မမ

Friday, January 9, 2009

အိပ္တန္းငွက္တို႔ျပန္ၾကျပီေလ...


က်မတို ့ငယ္ငယ္ထဲက.. တကယ္ေျပာမယ္ဆို.....က်မတို ့မေမြးခင္ထဲက အိမ္မွာေနတာပါ..... သူနာမည္က မၾကင္သန္းတဲ့......
တကယ္ဆို.... က်မတို႔ အားလံုးႏွဳတ္က်ိဳးေနလို ့သာ..... က်မတို ့ေခၚရမွာေဒၚၾကီးေပါ႕ ....... ေနာက္ပိုင္း အရြယ္ရလာေတာ ့က်မတို ့အသိစိတ္နဲ ့ေျပာင္းေခၚခဲ ့ၾကတယ္ ။ က်မနဲ ့သူနဲ ့အားလံုးထက္ ပိုရင္းႏွီးတယ္ ။ က်မျပန္တိုင္း သူငိုတယ္
စကားမစပ္ မႏွစ္က က်မ မနက္အေစာၾကီး ျပန္ရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ သူနဲ ့က်မ ညဖက္မွာ အိမ္ကခိုးထြက္ၾကတယ္.....
လက သာေနတယ္ မွတ္မွတ္ရရ ဒီဇင္ဘာ-၂၈- ရက္ ည -၁၂ - နာရီေလာက္ေပါ ့.......။ က်မနဲ႔ သူကသူခိုးလုပ္ေနက် ရိုးေနျပီ... အေမက ဘာလုပ္လုပ္တစ္ေန ့သက္ေသဆိုတာ ရွိရတယ္တဲ ့...။ သူဟာက်မရဲ႕ ဘ၀ တစ္ေလွ်ာက္လံုး သက္ေသဆိုရင္ လံုး၀မမွားဘူး...........................။
အေမကသူ ့ကိုၾကည္ ့မရဘူး.. ထားပါ... ။ က်မတို ့အိမ္ကထြက္လာျပီး ဘယ္သြားရမွန္းမသိဘူး.........။ တစ္လမ္းလံုးလဲ တိတ္ဆိတ္ေနျပီ... ေဒၚၾကီးက ပြဲေစ်းရွိတယ္တဲ ့ဟုတ္လား သြားရေအာင္လို႕ ၀မ္းသာအားရ က်မေျပာေတာ့.. မိုးေကာင္းဘုရားပြဲတဲ ့........ က်မ ေဒၚၾကီးကိုေသခ်ာၾကည့္တယ္။
ေတာ္ေတာ္ႏြမ္းႏြမ္း ပါတိတ္ထမီ.. ရင္ဖံုးအက်ၤီအရိပ္ပန္းလို ့ေခၚတဲ ့ပိတ္စနဲ ့ခ်ဳပ္တဲ ့ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းပဲ ။ သူအျမဲ ကိုင္တာ ပလပ္စတစ္ျခင္းေဟာင္းၾကီး.......... ။ အဲဒီမွာသူ ့ရဲ ႔ တိုလီမိုလီေတြ အကုန္ပါတယ္ ။ တစ္ခုခု ခိုးလုပ္ျပီးတိုင္း အေျခအေနမဟန္ရင္သူျခင္းကိုဆြဲျပီး.. လစ္ေရာ.. ။ အေမကသူ ့ကို အရမ္းဆူတာေလ....။
ဟား...ဟား.. အဲဒီအခ်ိန္မွာက်မ.. ေဒၚၾကီးလို၀တ္ခ်င္တယ္... ။ က်မက ရုပ္ခံေလးနဲနဲ..ရွိတယ္ ။ မယံုရင္ေတာ့လဲ မတတ္ႏိုင္ဘူး.. ။ က်မ အဲဒီတုန္းက တီရွပ္အနက္နဲ ့ေျခမ်က္ေစ ့ထိရွည္တဲ ့စကဒ္အရွည္နဲ ့... ။ ေဒၚၾကီး အက်ၤီမပါဘူးလား က်မခ်မ္းလို ့ဆိုေတာ ့ဖလန္ထည္အျပာကြက္..... အေႏြးထည္ပံုစံမ်ိဳး ေဘးမွာအိပ္ႏွစ္ဖက္ ေကာ္လာက ၀ိုင္း၀ိုင္းေလး ေဟာင္းတာမွ လက္ဖ်ားေတြ ခ်ုဳပ္ရိုးျပဳတ္ျပီး ဖတ္လပ္ျဖစ္ေနတယ္..........။
က်မ၀တ္ျပီး ၾကယ္သီး အေစ့တပ္လိုက္တယ္........။ ေဒၚၾကီးရဲ ႕သရက္ထည္ ထမီအနက္ေရာင္ေပၚမွာ အုတ္က်ိဳးေရာင္ အပြင့္အၾကီး အခက္ၾကီးေတြ တပတ္ႏြမ္း ေဒၚၾကီး ၀တ္ေနက်ပဲ......။ အဲဒါနဲ႕ ့စကဒ္ကိုခ်ိန္းလိုက္တယ္... ။ ဟား......ဟား...... ဘယ္ေနရာမွာ အဲလိုေတြလုပ္ေနလဲလို ့မယံုရင္သြားၾကည့္ ကမၻာေအးဘုရားလမ္း နတ္ေမာက္လမ္းသြယ္ေလးေတြထဲမွာ ေမွာင္လိုက္တာပိန္းလို ့လေရာင္ေတာ ့ရွိပါ့.......။
အေႏြးထည္ ေအာက္က ထြက္ေနတဲ ့တီရွပ္ေအာက္ဖ်ားကို ထမိန္ထဲထည့္၀တ္ျပီး ၊ ဆံပင္ရွည္ေတြကို ကလစ္နဲ႔ ေခါက္တင္ ၊ က်မလြယ္လာတဲ ့ပိုက္ဆံအိတ္ကို ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္နဲ ့ထုပ္ျပီး ေဒၚၾကီး ျခင္းထဲကိုထည္ ့ျပီး က်မျခင္းကို ဆြဲလိုက္တယ္..... မိုက္လိုက္တဲ ့စတိုင္...။
ပြဲေစ်းကို ရန္ကင္းစင္တာေရွ႕့က ကားငွါးတယ္ ။ ကားသမားက ေပစုတ္စုတ္နဲ ့က်မတို ့ႏွစ္ေယာက္ကို
ၾကည့္တယ္.. ။ မိုးေကာင္းဘုရားပြဲ ေပ်ာက္ေနလို ့ဘယ္ေလာက္ ေပးရမလဲဆိုေတာ့.. နီးနီးေလး ဘယ္လို ဘယ္လိုသြားလို ့ျပန္ေျပာတယ္....။
က်မတို႔ ရွာေနတာ ၾကာေနျပီ....... ပို ့ေပးပါ.. ဆိုေတာ ့၁၅၀၀ တဲ ့။ ၁၀၀၀ ပဲယူပါ ပိုက္ဆံေပါလို ့မဟုတ္ဘူး ။ လမ္းေပ်ာက္လို ့ပါဆိုေတာ့...... တက္တက္တဲ ့..........။ ကားသမား စပ္စုတာေတြမဆံုးခင္ပဲ ဘုရားပြဲကိုေရာက္လာတယ္......။ က်မအၾကိဳက ္ဒုတ္ထိုးဆိုင္မွာ ၀င္ထိုင္တယ္ မီးအရွိန္နဲ ့ဟင္းရည္က အေငြ႕ တစ္ေထာင္းေထာင္းပဲ... အဲဒီမွာ က်မကလုပ္ေနက် အတိုင္း ဒုတ္ထိုးေတြ အူမၾကီးေတြခ်ည္းပဲ .... က်မၾကိဳက္တာေတြေကာက္ျပီး ပူေနတဲ ့ဟင္းရည္ ေနရာကိုထည့္တယ္ ..။
ျပီးေတာ ့က်မကိုပန္းကန္ ထဲထည့္ေပးပါေနာ္ ဆိုေတာ ့ပန္းကန္မရိွဘူးတဲ ့.... ။ ဘုရားေရ... က်မကို ဆက္ေျပာေသးတယ္.. ယူထားတာေတြ အကုန္လံုး ၅၀တန္ေတြတဲ ့ဒီမွာတင္၂၀၀၀ဘိုးေလာက္ ရွိေနျပီတဲ ့။
က်မတစ္ကိုယ္လံုး မတ္ခနဲ တစ္ခ်က္ျဖစ္သြားတယ္...... က်မထိုင္ေနတဲ ့ခံုေလးက လႈပ္ေနလို႔ ခုံက ိုေနရာျပင္လိုက္တဲ ့အခ်ိန္မွာ က်မ၀တ္ထားတဲ ့သရက္ထည္ထမိန္က ပန္းခက္ၾကီးေတြက က်မကို
ျပံဳးျပေနတာကို ေတြ ့လိုက္ရတယ္... ။:P
က်မ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရယ္ေမာလိုက္ရင္း အမၾကီး မပူနဲ ့က်မတို ့အိမ္ရွင္က ေဘာနပ္စ္ ထုတ္ေပးလိုက္လို႔ က်မမွာ တစ္ေသာင္းေက်ာ္ပါတယ္ ၊ တစ္ႏွစ္လံုး ကၽြန္ခံထားတာ (စကၤာပူႏိုင္ငံၾကီးကို ျမင္ေယာင္ရင္း) ၀က္သားဒုတ္ထိုး စားခ်င္လြန္းလို ့ၾကြပ္ၾကြပ္အိပ္ထဲက ပိုက္ဆံ တစ္ေထာင္တန္ေတြ မသိမသာႏိႈက္ျပီး.. သူျမင္ေအာင္ ယပ္ခတ္ျပလိုက္ေသးတယ္ ...။
ဒါေပမဲ ့က်မကို ပန္းကန္ေလးနဲ ့ထည့္ေပးဖို ့ရယ္.. ဂါလန္ပံုးထဲက အခ်ဥ္ရည္ အသစ္ေလး ေရေႏြးပန္းကန္ေလးနဲ႔ ့ျဖစ္ျဖစ္ ထည့္ေပးပါေနာ္ဆိုေတာ့..... ရမယ္..ရမယ္... ။ လုပ္ေပးမယ္တဲ ့......... ။
ေဒၚၾကီးက ၀က္သားမစားဘူး ေဘးဆိုင္က မုန္႔ဟင္းခါးမွာစားတယ္...။ ညီမ ဘာလုပ္တာလဲလို႔ ဒုတ္ထိုးသည္ကေမးေတာ့ အိမ္ေဖာ္လို ့ေျဖရင္း..... နားထဲမွာ(လုပ္ရက္လိုက္တာမမ..ရယ္) လို႔ ့အေမ့ အသံနားထဲမွာ ၾကားေယာင္လာလို ့အူမၾကီး၂ခုပူးကို ဖိ၀ါးရင္း.. ကန္ေတာ ့အေမလို ့..စိတ္ထဲက ေျပာမိတယ္ ။
အိမ္ရွင္ကသေဘာေကာင္းလားတဲ ့..ေကာင္းတာေတာ ့ေျပာမေနနဲ ့က်မအေမေလာက္ကို ေကာင္းတာလို႔ ့ေျပာရင္း........။ တစ္သက္လံုး လူတကာကို စပ္စုလာတာရွိသမွ် ၀ဋ္ အဲဒီေနရာမွာစုလည္တာပဲ................။
စားျပီးပိုက္ဆံ ရွင္းေတာ့ ၂၅၀၀က်တယ္.. ။ ညီမေလး ေလွ်ာက္မသံုးနဲ ့စုျပီးေရႊ၀ယ္ထားတဲ့ ဟုတ္ကဲ ့အမလို႔ ေျပာရင္း.... က်မရယ္တယ္.... (ရင္ထဲမွာေတာ့ေရႊဆိုတာ စုရတာမဟုတ္ဘူးရွင့္) ကပ္ရတာ ကပ္ရတာလို႔ ခပ္တည္တည္ ေျပာရင္း က်မ မ်က္လံုးထဲမွာ ျပီးခဲ ့တဲ့ တနဂၤေႏြေန႔ကမွ ေရႊတိဂံုဘုရားမွာ ကပ္ခဲ့့တဲ့ ေရႊဆိုင္းေတြကိုေတာင္ ျမင္ေယာင္ေနမိေသးတယ္..........။ ေကာက္ညွင္းက်ည္ေထာက ္၊ ထမနဲ ၊ ေရမုန္႔ ၊ ကေရကရာ.... အကုန္ေလွ်ာက္၀ယ္ ေလွ်ာက္စားျပီး အိမ္ကို လမ္းေလွ်ာက္ ျပန္လာရင္း တစ္လမ္းလံုး က်မ........ ေဒၚၾကီးမသိေအာင္ ၀မ္းနည္းေနေသးတယ္......... ။ မနက္ ၇း၀၀ နာရီ ေလယာဥ္ကြင္းဆင္းရမယ္ ။ ျခံထဲကို က်မတို ့လူ၀င္တဲ ့တံခါးေပါက္က ငံု႔၀င္ေတာ့ က်မအေဖက.. ဘယ္ေတြေလွ်ာက္သြားေနတာလဲတဲ ့.. ။ က်မ (ေဖေဖ့ကို မျပန္ခင္ေနာက္ခ်င္စိတ္နဲ႕) ႏႈတ္ခမ္းကို လက္ညိဳးနဲ႔ကပ္ျပီး ..... ေဖေဖ..တိုးတိုး......... သူမ်ားေတြၾကားရင္ ေဖေဖမွာအႏၱရာယ္ရွိတယ္ ၊ ဆိုေတာ့ နင္႕ပံုက ဘာပံုစံလဲ နင္ဘာေတြေလွ်ာက္လုပ္ေနတာလဲတဲ ့.. တိုင္းျပည္လြတ္လပ္ေရးေပါ ့ေဖေဖရာ... သူမ်ားေတြေလွ်ာက္မေျပာနဲ႕ ့သမီးက ျပန္ေတာ့မွာ အိမ္ေထာင္ဦးစီး ေဖေဖ႕မွာအႏၱရာယ္ရွိတယ္.. ရုပ္ဖ်က္ထားတာေဖေဖ.... ေထာက္လွမ္းေရးေတြရွိလို႔ ဆိုေတာ့ ေဖေဖကစဥ္းစားေနတယ္ ။
က်မေအာက္ထပ္မွာပဲအက်ီီခြ်တ ္စကဒ္ျပန္၀တ္ျပီး အေပၚထပ္ကို ေျပးတက္လာေတာ့ မၾကီးက ပစၥည္းေတြသိမ္းေနတယ္ ။ မလတ္က အာရံုဆြမ္းကပ္ေနတယ္ ..။ မငယ္က ဆိုဖါေပၚမွာ ႏိုးျပီး ျပန္ႏွပ္ေနတယ္.. အေမလဲရွိတယ္.. ။ အိမ္ၾကီးက တိတ္ဆိတ္ေနတယ္ ။ ခါတိုင္းလို အဆူမခံရသလို.. ခါတိုင္းလို က်မဟန္နဲ ့ပန္နဲ ့ျပန္မေျပာသလို.. ။ က်မေျပာသမွ် နားေထာင္ျပီး တစ္၀ါး၀ါး ရယ္သံေတြလဲ ေပ်ာက္ဆံုးေနတယ္ ။ မလတ္ေပးတဲ့ ႏွင္းဆီ ၁၀၈ ပြင္ ့ပန္းစည္းၾကီးနဲ ့ညက၀တ္တဲ့ တီရွပ္အနက္ကို ဂ်င္းေဘာင္းဘီနဲ ့တြဲ၀တ္ရင္း မိဘႏွစ္ပါးကို ကန္ေတာ့တယ္.. ေဒၚၾကီးကိုကန္ေတာ့တယ္.......။ က်မတို ့ညီအမေလးေယာက္ အားလံုးကို လက္ျပျပီး ေလဆိပ္ကို ထြက္လာခဲ ့ၾကတယ္ ။ ကားေပၚမွာသၾကၤန္က်ရင္ ငါတို ့ႏွစ္ေယာက္ နင့္ဆီ လာမယ္လို ့မၾကီးနဲ႔ မလတ္က ေျပာတယ္... ။ မငယ္ကေတာ့ ခဏ..ခဏ လာတယ္ ။ ဒီမွာသူ ့စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွိတယ္ ... ။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ငါတစ္ႏွစ္ေလာက္ေနမယ္လို ့က်မကိုေျပာတယ္... ။ က်မက.. အင္းပါလို ့ေျပာရင္း ႏွင္းဆီပန္းစည္းၾကီးနဲ ့ဗရုတ္သုတ္ခ အိတ္ကိုဆြဲျပီး... တာ ့တာ ့..........လို ့ေျပာေတာ့မၾကီးငိုတယ္... ။ မငိုနဲ႔ သၾကၤန္ လာခဲ ့လို ့...... ေျပာျပီး က်မလွည္ ့ထြက္ခဲ ့ေတာ့တယ္........။
ခ်စ္ေသာသူနဲ ့ေကြကြင္းရတဲ ့ဒုကၡၡ... မခ်စ္မႏွစ္သက္ေသာ သူေတြနဲ ့အတူေနရတဲ ့ဒုကၡ ကို တစ္ျပိဳင္ထဲ ခံစားဘို႔ ့ေလယာဥ္ေပၚကို က်မတက္လာခဲ ့ရတယ္။

မမ

Labels:


Posted by Anonymous :: 1:35 AM :: 4 Comments:

Post / Read Comments

---------------oOo---------------