မမ
Thursday, January 22, 2009
ေဂါပကလူၾကီးမ်ားနဲ ့မမ....
ျပည္ပက လာလည္ျပီး ျပန္မယ္႕ အေမ ့မိတ္ေဆြေတြကို... အေမက ငါးပုတ္ေျခာက္ ေကာင္းေကာင္းေပးဖုိ႕အတြက္.. က်မတို ့ညီအမကို သံလွ်င္ ေက်ာက္တန္းမွာ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္နဲ ့အေကာင္းဆံုး ဆိုတာကို ရွာျပီး၀ယ္ခဲ ့ဖို႕ေျပာတယ္...
ငါးေျခာက္အိတ္စပတ္ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ကိုေခၚျပီး ေရလယ္ေက်ာက္တန္းကို... ေမာင္းၾကေလသတည္းေပါ ့...။
ငါးေျခာက္ေတြကေတာ့ အစံု ေကာင္းမွေကာင္း ေစ်းေရာပဲ ေကာင္းလိုက္တာ ၊ ငါးေျခာက္၀ယ္ျပီးတ့ ဲေနာက္မွာေတာ ့.. ဘုရားဖူးမယ္ေပါ ့ဆိုျပီး ေရလယ္ဘုရားဖက္ ကူးဖို႕လုပ္ၾကတယ္..
ငါးစာေကြ်းဖုိ႕အတြက္.. ငါးစာက ဒီဘက္ကမ္းက ၀ယ္သြားရမွာတဲ ့....
ဟိုဘက္ကမ္းမွာ မေရာင္းဘူးတဲ ့ ။ သူ ့ဟာ၀ယ္ပါ ငါ႕ဟာ၀ယ္ပါဆိုျပီး စုျပံဳ၀ိုင္းထားတာ က်မတို ့မွာ တကယ္ကို ေျပးေပါက္ပိတ္ ေနတယ္.. က်မက ေပးသမွ်၀ယ္ေတာ ့က်မနားမွာ ၀ိုင္း၀ိုင္းကို လည္ေနေတာ့တာ...
သူတို ့ေျပာေနတာက ဒီေန ့ဗီအိုင္ပီလာမွာမို႔လို ့က်မတို ့မနက္ထဲက ေစ်းဦးမေပါက္လို ့ပါ..ဆိုျပီး က်မလက္ ဆြဲတဲ ့သူကဆြဲ.. အတင္းကို ေရာင္းေတာ့တာပဲ..
က်မက ဗီအိုင္ပီ..ဆိုတာ ဘာလဲဆိုေတာ ့လူၾကီးေတြေလတဲ ့...
ဟားဟားဟား..က်မက"လူၾကီးဆိုတာ လူငယ္ကျဖစ္လာတာ.. မင္းတို ့ေရာ တို႔ေတြေရာ တစ္ေန႔ လူၾကီးျဖစ္လာမွာ.. အဲဒီအခ်ိန္ေရာက္ရင္ ကိုယ္ ့ေၾကာင္ ့ေစ်းသည္ေတြ ထမင္းမငတ္ေစနဲ ့ ၊ ဒုကၡမေရာက္ေစနဲ ့ၾကားလား " ဆိုေတာ့..ကေလးေတြက စဥ္းစားေနတယ္..
" အမလ ဲဗီအိုင္ပီပဲ.. မင္းတို ့လဲဗီအိုင္ပီပဲ... လူေတြအားလံုး..ဗီအိုင္ပီပဲ.. ကိုယ့္ စားဝတ္ေနေရး ကိုယ့္ မိသားစုအတြက္.. တို ့ေတြလ ဲအေရးၾကီးတဲ ့လူသားေတြပဲ " ..
အဲဒီေတာ့ ဒီအတိုင္းေရာင္းရင္ မင္းတို ့..ကုန္ ဖုိ႕မလြယ္ဘူး... ၊
ဗီအိုင္ပီမိသားစုေတြ တစ္ေန ့စာ ထမင္းတစ္နပ္အတြက္... ဗီအိုင္ပီငါးစာေတြ ေရာင္းေနတယ္
အဲလိုေအာ္... အဲဒါမွ အမ၀ယ္မွာ..ဆိုေတာ့ ကေလးေတြက ပထမ ရြံတြန္ ့တြန္ ့နဲ ့....
မင္းတို ့ကိုယ္ပစၥည္း ကိုယ့္ပါးစပ္နဲ ့ေအာ္ေရာင္းတာ ဘယ္သူေၾကာက္ေနလဲ.... မင္းတိုလို စေၾကာက္ေတြဆီကအမ မ၀ယ္ဘူးဆိုေတာ ့ .....
က်မ ကားဖင္ျမီးကိုမွီျပီး.. သူတို ့ကိုၾကည့္ေနေတာ ့မွတ္မွတ္ရရ.... ဗိုက္ပူပူ ပါးေဖါင္းေဖါင္း ခ်ာတိတ္ေလး တစ္ေယာက္က.. စေအာ္တယ္...
ဗီအိုင္ပီ.. ငါးစာေတြ... ဗီအိုင္ပီငါးစာေတြ.. ဆိုျပီး...
ေတာ္လိုက္တဲ ့ေမာင္ေလး မမက ဗီအိုင္ပီ...ဆိုေတာ့.. ဗီအိုင္ပီ.. ငါးစာပဲ၀ယ္မွာဆိုျပီး.. က်မ သူကုိင္ထားတဲ့ ငါးစာထုပ္ ..သံုးတြဲကို တစ္ေထာင္ထင္တာပဲ က်မ၀ယ္လိုက္ေတာ့.....
က်န္တဲ ့ကေလးေတြအားလံုး အပ်ိဳအရြယ္.. လူပ်ိဳအရြယ္ေတြေရာ.. လိုက္ေအာ္တာ ဆူညံသြားတာပဲ....
အဲဒီအခ်ိန္မွာ.. က်မက..မင္းတို႔လဲ ဗီအိုင္ပီပဲေလ.. ဒီလိုေအာ္ဆိုျပီး..
က်မလက္ထဲက ငါးစာထုတ္ေလးေျမာက္ျပီး...
ဗီအိုင္ပီေတြ...ေရာင္းတဲ ့ဗီအိုင္ပီငါးစာေတြ.. ဗီအိုင္ပီေတြသာ ၀ယ္လို ့ရမယ့္ ငါးစာေတြ..လို႔ က်မေအာ္ေတာ့...
သူတို ့ေတြ လက္ခုပ္တီးျပီး တေပ်ာ္တစ္ပါး လိုက္ေအာ္ၾကတယ္.. ။
တို ့ေတြအားလံုး ဗီအိုင္ပီျဖစ္တာ မေမ့ရဘူး ၾကားလားဆိုျပီး.. က်မတို ့၀ယ္ၾကတာ.. ငါးစာထုတ္ေတြေလွေပၚ မနည္းတင္ရတယ္.........။
အဲလိုနဲ ့ဟိုဖက္ကမ္း ေရာက္ေရာ ဆိုပါေတာ့ရွင္.... ေတာသူေတာင္သားေတြအဖို ့ငါးစာ၀ယ္ဖုိ႕ဆိုတာ မလြယ္ေလာက္ဖူးရွင့္... တစ္ထုတ္၀ယ္ဖုိ႕ ေတာင္ အႏိုင္ႏိုင္ရယ္...
အဘို းၾကီးေတြ ၊ အဖြားၾကီးေတြ ၊ ကေလးေတြ ပိတ္ရက္ဆိုေတာ့ အမ်ားၾကီး မႏိုင္မနင္း ငါးစာထုပ္ေတြ ကေလးေတြခြဲေပးရင္း.. ေရလယ္ဘုရား ဆင္းတုေတာ္ရွိရာ လွမ္းလာတဲ ့က်မတို ့အုပ္စု.. ေလးဖက္ေလးတန္ သံတံခါးေတြ တစ္ဂ်ိဳင္းဂ်ိဳင္း ဆြဲပိတ္ျပီး ဗီအိုင္ပီေတြလာျပီတဲ ့.........
အသက္ ရ၀ ေလာက္ရွိတဲ ့ေဂါပက လူၾကီးေတြေပါ ့ရွင္ ့.. ။
က်မေဒါသထြက္ တာ..ဟား....... အဲေလာက္ဆို သေဘာေပါက္...
သံတံခါးကို တစ္ဂ်ိဳင္းဂ်ိဳင္းနဲ ့က်မလွဳပ္ေတာ့..အဘိုးၾကီးသံုး ေယာက္ တိုက္ပံုကႏြမ္းႏြမ္း.... အဘ... ဒါဘယ္သူ႕ဘုရားလဲ ျပည္သူေတြေငြနဲ ့တည္ ၊ျပည္သူေတြေငြနဲ ့ျပဳျပင္ထား တဲ ့ဘုရား ျပည္သူေတြကို ဖူးခြင့္မေပး သံတံခါးပိတ္ထားတာ..၊အဘေတာ ့ေနာင္ဘ၀.. ဘုရားဖူးခြင့္ကို ဒီမွာေစာင့္ ေနရတဲ့သူေတြ အကုန္လံုး တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ ေသာ့ပိတ္ဖုိ႕ ေစာင့္ေနမွာမေမ ့နဲ ့..
ေစာင့္ေနရတဲ ့ေတာသူေတာင္သားေတြဖက္ အကုန္လွည္႕ျပီး..
အားလံုးပဲေနာ္.. " ေနာင္ဘ၀ ဘယ္ဘုရားျဖစ္ျဖစ္...အဲဒီတိုက္ပံုနဲ႔ အဘသံုး ေယာက္ ဘုရားဖူးလာရင္.. က်မတို႔ အားလံုးပဲ တစ္ေယာက္တစ္လွည္႕ေသာ ့ပိတ္ၾကစို ့ မွတ္မိေအာင္ ေသခ်ာၾကည့္ထားၾက" ဆိုေတာ့..
အဘႏွစ္ေယာက္က စြာေတးလန္ေနတဲ ့က်မ မျမင္ေအာင္.. အတြင္းဖက္ ၀င္ရပ္တယ္
က်မတို ့ကဦးေဆာင္ျပီး သံပန္းတံခါး အတြင္းဘက္ကိုေခ်ာင္းေတာ ့ရပ္ေနတဲ ့လူေတြကလဲ လိုက္ေခ်ာင္းၾကတယ္...။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ......အသက္၃၅ေလာက္ ဘုိဆံေတာက္ တိုက္ပံုျဖဴ ပုဆိုးစိမ္းနဲ ့ လူ၆ေယာက္.. ၀တုတ္တုတ္ ဖုိးတာတီးရုပ္နဲ ့ကေလးတေယာက္ ေနာက္ကေန တ၀ုန္း၀ုန္း ေျပးလိုက္လာတယ္...
သူတို ့ေျပးပံုကဦးတည္ခ်က္မရွိ....ကေလးေျပးတဲ ့ေနာက္လက္ကား ယားေျခကားယားနဲ ့ ကိုေျပးလိုက္တာ... က်မေျခေထာက္ကို နင္းမိေတာ့မယ့္ တိုက္ပံုနဲ ့ငနဲကို လွမ္းဆြဲတာ သူတိုက္ပံုရဲ႕ အိတ္တစ္ဖက္ဆြဲမိတယ္... ဒီမွာ..ဒီမွာ.. ၀တ္ထားေတာ့တိုက္ပံု..အမ်ိဳးသားေရး ေဘးခ်ိတ္ျပီး.. လူမေလး ေခြးမခန္ ့နဲ ့.. ဘုရားေပၚ ေမ်ာက္တစ္ေကာင္ ေခၚျပီး ေသာင္းက်န္းလွခ်ည္လားရွင့္ ဆိုေတာ့...
အဲဒီ ကေလးမက် ေခြးမက်.. ေမ်ာက္မက်ေလးက.. က်မလက္ထဲက ငါးစားထုပ္ကုိ ၀င္ဆြဲပါေရာ......။
တိုက္ပံုအိတ္ဆြဲထားတဲ ့လက ္က်မလႊတ္ျပီး.. ဖတ္ ဆို ကေလးလက္ကို က်မပုတ္ခ်လိုက္တယ္...
ဒီမွာ ....ဒါ ငါ ့ပိုက္ဆံနဲ႕၀ယ္ထားတဲ ့ငါးစာ.. မင္းကို၀ယ္ေပးမယ့္ မိဘမရွိဘူးလား... သူမ်ားပစၥည္း ဒီအရြယ္ထဲက လုေနတတ္ျပီ... အဲဒါ ရွင္တို ့ၾကပ္ၾကပ္ေျမွာက္ေပး ၾကီးလာရင္သူခိုးနဲ ့ ဓါးျပ.. တစ္ခုခုပ ဲျဖစ္မွာဆိုေတာ့.... ကေလးကတစ္ခ်က္ ေၾကာင္ရပ္ေနတယ္... အဲဒီလူေတြလ ဲက်မကိုေၾကာင္ၾကည့္ေနတယ္..
ခဏပဲ.. အနားက ကေလးတစ္ေယာက္ဆီက ငါးစာထုပ္ကုိ ျဖတ္ဆိုဆြဲျပီး ထြက္ေျပးသြားျပန္ေရာ... တစ္၀ုန္း၀ုန္းနဲ ့လိုက္ၾကျပန္ေရာ...
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ... လာလာေခ်ျပီေပါ ့ရွင္.. ျမိဳ ႔ေမတၱာ ခံယူမဲ ့အဖြဲ ့....
လူေတြက ေဘးကို ရွဲေပးတယ္.....လူၾကီး အိုအိုၾကီးေတြက ေဘးကပ္ျပီး ငါးစာထုပ္ေလးေတြခ် ၊ ထမင္းခ်ိဳင့္ေလးေတြ ၊ ဆြဲျခင္းေလးေတြခ် ငုတ္တုတ္ထိုင္ၾကတယ္။
က်မတို ့ကေတာ့ သံတံခါး အ၀င္အ၀ေရွ ႔မွာ သစ္သားခံုတန္းတစ္ခု အနည္းဆံုး ရွစ္ေယာက္ေလာက္ ထိုင္လို ့ရမယ့ ္ခံုတန္းဆီ ထိုင္ခ်လိုက္တယ္...
တကယ္ပါရွင္ က်မတို ့ေဘးပတ္လည္မွာ မိဘအရြယ္ ဘိုးဘြားအရြယ္ေတြ ႏြမ္းႏြမ္းဖတ္ဖတ္နဲ ့ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေနတာတာ.. အမ်ားၾကီးရွင့္...
စိတ္ထဲက..ကန္ေတာ့လို႔ ေျပာမိေပမယ္႕ခံုတန္းမွာထိုင္ေနရတာ စိတ္မလံုံုဘူး... ဒီအခ်ိန္မွာ မတ္တပ္ရပ္လို ့ကလဲမျဖစ္... ေအာက္မွာလဲမထိုင္ခ်င္...။
အေတာ္ ကသိကေအာက္ ျဖစ္ခဲ့ရတာပါ...
အဲ....က်မေရွ ႔ကို ကြမ္းေထာင္ကိုင္ ေခၚမလား ေကာင္မေလးေတြ - ၆- ေယာက္ေလာက္ ဗန္းကိုင္ျပီး ဟိုဖက္ဒီဖက္ မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္ရပ္တယ္..
အလယ္မွာ ဘုရားထဲ၀င္မယ္႕လမ္း အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ အဘိုးၾကီးသံုးေယာက္ သံပန္းတံခါးကိုဖြင့္ရင္း.. ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္.. မလံုသလိုၾကည့္ေတာ့ က်မနဲ ့အဘိုးၾကီးေတြ မ်က္လံုးျခင္းဆံုတယ္ေလ... က်မက ေျပာင္စပ္စပ္နဲ ့လက္ထဲကကိုင္ထားတဲ ့ကားေသာ့တြဲကို ေျမွာက္ရမ္းျပီး.. လက္ညိဳးတစ္ေခ်ာင္း ေထာင္ျပေတာ့...အဘိုးၾကီးေတြ ကဗ်ာကရာ မ်က္ႏွာလြဲသြားတယ္...
ေနာင္ဘ၀ ေသာ့ခတ္မွာ ၾကပ္ၾကပ္သတိထားေပါ ့.........။ အနားကလူေတြက ျပံဳးစိစိ...
က်မတို ့ညီအမက တစ္၀ါး၀ါး.......
အဲ.....ကြမ္းေတာင္ကိုင္ေတြရဲ ႔ဗန္းထ ဲက်မၾကည့္ေတာ့.. အေမြးတိုင္ ၊ ဖေယာင္းတိုင္၊ ဘုရားပန္း ၊ ေသာက္ေတာ္ေရ အစံုရွင့္.... အဲဒီ အမ်ိုဳးသမီးေလးေယာက တန္းစီျပီး စကားတေျပာေျပာနဲ ့လမ္းေလွ်ာက္လာတယ္... ထီမထင္.... ပတ္၀န္းက်င္ကို ရွိတယ္ေတာင္ မထင္တဲ ့မ်က္ႏွာေပးေတြနဲ႔ အားလံုးကိုျဖတ္လို ့ဘုရားထဲ ၀င္သြားတယ္ ။ အထဲကိုက်မတို႔ ထိုင္ေနတဲ့ေနရာကေနျပီး အကုန္ျမင္ေနရတယ္ရွင့္...................။
က်မသာ ပန္းခ်ီဆြဲတတ္ရင ္အဲဒီျမင္ကြင္းေလး ပန္းခ်ီဆြဲထားမယ္.. ကမၻာေက်ာ္ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ျဖစ္လာမွာ အေသအခ်ာပဲ... ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုးက ႏြမ္းဖတ္ေနတယ္...။ ပါးမွာ အေရးအေၾကာင္း မေရတြက္ႏိုင္တဲ ့အဘိုးအို အမယ္အိုေတြ.. ဘုရားဖူးလာရင္း ေက်ာင္းအကၤ်ီ အျဖဴအစိမ္းေလာက္ကို အေကာင္းထား ၀တ္လာတဲ ့ ကေလးေတြ ...
ရိုးသားတဲ့ မ်က္၀န္းေတြန ဲ့ဖယ္ဆိုဖယ္ ၊ ေစာင့္ဆိုေစာင့္ ဘုရားရင္ျပင္
ေဘးကပ္လို ့ကိုယ္႕ထမင္းထုပ္ ကိုယ္သယ္..ျပီး... ကိုယ္႕ျပည္ကဘုရားကို လာဖူးတာေတာင ္ပိန္လိန္ အေရာင္မထြက္ေတာ့တဲ ့ထမင္းခ်ဳိင့္ေလးေတြေဘးခ် ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေစာင့္ ေနရတဲ ့အျဖစ္...
အလွဴခံေတာ့ ေတာသူေတာင္သား ေန ့စဥ္ဘုရားဖူးျပည္သူေတြဆီက မိုက္ၾကီးတကားကားနဲ ့ေအာ္အလွဴခံတဲ ့ ေဂါပကတဲ ့.. သံပန္းတံခါး ေသာ့ပိတ္လို ့ဘယ္သူမ်က္ႏွာမွ မေထာက္... အဲဒီ အဘိုးၾကီးေတြၾကည့္ေတာ့ေရာ တိုက္ပံုကႏြမ္းဖတ္ဖတ္.. အေပၚယံအျပံဳးတုေတြနဲ ့တကယ္ကို စိတ္ပ်က္ဖြယ္ရာပါပဲ..
က်မကိုေရာ ဘာလုပ္ႏိုင္ခဲ ့လဲ ေမးေလ.. က်မေတာင္ ခံုတန္းမွာေစာင့္လို ့.... က်မကို ဘာလုပ္ခ်င္လဲေမးရင္ေတာ့ အဲဒီမိန္းမေလးေယာက္ကို အျပင္မွာ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ခိုင္းျပီး ဘုရားဖူးေတြကို ဦးစားေပးမွာပါပဲ..
က်မတို ့ေရွ႔က ျဖတ္ေလွ်ာက္ ဘုရားထဲ၀င္.. အခုန ကြမ္းေထာင္ကိုင္ေတြက ေဘးကဒူးေထာက္ျပီး ဘုရားပန္းကမ္းလိုက္.. မီးျခစ္ျခစ္ေပးလိုက္.. အဘိုးၾကီးေတြက လက္ကိုေနာက္ပစ္လို ့.. ရို႕ရို ႔ေလး မလွမ္းမကမ္းမွာရပ္လို ့......... ခင္းထားတဲ ့ေကာ္ေဇာၾကီးက ေမြးပြအနီရဲရဲ လွမွလွ ။
ျပီးတာနဲ ့၀င္တဲ ့အေပါက္ရဲ ႕ဆန္ ့က်င္ဖက္ အေပါက္ကေန ထြက္ခြာေတာ္မူေလရဲ ႕..။
အဘိုးၾကီးသံုးေယာက္လံုး လက္ေနာက္ပစ္ျပီး အေနာက္ကေန အေပါက္၀အထိ လိုက္ရပ္ေနတုန္း...
လွစ္ကနဲက်မ အခုနဖြင့္ထားတဲ့ အေပါက္ကေန၀င္ျပီး အမ်ိဳးသမီးၾကီးထိုင္တဲ့ေနရာ ၀င္ထိုင္ေတာ့ ေနာက္ပိုင္းအလွ လိုက္ေငးေနတဲ ့အဘိုးၾကီးသံုးေယာက္ ျပန္လွည့္ျပီး သံပန္းတံခါးကို ျပန္ပိတ္တယ္...
က်မမ်က္ေစ ့စံုမွိတ္ျပီး ဘုရားဦးခ်ေနေတာ့ က်မခႏၶာကိုယ္က ေကာ္ေဇာနဲ႕အတူ ေနာက္ကိုေရြ ႔ေရြ ႕သြားတယ္.. လက္အုပ္ခ်ီလ်က္ပဲ က်မလွည့္ၾကည့္ေတာ့... အဘိုးၾကီးေတြ က်မေကာ္ေဇာကိုျပိဳင္တူဆြဲေနတယ္.............။
အဘတို ့ဘာလုပ္တာလဲလို ့က်မေမးေတာ့ တူမၾကီးဦးေလးတို ့သိမ္းရမွာ အဲဒီမွာထိုင္လို ့မရဘူးတဲ ့.. သနားဖို႔လဲေကာင္းတယ ္ ၊ ရယ္ဖုိ႕လဲေကာင္းတယ္....
ဒါေပမယ္႕ မမေလေနာ္...အခုန အဘတို ့ကို ေသာ့ပဲခတ္မွာ ၊ အခုမွ ငရဲအိုး ေစာက္ထိုးက်ေတာ့မွာေနာ ္သမီးျမတ္စြာဘုရားကို ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ ့ရွိခိုးေနတာ အဘတို ့ ေႏွာက္ယွက္တယ္... ေဂါပကလူၾကီးလုပ္ေနျပီး .. သမီးကေတာ့မဖယ္ဘူး ဆက္ရွိခိုးမွာပဲ.. အဘတို႔ ၾကိဳက္တာလုပ္ဆိုေတာ့ အဘိုးၾကီးေတြ မ်က္ႏွာမေကာင္းဘူး... က်မလည္း ရင္ထဲမွာမေကာင္းဘူး.. ဒါေပမဲ့ ဘုရားကို အၾကာၾကီးရွိခိုးေနခဲ့တယ္..
သူတို ့ေကာ္ေဇာသိမ္းျပီးမွ တံခါးဖြင့္မွာက ိုေတြးမိေတာ့... က်မဦးခ်ျပီး ဖယ္ေပးလိုက္တယ္... ျပီးေတာ့မ ွက်မအမေတြေရာ လူေတြေရာဘုရားဖူးဖို႕ ၀င္လာၾကတယ္...။
အလွဴလက္ခံတဲ ့ေနရာမွာ ထိုင္ေနတဲ ့အဘေတြနား က်မသြားထိုင္ေတာ့.. က်မကိုေမာ့ၾကည္႕တယ္..အဘ...ဘုရားဆိုတာ ကုသိုလ္ယူတဲ့လူေတြနဲ ့ျပည္ ့ေနမွ ပဏာရတာေနာ္..အဘတို႔က အလွဴခံ ၊ က်မတို ့က အလွဴေငြထည့္ မဟုတ္ဖူးလား ။ ခုနလူေတြဘယ္ေလာက္ လွဴသြားလဲ..အဘတို႔ပဲ ေပးလိုက္ရတာ မဟုတ္လား.. မိုးလင္းထဲက တိုက္ပုံ၀တ္ျပီး အဘေစာင့္ေနရတာ အဘတို ့ဘုရား တည္တံ့ေအာင္ ၀ိုင္း၀န္းပံပိုးေပးမဲ့ ျပည္သူေတြကို တံခါးပိတ္ထားဖို ့ေပါ ့ဟုတ္လားဆိုေတာ့..."အထက္ကအမိန္ ့ငါေျမးရဲ "့ တဲ့.. မလတ္က အဘအထက္မွာ မ်က္ႏွာက်က္ပဲရွိတာေလ ဆိုေတာ့..သမီးကမ်က္နွာက်က္ပဲ ျမင္တာကိုးတဲ ့... " ဘီလူးသရဲထက္ ဆိုးတဲ့လူ မ်က္နွာၾကက္ရဲ႕ အထက္မွာရွိတယ္ " တဲ ့့ေလ..... ။
မမ
Labels: ေဂါပကလူၾကီးမ်ားနဲ ့မမ....
