာင္းဘူးတဲ ့ေလ ။ မတည္ျပီး..လာလွဴတဲ့ ့သူေတြဆီကလက္ခံ...... ဘံုကထိန္ဆိုျပီး ခင္းၾကရတယ္တဲ ့... က်မစိတ္၀င္စားတာ မိုးက်ကထိန္ဆိုတာကိုပဲ အုန္းအုန္းၾကြက္ၾကြက္ ကထိန္ရာသီမွာ... ကထိန္မရလို ့မ်က္ႏွာငယ္ေနတဲ ့ေက်ာင္း... ဘယ္ေနရာမွာရွိေနမလဲ တရားနာရင္း က်မစဥ္းစားေနတယ္...။
အဲလိုနဲ ့ညေနေစာင္း က်မရဲ့အမေတြကို စည္းရံုးတယ္..ဟားဟားဟား
က်မက စည္းရံုးေရးသိပ္ေတာ္တာရွင့္..... လိုအပ္ရင္ေျပာၾက..... အမေတြကလဲ စိတ္၀င္စားတယ္ ခက္တာက ျမိဳ႕ထဲမွာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြက မရွိေတာ့ဘူး ။ အထင္ကရ ေက်ာင္းေတြေလာက္ပဲ ရွိေတာ့တာေလ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြ ဘယ္ေရာက္ကုန္မွန္းမသိဘူး....... ဆရာေတာ္ၾကီး ဖုန္းဆက္ျပီး ေလွ်ာက္ေတာ့မွဘုန္းၾကီးေတြရြာ ျပင္ေရာက္ေနတာ သိရေတာ့တယ္...
အကုန္ ေျမာက္ဒဂံုမွာ ၄၀x၆၀ အကြက္ ရိုက္ျပီးေပးထားတာတဲ့ ခ်မ္းသာတဲ ့ဒကာရွိတဲ ဘုန္းၾကီးေတြက ေျမကြက္ေတြေပါင္း၀ယ္ျပီး... တိုက္ေက်ာင္းေဆာက္ၾကတယ္... ဆင္းရဲတဲ ့ေက်ာင္းေတြကတစ္ခ်ိဳ ႔႔ မိုးမရွိအကာမရွိ ၄၀x၆၀ ဆိုေတာ့ အိမ္ေတြလိုပဲ ဘုန္းၾကီးရြာေပါ ့ ။ ဆင္းရဲတဲ ့ေက်ာင္းေတြမ်ားတယ္ ၊ ဘုရားစူး ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းလို ့ေျပာလို ့ရတယ္ ပတ္ခ်ာလည္မွာလဲ လူေနအိမ္ေတြကရွိေသးတယ္ ။
က်မ အမေတြနဲ ့ ဆင္းရဲတဲ ့ကထိန္မရတဲ ့ေက်ာင္းလိုက္ရွာတာေလ ။ ဆရာေတာ္ၾကီး ညႊန္တဲ့အတိုင္း ေျမာက္ဒဂံု ၃၈ ကားၾကီးဂိတ္ဆံုး.... ဘယ္ဖက္ခ်ိဳး၀င္လိုက္ရင္ လမ္းသြယ္ေတြနဲ ့ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြခ်ည္းပဲ.... ခ်မ္းသာတဲ့ေက်ာင္း အနည္းအက်ဥ္းကလြဲလို ့...... ဆင္းရဲတဲ ့့ ေက်ာင္းခ်ည္းပဲ......
က်မတို ့ေရြးလိုက္တာ ထိုင္စရာေတာင္ ေနရာမရွိတဲ ့ေက်ာင္း ၊ ဘုန္းၾကီးအိုအိုၾကီး ၊ ေနာက္တရားေပးမွ အသံဖမ္းမိတာ ရခိုင္ေက်ာင္း ၊ ပညာ ့စိတၱ လို ့မွတ္မိတာပဲ ။
ေက်ာင္းက က်မတို ့အုပ္စုတက္တာနဲ ့ျပိဳက်ေတာ့မဲ ့ပံု တစ္ရပ္ကြက္လံုးက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြၾကီးပဲ ေဘးကပ္ရက္ေက်ာင္းက ဘုန္းၾကီးသူေဌးေပါ ့အုတ္ တံတိုင္း အျမင့္ၾကီးကာထားတယ္ ။ ကိုယ္ပိုင္ကားေတြ ၀င္လိုက္ထြက္လိုက္ မနက္ကထိန္အတြက္ ခ်က္ျပဳတ္ေနတာ တဲ ့ ဒကာ၊ဒကာမေတြနဲ ့စည္ကားလို ့အနားက ေက်ာင္းကေတာ့ ကထိန္ခင္းဘို ့ေ၀းလို ့တိတ္ဆိတ္ေခ်ာက္ေသြ ့လို ့ အားလံုးလဲ သေဘာတူျပီဆိုေတာ့ ဘုန္းၾကီးကို ေလွ်ာက္တယ္...။ တပည္ ့ေတာ္တို ့ကထိန္ခင္းခ်င္တယ္ ဘုရာ ့ေပါ ့...။
က်မ တို ့ညီအမေလးေယာက္ကို ေငးၾကည့္ရင္း ဘုန္းၾကီးအိုအိုၾကီးက ေက်ာင္းကေတာ ့ျမင္တဲ ့အတိုင္းပဲ ဧည့္သည္ေရာ ဖိတ္မွာလားတဲ ့ဘုန္းဘုန္းခြင့္ျပဳရင္တပည့္ေတာ္တို ့စီစဥ္မယ္ဘုရား ဆိုေတာ့ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း ကထိန္လာခင္းတာ ခြင့္မျပဳစရာဘာရွိမွာတုန္း... ။ မသိတာရွိရင္ ဦးဇင္းတစ္ပါးကို လက္ညိဴးထိုးျပီးသူနဲ ့ တိုင္ပင္လုပ္ၾကတဲ ့က်မတို ့ဘုန္းၾကီးဆီက ပါမစ္က်ျပီဆိုတာနဲ ့တစ္ေက်ာင္းလံုးကို လွည္႔ပတ္ၾကည့္ျပီး မလတ္က လိုအပ္မယ္ ထင္တာေတြ စာတစ္အုပ္နဲ ့မွတ္တယ္...။ မငယ္ကခုန ဦးဇင္းၾကီးနဲ ့ တိုင္ပင္တယ္....။ ေက်ာင္းက ဘုန္းၾကီးစာရင္း ေကာက္တယ္...။ ဘုန္းၾကီးေတြရဲ ့
ဧည္ ့သည္ဘယ္ေလာက္ ဘယ္သ႔ူ ဖိတ္ခ်င္လဲေပါ ့...။ ေနာက္ကထိန္ သကၤန္းဘယ္ႏွစ္စံုလိုတယ္...။ အနီးအနားေက်ာင္း ထိုင္ေတြကိုဖိတ္ဘို ့လာရင္ ၀တၱဳေငြ ဘယ္ေလာက္ ကန္ေတာ့ရမယ္... ။ က်မကခ်က္ဘို ့ ျပဳတ္ဘို ့ေနရာရွာတယ္....။ ေရွ ႕မွာ ေျမကြက္လပ္က ေတာ္ေတာ္ကို က်ယ္တယ္ ၄၀၊၆၀ ေျမကြက္ေပၚမွာ ေက်ာင္းကေနာက္ဆုတ္ျပီး၂၀ - ပတ္လည္ေလာက္ အရင္ ေနရာေဟာင္းက ေက်ာင္းကိုဖ်က္ယူလာျပီး ျပန္ေဆာက္ထားတာလို ့မိန္ ့တယ္ ။
အနားမွာ က်ဴးေက်ာ္သ ေဘာမ်ိဴး အိမ္ေလးေတ ြအမ်ားၾကီးပဲ ။ ကေလးေတ ြအမ်ားၾကီးပဲ လာ၀ိုင္းၾကည့္တယ္...။ လူၾကီးေတြက ျမိဳ႕ထဲအလုပ္ထြက္ လုပ္ေနရတဲ ့အခ်ိန္ရယ္ က်န္တဲ ့လူေတြက က်မတို ့ကို ေလ ့လာတုန္း လြတ္ေနတဲ ့ေျမကြပ္လပ္မွာ အမိွဳက္ေတြအမ်ား ၾကီး ၀ိုင္းေနတဲ ့ကေလးေတြ အေယာက္၂၀ေလာက္ကို က်မ ေခၚလိုက္တယ္ ဒီေက်ာင္းမွာ မမအလွဴလုပ္မယ္.. ။ မင္းတို ့ ေရာပါမလားဆိုေတာ့ ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္နဲ ့ေခါင္းျငိမ္ ့ၾကတယ္..။
မရဘူး.... ပါခ်င္တဲ ့သူ လက္ညိွဴးေထာင္ရမယ္ဆိုေတာ့ က်မစိတ္ထင္ သံုးႏွစ္ကေလးေတာင္ ပါမလားပဲ...။ အကုန္လက္ညိုဳးေထာင္တယ္....။ ဟုတ္ျပီမင္းတို ့အားလံုးၾကြပ္ၾကြပ္အိပ္ တစ္လံုးစီ ယူလာရမယ္ဆိုေတာ့ ခေလးေတြ တစ္အုန္းအုန္းနဲ ့အနီးအနားမွာရွိတဲ ့ၾကြပ္ၾကြပ္အိပ္ေတြ ေျပးေကာက္ ၾကတယ္....။ ကဲ.... ဒီေက်ာင္းမွာရွိတဲ ့အမိႈက္ေတြ အကုန္ေကာက္ျပီး ကိုယ္ ့အိတ္ထဲကို ထည့္ထား.... မမျပန္လာရင္မုန္ ့၀ယ္ လာမယ္ ...။ ျပီးရင္ ဒီေက်ာင္းမွာက တို ့ေတြအတူတူ ကထိန္ခင္းၾကမယ္ဆိုေတာ ့ကေလးေတြ ဟုတ္ကဲ ့ ဆို အမိႈက္ေတြ အလုအယက္ ေကာက္ၾကတယ္ ။
က်မတို ့တြက္ခ်က္ျပီး ျပန္မယ္ ။ လိုအပ္တာေတြ ျပန္သယ္မယ္ေပါ ့...။ ေတာင္ေျမာက္လမ္းဆံု ေရာက္ေတာ ့၀ါးဓနိဆိုင္မွာ ၀ါးကဒ္ေတြ ၀င္ငွါးတယ္ ၀ယ္ဘို ့၀င္တာ အလွဴအတြက္ဆိုေတာ့ သူတို ့ကငွါးေပး လိုက္တာရွင့္....။ ဖ်ာၾကမ္းေတြလဲ ငွါးေပးတယ္....။ သူတို ့ဆိုက္ကားနဲ ့တင္ ေက်ာင္းလိပ္စာေပးျပီး ခင္းခိုင္းလိုက္တယ္....။ အိမ္ ေရာက္ေတာ့ လူစုတယ္ မိန္းခေလးၾကီးပဲ အေရာက္၂၀ေက်ာ္တယ္ ။ ေယာကၤ်ားေလး ငါးေယာက္ရတယ္..။ ခ်က္ဘို႕ ျပဳတ္ဘို ့စာရင္းလုပ္တယ္...။
ဘုန္းၾကီးနဲ ့က်မတို ့လုပ္အားေပးေတြအတြက္ ထမင္း..၊ တစ္ရပ္ကြက္လံုး မုန္ ့ဟင္းခါးေကၽြး မယ္....။ မုန္ ့အခ်ိန္ ေလးရာတစ္ခ်ိဴ ႕က စံျပေစ်း... ။ တစ္ခ်ိဴ ႕ကသီရိမဂၤလာေစ်း...။ က်မနဲ ့ပတ္သက္တဲ ့သူ အားလံုးအလွဴခံတာ ဘုန္းဘုန္းေတာင္ပါတယ္...။ ဘုန္းဘုန္းဆီက သကၤန္းေတြ အလွဴခံတယ္...။ ေက်ာင္းမွပံုေနတဲ ့သကၤန္းေတြမရွိတ့ဲ ့ ေက်ာင္း မွာကထိန္ခင္းဘို ့ဆိုေတာ့ ယူသြားယူသြားတဲ ့တစ္ေယာက္ကို မုန႔္ဟင္းခါးအခ်ိန္ တစ္ဆယ္ကိုငါးေထာင္ႏံွဳးနဲ ့အလွဴ ခံတာတစ္ခ်ိဳ ႔က ႏွစ္ဆယ္... တစ္ခ်ိဳ ႕ကေလးဆယ္.... အခ်ိန္ေလးရာခဏ ေလးျပည္ ့တာပဲ ..။
ဘုန္းဘုန္းၾကီးဆီက အိုးေတြခြက္ ေတြယူတယ္...။ ဆြမ္းခ်က္ရံုက အေဒၚၾကီး သံုးေယာက္ပါရခဲ ့တယ္.....။ ေကာ္ေဇာလိပ္၂လိပ္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေပၚမွာခင္း ဘို ့ဘုန္းၾကီးဆီက ငွါးလာတယ္ ....။ ေတာင္ေျမာက္လမ္းဆံု ျပန္ေရာက္ေတာ့ ကားဂိတ္က ေခါက္ဆြဲသုတ္ ဆိုင္မွာ အထုတ္ သံုးဆယ္၀ယ္တယ္ ။ အိုးအလြတ္ထဲ ဟင္းခါးေတြထည့္ခိုင္းတယ္... ။ အေၾကာ္စံု၀ယ္လာတယ္...။
က်မ ေက်ာင္းေလးေရွ ႕ျပန္ ေရာက္ေတာ့ ကေလးေတြ အမိွဳက္ထုတ္ေလးေတြကိုင္ျပီး ေစာင့္ေနတယ္...။ ရွင္းလို ့သန္ ့လို ့ကိုရင္ေတြ ဦးဇင္းနဲ႕ လူၾကီးလူငယ္ ေျခာက္ေယာက္ေလာက္က ပံုထားတဲ့ ၀ါးကဒ္ေတြ စခင္းေနျပီ ကိုရင္ေလးေတြက ျခံစပ္ကေပါက္ေနတဲ ့ ျမတ္ပင္ေတြ ဓါးနဲ ့ခုတ္ေနၾကတာ က်မေတြ ့ရတယ္ အမိွဳက္ထုတ္နဲ ့အသုတ္စံု တစ္ထုတ္ျခင္းစီလဲ ေတာ့ကေလးေတြ ေပ်ာ္ေနၾကတယ္ ။ ညေနေစာင္းမွ စခ်က္မယ္ ...။
....ဟားဟားဟား.... မမေဘာ္ဒါေတြဆိုေတာ့ အားလံုးက ဗရုတ္သုတ္ခေတြေလ တစ္နည္းေျပာရရင္ အလန္းေတြေပါ ့...။ က်မတို ့ကို ရပ္ကြက္က လူၾကီးလူငယ္၀ိုင္း မိန္းမ၀ိုင္းၾကည့္ေနၾကတယ္ ..။ လွီး ၾက ခၽြတ္ၾက ထုၾက ေထာင္းၾက ငါးႏႊင္ၾက စားဖို ့ေသာက္ဖို ့ခ်က္တဲ ့လူနဲ ့.. ဟိုေက်ာင္းကေခ်ာင္း ဒီေက်ာင္းကေခ်ာင္းရွင့္...။
ကထိန္ခင္းဘို ့ေက်ာင္းက ဦးဇင္းကလဲခပ္ငယ္ငယ္ သူေဌးေက်ာင္းေပါ့ ့အလြန္ဆံုးရွိ ၃၆ေလာက္ပဲရွိဦးမယ္...။ ၀ရန္တာကေန ဦးဇင္းကလဲေခ်ာင္းတယ္ ...။
အဲဒီေက်ာင္းကေတာ့ ရပ္ကြပ္က အနားကပ္ဘို ့ေ၀းလို ့ ့ျခံတံခါးပိတ္ျပီး ခ်က္ျပဳတ္ေနၾကတာ က်မတို႕အနားေတာ့ လူက တစ္ေျဖးေျဖး၀ိုင္းေနျပီ....။ တရပ္ကြက္လံုးနီးပါးပဲ...။ ဒါေပမဲ့က်မတို ့ ဘာလိုေနမွန္းမသိဘူး...။ တစ္ခုခုလိုေနတယ္ အားလံုးလဲ တက္ညီလက္ညီ ထင္းမီးဖိုၾကီးႏွစ္ဖို ရပ္ကြက္က ေကာင္ေလးေတြက ထင္းေတြခြဲ ကိုရင္ေတြေရာပဲ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ လူၾကီးတစ္ေယာက္က စက္ေလးထည့္ႏိုင္ရင္ သိပ္ေကာင္းမွာတဲ ့ ဘာစက္တုန္းဦးေလး ဆိုေတာ့ ေလာ္ေလတဲ ့ေလာ္စပီကာတဲ ့....။ဟား..... အဲဒါလိုေနတာေပါ ့ဆိုျပီး အဲဒီလူၾကီးကို တာ၀န္ေပးတယ္....။
က်မတို ့ အလွဴပြဲကို စဖြင့္တဲ ့သီခ်င္းက မႏၱေလးသိန္းေဇာ္ရဲ့ အရမ္းေပါက္သြားတဲ ့အလွဴသီခ်င္း....။ က်မတို ့တစ္အုပ္စုလံုး ေနာက္ပိုင္းခဏခဏ ဆိုျဖစ္တယ္....။ တစ္ရပ္ကြက္လံုးလဲ လွဳပ္လွဳပ္ရွားရွား ပိုျဖစ္သြားတယ္...။ က်မတို ့ေပ်ာ္လိုက္တာရွင္ ။ တစ္ကယ္ပါ ယံု ။အဲဒီမွာမငယ္ရဲ ႕တိုင္ပင္ေဖၚတိုင္ပင္ဖက္လို ့အမည္ေပးထားတဲ ့ဦးဇင္းက ဖိတ္စာကိစၥတဲ့ ...။ မငယ္နဲ ့ဦးဇင္း အျငင္းပြားေနတယ္..........။ မငယ္က လာခ်င္လာ မလာခ်င္ေန မရိုက္ဘူး ......။ ဦးဇင္းက ဒီေလာက္အလွဴ ၾကီးဖိတ္စာေလးပါေတာ့ ေကာင္းတယ္ .......။ သူတို ့ကိုၾကည့္ျပီး မလတ္ စက္ဆရာနဲ႕ ေပါင္းတယ္..... ။ အားလံုးမဂၤလာပါရွင္ဆိုျပီး မလတ္အသံထြက္လာေတာ့ အကုန္ တိတ္ဆိတ္သြားတယ္ ...။ က်မတို ့ရပ္မိရပ္ဖအားလံုးနဲ ့တစ္ရပ္ကြက္လံုးကို မနက္အလွဳ ဖိတ္ခ်င္ပါတယ္.....။ ဖိတ္စာမရလို ့စိတ္ဆိုးမဲ့သူမ်ားရွိရင္အားမနာတမ္း စာရင္း လာေပးေစခ်င္ပါတယ္......။ ျမင္တဲ ့အတိုင္း က်မတို ့မနက္အတြက္ ခ်က္ျပဳတ္ထုေထာင္းေနရလို ့ဖိတ္စာမရိုက္ႏိုင္လို ့ပါရွင္ ့...။ ဒီျပသနာကို ရပ္ကြက္က ရွင္းမေပးရင္......... ဖိတ္စာကိစၥကစလို ့အလွဴပြဲကေနလက္ေ၀ွ ့ပြဲကိုေျပာင္းျပီး က်င္းပရမွာျဖစ္ပါတယ္ရွင့္......။ လက္ေ၀ွ ့ ့့ကို အႏိုင္မခံ အရံူးမေပး ယွဥ္ျပိဳင္ထိုးသတ္မဲ ့သူေတြကေတာ့ဦးဇင္း(နာမယ္ေမ ့ေနျပီ)နဲ ့အလွဴရွင္တစ္ဦးျဖစ္တဲ ့ (မငယ္နာမယ္)တို ့ျဖစ္ပါတယ္ရွင္........။ ဆိုေတာ့ရီလိုက္ၾကတာ အေတာမသတ္ ။
အဲဒီအခ်ိန္ထဲက မလတ္ကမိုက္ခဲဘြဲ ့ကိုရျပီး အကုန္မိုက္တစ္လံုးနဲ ့ထိုင္ေအာ္တာ စားပြဲလိုလဲ ရပ္ကြက္ကိုမိုက္နဲ ့ေတာင္း ဦးဇင္းေခၚခ်င္လဲ မိုက္နဲ ့ေအာ္ မၾကီးေခၚလဲမိုက္နဲ ့လမ္းကျဖတ္သြားတဲ့
သူေတြကိုလဲမိုက္နဲ ့အလွဳဖိတ္.... ဟိုပုဆိုးအနက္ကြက္နဲ ့ အလွဴမွာ ကူမလုပ္လဲ မနက္လာစားပါေနာ္.....။ မနက္က် အိမ္မွာထမင္းခ်က္ရင္ ရပ္ကြပ္လူၾကီးက ဒဏ္ရိုက္မယ္ ဆိုတာလဲပါရဲ႕။ ေနာက္ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ အိုအိုၾကီးကိုမိုက္နဲ ့အလွဴဖိတ္ခိုင္းတယ္....။
မွတ္မွတ္ရရဆရာ ေတာ္ၾကီးက မိန္ ့ သြားတာ ၀ိသာခါမ်ိဴးဆက္ေတြ အလွဴလာလုပ္တာ မစားခ်င္ေတာင္လာၾကည္ ့ၾကတဲ ့.....။ တစ္ကယ္ပါရွင္
ေနာက္တစ္ခုက ကထိန္ဆိုတာလွည့္ရတယ္တဲ ့ေကာင္ေလးေတြနဲ ့ဦးဇင္းေတြစုျပီး လုပ္ၾကတာခဏေလးပဲ........... ပေဒသာပင္၀ိုင္းသီးၾက တာေပါ ့အဲလိုနဲ ့မနက္ အလွဴေရာက္လာပါေရာ........။
အလွဴလုပ္ျပီး မကုန္တာေလာက္ စိတ္ညစ္ဖို ့ေကာင္းတာမရွိဘူးမဟုတ္လား ...။ ေက်ာင္းေရွ ႕က စားပြဲ၀ိုင္းေတြမွာ အကုန္ျပည့္တဲ ့အျပင္ တန္းစီေနတဲ ့လူအုပ္ကမနဲ.........။ က်မတို ့ဒုကၡက ပန္းကန္မေလာက္တာ မုန္ ့ဟင္းခါးက အေျခအေနအရ မတ္တပ္စားလို ့ရတယ္ေလ ။ ေနာက္တစ္ခု ထိုင္ျပီးေနရာရတဲ ့လူေတြက လံုး၀ျပန္မထေတာ့တာ.... ။ အ၀စား ၾကိဳက္သေလာက္စားသူတို ့ စားလို ့ကိုမ၀တာလား မစားရတာၾကာေနလို ့မ်ား ၀တာကို မသိ ေတာ့တာမ်ားလား.... မလတ္နဲ ့ က်မၾကည့္ရင္း ဒုကၡေတြေတာ့ေရာက္ကုန္ေတာ့မယ္လို ့ေတြးမိတဲ ့အထိ ...။ ဗိုက္ၾကီးသည္ တစ္ေယာက္ဆို က်မသြားေခ်ာ ့ ရတာ.........။ မလတ္နဲ ့က်မေရထားတာ သူစားတာငါးပြဲရွိေနျပီ သူထပ္စားဦးမွာ.........။ က်မက... အမ က်မတို ့က တစ္ေန ့လံုးေကၽြးမွာ အမ လမ္းေလွ်ာက္ အိမ္မွာခဏျပန္နား အိုးရွိရင္ျပန္ယူ...... ညေနစာလဲ က်မေပးလိုက္မယ္ေနာ္.... နဲနဲစီစားရတာ အမဗိုက္ထဲက ကေလးေလးအေနခက္လိမ္ ့မယ္ ဆိုေတာ ့..... သူေခါင္းျငိမ့္တယ္.........။ ေ
က်ာင္းေပၚမွာက်မတို ့ အေဖအေမ လူၾကီးေတြက ဆြမ္းကပ္တယ္ ...။ တရားေပးတာက သူေဌးေက်ာင္းက ဦးဇင္း........။ ျပီးေတာ ့က်မတို ့ဧည့္သည္ေတြကိုသူ ့ေက်ာင္း မွာလာေနခိုင္းတယ္.........။ ပါေကးနဲ ့ႏွစ္ထပ္ေက်ာင္းၾကီး တစ္ေန ့လံုးေကၽြးတာေနာ္.........။ လံုး၀လ ဲမနားရတာ ဟင္းေတြ ထမင္းေတြက ပိုေနတယ္.........။ မလတ္ေလ.......... မိုက္နဲ ့ငပိရည္တို ့စရာကအစ လာယူခိုင္းတာ
လာ တန္းစီၾကျပန္ေရာ...... ။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေရသန္ ့ဗူးေတြခါးလည္ကျဖတ္ျပီး အဲဒီခြက္နဲ ့ လာခံၾကတာမ်ားတယ္.........။
အဲဒီကေလးေတြကို ေပ်ာ္လား..... စားလို ့ေကာင္းလား ဘာလိုလဲ.......... ဆိုေတာ ့ညၾကရင္ ဗီဒီယိုၾကည့္ခ်င္တယ္တဲ ့.........။ က်မတို ့က ကေလးေတြကို ဗီဒီယိုၾကည္ ့ဘို ့ပိုက္
ဆံေ၀ေတာ့ ဦးဇင္းၾကီး သံုးကားငွါးတဲ ့လူရွိတယ္တဲ ့....။ သူစက္နဲ ့သူလာျပတာတဲ့........။ အဲဒါနဲ ့က်မတို ့မိုးအလင္း အဲဒီရပ္ကြက္ကို ဗီဒီယိုျပဘို ့ ငွါးေပးခဲ ့တယ္ရွင္.........။ ကိုရင္ေလးေတြလဲေပ်ာ္လို ့ .............။ တစ္ရပ္ကြက္လံုး ကေလးလူၾကီး ေပ်ာ္လို႔ .........။ ဗီဒီယိုစက္ငွါးမဲ့ လူကို ေက်ာင္းက အသက္ၾကီးၾကီး ဘုန္းၾကီးတစ္ပါးက ဆိတ္ကားေလးေတာ့ ပါေအာင္ငွါးခဲ ့ဆိုေတာ့.........။ က်မတို ့ေတြရီလိုက္ၾကတာ ၀က္၀က္ ကြဲ ။ ရခိုင္ဘုန္းၾကီးဆိုေတာ့ စစ္ကားကိုဆိတ္ကားတဲ ့ရွင္.........။

အားလံုးစာဖတ္သူအေပါင္းေပ်ာ္ရြင္ႏိုင္ပါေစ

မမ

Labels:


Posted by Anonymous :: 1:17 AM :: 18 Comments:

Post / Read Comments

---------------oOo---------------