မမ
Tuesday, February 3, 2009
ျမန္မာျပည္ကိုခ်စ္ေသာျမန္မာေတြရဲ ႔ခ်စ္ဒုကၡ
မည္သူ႔ကိုမွ မရည္ရြယ္ပါ တိုက္ဆိုင္မႈရွိလွ်င္ခြင့္လႊတ္ပါ လြန္တာရွိရင္ ၀ႏၶာမိပါ...(:P)
ႏို၀င္ဘာလကို ေရာက္ျပီဆိုရင္ျဖင့္ ျပည္ပမွာ အလုပ္လုပ္တဲ ့သူေတြ ေက်ာင္းလာတက္တဲ ့သူေတြ ရြစိရြစိ ျဖစ္ၾကျပီ...။
ျပည္ေတာ္ျပန္ဘို ့အတြက္ေပါ ့.... ။ လြမ္းလွျပီေလ.... ။ အေမ့အိမ္... သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့.... ေမြးရပ္ေျမကိုေပါ ့။ ျပန္မည့္သူကလဲ မျပန္ခင္ တစ္ပတ္ေလာက္ အလိုကတည္းက ရန္ကုန္ေရာက္ရင္ ဘယ္ကိုအရင္သြားမွာ ျပီးရင္ ဘာေတြစားမွာဆိုေတာ ့...။ မျပန္ဘူးဆံုးျဖတ္ထားတဲ ့လူေတြက လႈပ္လႈပ္ရြရြျဖစ္ကုန္ေရာ.........။ ဘာျဖစ္လ ဲတစ္ႏွစ္လံုးရွာထားတာ နားနားေနေန ျပန္ခ်င္ရင္ျပန္ၾကေပါ ့... ဆိုျပီးေတာ့ ႏိုင္ငံကူးတဲ့ စာအုပ္ေလးေတြ ထုတ္လာၾကတယ္..... တြက္ၾကခ်က္ၾကေတာ့တယ္......။ နင္က ၁ႏွစ္စာ ငါက၂ႏွစ္စာ သံုးႏွစ္စာ ျပီးရင္ မဲ့တဲ့တဲ့ ့မ်က္ႏွာေလးေတြနဲ႔ စာအုပ္ေလးေတြျပန္သိမ္းျပီး အလုပ္လုပ္တာပဲေကာင္းပါတယ္ ျဖစ္သြားေရာ.............။ ျပန္ခ်င္တယ္ ... မျဖစ္မေနျပန္ဘို ့ကိစၥရွိတဲ ့သူငယ္ခ်င္းမေလး သံုးေယာက္ မေန ့က အိမ္ကေန အခြန္ေဆာင္ဘို ့ ရွိသမွ် စုစပ္ ေခ်းငွါးရေတာ့တယ္ ...။ တစ္ေယာက္က တစ္ႏွစ္ခြဲ ။ ေနာက္တစ္ေယာက္က၂ႏွစ္ခြဲ...။ ေနာက္တစ္ေယာက္က စာအုပ္ပါ သက္တမ္းတိုးရမွာ သံုး ႏွစ္စာ သံုးေယာက္စလံုး ပီအာေတြျဖစ္ေနျပီေလ...။ တစ္ေယာက္က မာစတာျပီးလို ့အေၾကြးနဲ ့နပမ္းလံုးေနတဲ ့ပီအာ ။
ေနာက္တစ္ေယာက္ကအလုပ္ေလ်ာ့တဲ ့အထဲ ပါထားတဲ ့ပီအာ ...။ ေနာက္တစ္ေယာက္က တစ္လကိုစကၤာပူ- ၁၅၀၀ ေလာက္နဲ ့ဒီမွာ၂ႏွစ္ေလာက္ ေသေအာင္လုပ္ျပီး ေက်ာင္းစရိတ္ေတာင ္မေၾကေသးတဲ ့ပီအာ...။ သူတို ့ရဲ ့တြက္ခ်က္ေနတာကိုၾကည့္ျပီး တစ္ကယ္ပါ က်မေတာင္ထိုင္ငိုသြားခ်င္ရဲ ႕ မိဘကိုလဲ ေပးခ်င္တယ္...။ သူငယ္ခ်င္းေတြ ကိုလဲ လက္ေဆာင္ေပးခ်င္တယ္....။ ရန္ကုန္ေရာက္ရင္လဲ လွဴခ်င္တယ္....။
၂၀၀၉ မွာ သတ္မွတ္လိုက္တာ ပီအာကစကာၤပူ ေဒၚလာ ၁၂၀ ေဆာင္ရမတဲ ့ တစ္ႏွစ္ခြဲသမားက ၂၁၆၀ - ေဆာင္ရမယ္...။ ၂- ႏွစ္သမားက - ၂၄၀၀- ေဆာင္ရမယ္....။ သံုးႏွစ္သမားက၃၆၀၀ နဲ ့စာအုပ္သက္တမ္းတိုး ၃၀၀ ေပါင္း ၃၉၀၀ ေဆာင္ရမယ္....။ စုစုေပါင္းသူတို ့ သံုးေယာက္ထဲ ရွစ္ေထာင္ေလးရာ ရွိေနျပီ
ေမာ္လျမိဳင္သူကစျပီး တစ္ဟီးဟီးငိုတယ္....။ တစ္ႏွစ္လံုး ေသေအာင္ရွာတာေတာင္ တစ္ခါမွ အဲေလာက္ ေဒၚလာအမ်ားၾကီး မကိုင္ဘူးခဲ့ဘူး.....။ ဟိုတစ္ေလာက ပိုက္ဆံအိတ္ေတြ ေစ်းခ်တာေတာင္ မ၀ယ္ႏိုင္ခဲ ့ဘူး ဒီပိုက္ဆံေတြ က်မမိဘေတြကို မကန္ေတာ့ရပဲ သူမ်ားကို သြားေအာက္က်ခံေပးရေတာ့မယ္ အေမရဲ ႕.....။ ဆိုေတာ့ က်န္ႏွစ္ေယာက္ကလဲ မ်က္ရည္ေလးစမ္းစမ္း က်မက စိတ္ထဲလဲ မေကာင္း....။
ေနာက္ဆိုလတိုင္း ပံုမွန္ေဆာင္ သြား နဲနဲျခင္းဆိုေတာ ့သိပ္မခံစားရဘူးေပါ ့ဆိုေတာ ့အမတစ္လ ၁၅၀၀ရတယ္... ။ အိုတီနဲ ့ဆို ၁၈၀၀၊၂၀၀၀ ရတယ္ .....။ အိမ္လခက ၃၅၀ ၊ ရထားခက ၁၅၀၊ စားစရိတ္က ၂၀၀ ေလာက္ရွိတယ္ ။ ပိတ္ရက္ ၁ ရက္ကို ၅၀ ႏံွဳးနဲ ့သံုးပိတ္ရက္က တစ္လေလးရက္ဆိုေတာ့၂၀၀ထား ။ တယ္လီဖုန္းဘိုး မီတာခက၂၀၀ ၀န္းက်င္ ဘာမွအပို၀ယ္ တာမရွိေသးဘူးေလ ၁၁၀၀ ရွိေနျပီ ။ တစ္ခါတစ္ေလ သံုးဖို ႔ လက္ထဲ ၃၀၀ ေလာက္ခ်န္ထား ...။ ၆၀၀က က်မမိဘေတြ ေက်ာင္းထားေပးလို ့ဒီအလုပ္ကို
ရတာေလမမရဲ ႕..။ သူတို ့ကို မ်က္ႏွာပူပူနဲ႔ ျမန္မာေငြသံုးသိန္းေလာက္ မေရာက္ေရာက္ေအာင္ ပို ့ခဲ ့ရတာ ...။ အဲဒါ က်မဘာအၾကြးမွ ယူမထားဘူး ေနာ္ ရန္ကုန္မွာ ၀တ္ခဲ ့စားခဲ ့တာထက္ အကုန္ေလွ်ာ့ေနခဲ ့တာပါ....ဟီး... ဟီး....
ဆိုေတာ့ က်န္တစ္ေယာက္က ျပီးရင္မနက္ေလး နာရီ သံရံုးကိုအခြန္ေဆာင္ဘို ့စာရင္းသြင္းျပီး တစ္ေနကုန္ သြားေစာင့္ရဦးမယ္...။ တစ္ေန ့ကို လူေပါင္း ၁၃၀ပဲ လက္ခံတာေလမမရဲ ႔...။ ဘုရား.... ဘုရား..... လူေပါင္းက ၁၃၀နဲ ့သူတို ့ သံုးေယာက္တင္ ရွစ္ေထာင့္ေလး ရာ ရွိေနျပီ...... ျပီးရင္ ဖုန္ေတာသဲေတာထဲမွာ ထိုင္ေစာင့္ေနရမွာ ။
ဗုေဒၶါ ဘယ္ကဖုန္ေတာ သဲေတာတုန္းဆိုေတာ့ အညာသူက အညာေလသံနဲ ့ အမရယ္ သံရံုးကက်ဥ္း လူကအျပည ့္ခံုေတြက ထိုင္ေနရင္း ဘယ္ေတာ ့ျပဳတ္ၾကမလဲ......။ လူေတြကို ျပဳတ္ထားသလို ပူတာ... ေသာက္စရာေရသန္ ့ဗူးေတြက ဖုန္ေတြတက္လို ့ပန္းအိုးၾကီး အလွတင္ထားပါတယ္ ....။ ဖုန္အလိမ္းလိမ္းနဲ ့တစ္ခါမွသန္ ့ရွင္းေရးလုပ္ဖို ့ စိတ္ကူးမရွိဘူးလားမသိ....။ စာရြက္ေတြတင္ထားတဲ ့စားပြဲၾကီးရဲ ႕ေအာက္မွာ ဒီဇိုင္းပညာရွင္ေတြက အျပိဳင္အဆိုင ္အလုအယက္ အိမ္ေတြေဆာက္လို ့ စားပြဲေအာက္မွာ ဘာအိမ္ေဆာက္တာလဲဆို က်မနားမရွင္းေတာ့ ပင့္ကူေတြ ပင့္ကူေတြမမရဲ ႔ ..... ပင့္ကူအိမ္ေတြဆိုတာေလ ျမင္လို ့ကို မေကာင္းဘူး....။
က်မပါးစပ္အေဟာင္းသား.....။ အဲေလာက္ပဲ ညစ္ပတ္သလားဟယ္ .... လိုက္ခဲ ့မမ .... လိမ္တာတစ္ခုမွမပါဘူး ျပီးရင္ အန္တီ၀၀ၾကီးက အသားကုန္ေဟာက္တာကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ခံရဦးမွာ....... တဲ ့ ျပီးရင္ မဂၤလာေဆာင္ရွိလို ့ဆိုျပီးထြက္သြားလို ့... က်မသူငယ္ခ်င္းချမာ ဘုရားစာေတြရြတ္ျပီး ျပန္လာပါေစ ျပန္လာ ပါေစ ဆုေတာင္းရတာအေမာ...... ။ က်မတို႔က ေနာက္ေန ့ခြင့္ထပ္ယူရမွာေလတဲ ့.......
ျပီးရင္ ေျပာဦးမွာတဲ ့ အန္တီတို ့က မွန္မွန္ကန္ကန္လုပ္ေနတာတဲ ့ ကလိန္ကက်စ္ ဘာမွမလုပ္ဘူးတဲ ့ ...... အင္းေနာ္ လူတစ္ရာသံုးဆယ္ တစ္ေန ့ကိုတစ္ေယာက္ကို တစ္ေထာင္ႏွဳံးနဲ ့တြက္ တစ္ေထာင္ဆိုတာ မရွိသေလာက္ရွားတာပါ......။ ထားပါ တစ္ေန ့သံရံုး၀င္ေငြစကာၤပူေဒၚလာ တစ္သိန္းသံုးေသာင္း ဘုရားဘုရား.......။
တစ္လ တစ္ႏွစ္က်မတို ့ကို တစ္ႏွစ္စာရွင္းတမ္းေလး သံရံုးေရွ ႔မွာကပ္ထားေပးပါ..... ေျပာခဲ့့ဟယ္ .....လို႕ က်မက ။ အဲဒီ အထဲက သံရံုးမိသားစုေတြ အလွဳလုပ္ရင္ ျဖစ္ျဖစ္ ေကာင္းမွဳကုသိုလ္ေတာ့ ပါမွာပါ......။ က်မတို ့သာဓုေခၚခ်င္လို ့ပါလို ့ ေျပာခဲ ့ၾကဟယ္ လို ့... က်မေျပာေတာ့.... ထား၀ယ္သူက ထား၀ယ္ေလသံနဲ ့ မမျပသနာကို မီးခြက္ထြင္းခိုင္းေနျပန္ျပီ...... က်မတို ့ကိုေအာ္ထည္႕လိုက္လို ့ အိမ္ကို ရထားမစီးရပဲျပန္ေရာက္လာမယ္တဲ ့..... ။
အဲဒီေလာက္ ပါ၀ါျပင္းတယ္ဆိုလဲ နင္တို႔ေတြ ျမန္ မာျပည္ဖက္ လွည့္ရပ္ျပီး ေအာ္ခိုင္းဟာ အခြန္မေဆာင္ ေလယာဥ္လက္မွတ္ဖိုး မကုန္ပဲ ေရာက္သြားမွာေပါ ့ဆိုေတာ့ က်မကိုၾကည့္ျပီး မ်က္ရည္ေတြနဲ ့ရီၾကတယ္.......။
ရွင္တို ့ေရာ က်မတို ့ေရာသူတို ့နဲ ့ခံစားခ်က္ျခင္း တူပါရဲ့ လားရွင္ ..... သူတို ့လိုငိုဖူးလား..... သူတို ့လိုေရာ ေတာက္ ေခါက္ဖူးလား....... မညာနဲ ့ေနာ္ ။
မမ
Labels: ျမန္မာျပည္ကိုခ်စ္ေသာျမန္မာေတြရဲ ႔ခ်စ္ဒုကၡ
