မမ

Tuesday, October 20, 2009

မစၥတာ ဘင္း၏ အလြဲမ်ား(၂ )






က်မတို႔ မစၥဘင္းအေၾကာင္း တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ေျပာဆို ရီေမာေနတုန္းမွာပဲ မငယ္ဖုန္း၀င္လာတယ္ “ေနာက္ဆံုးေလယဥ္ လူကုန္ေနျပီ မေတြ႔ေသးဘူး” တဲ့ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ေစာင့္ပါဟာ အခ်စ္စစ္တို႔မည္သည္ ေကြ႔႔ကြင္းရာျခင္း မရွိ ဆိုက္ဆိုက္ ျမိဳက္ျမိဳက္ ၾကီးကိုေရာက္လာမွာ ပူမေနနဲ႔ ” လို႔က်မေျပာေတာ့ “သူ႔မေဟသီ ငါ့အနားမွာရြတ္-ဘတ္ လုပ္ေနတယ္ဟာ သနားပါတယ္တဲ့ ကူညီတဲ့သူေတြက ကူညီတာေတာင္ အသံုးတစက္မွမၾက ဘူးလာရင္ေတြ႔ မယ္လို႔ လဲေျပာေနတယ္ မစၥတာဘင္းေတာ့သနားပါတယ္”တဲ့“က်မအံ့ၾသတၾကီး နင္ဘယ္လိုေခၚလိုက္တယ္ သူနံမယ္ ဘယ္သူလို႔ က်မေမးေတာ့ တို႔တအိမ္လံုး ကမစၥာဘင္းပဲ ေခၚတာ” တဲ့ “က်မ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး ဒီမွာမငယ္ မစၥတာဘင္း ဒီမွာေရာက္ ေနျပီ အိမ္ေအာက္မွာ ကြမ္းသီးဆင္း၀ယ္ေနတယ္ နင္ေၾကာင့္ တို႔ေတြလဲဲ ငါးပိတေယာက္ တစ္ထုပ္စီရတယ္” လို႔ က်မေျပာေတာ့ မငယ္ ေၾကာင္ျပီးအသံတိတ္ ေနတယ္။ခနၾကာေတာ့မွ “မမ ငါ႔ေၾကာင့္ နင္တစ္ညလံုးေပ်ာ္ ေနခဲ႔တယ္ နင္တစ္ခါမွ မမက္ဖူးတဲ့ အိမ္မက္လွလွ ကိုမက္ဖူးခဲ့တယ္ ငါနင့္ကိုအေပ်ာ္ေတြပဲ ေပးခဲ႔တာေနာ္ နင့္ေၾကာင့္ ငါတို႔ဘယ္ေလာက္စိတ္ ဆင္းရဲရလဲ ပြက္ေလာကိုရိုက္ ေနတာပဲ ၾကပ္တာျခင္းတူရင္ေတာင္ ငါ့လို႔ၾကပ္တတ္ေအာင္ၾကိဳးစား ေသခ်ာ နင္စဥ္းစားျပီးရင္ ငါ့ကို ဆရာလို႔ သံုးခြန္းေလးေလးစားစား ေခၚလိုက္ပါတဲ႔” မတရားတင္းေနတဲ႔ ေလသံနဲ႔ ေျပာျပီးဖုန္းခ်သြားေလရဲ့ ေအာင္မာ မေခၚႏိူင္ပါဘူးလို႔ က်မစိတ္ထဲကမေက်မနပ္ ေရရြတ္လိုက္တုန္း မွာပဲဘဲလ္တီးသံ နဲ႔အတူ မစၥတာဘင္းျပန္ ေရာက္လာတယ္။က်မတို႔ အားလံုး၀မ္းသာအားရ“ အကို၀ယ္လို႔ရလားလို႔” က်မတို႔ေမးေတာ့ ကြမ္းသီးထုပ္ေလးျပတယ္။“က်ေနာ္ကိုေတြ႔တာနဲ႔ ဘိုလိုတန္းေတာ့ ေတာ့တာပဲ ကြမ္းသီးစ္ လို႔ ပီပီသသ ေျပာတာ ေလးငါးဆယ္ခြန္းပဲ နားမလည္ဘူးဗ် ကြမ္းရြက္ျပျပီး ကြမ္းရြက္ထဲထည့္တဲ႔ ပံုလုပ္ျပမွ ကြမ္းသီးဘူးၾကီး ယူလာျပေတာ့တာပဲ က်မတို႔သူ႔ေလသံနဲ႔သူ႔ဟန္ကိုၾကည့္ရင္းရယ္ၾကတယ္“အကို ဘယ္လိုအလုပ္မ်ိဳးကို ရွာတာလဲလို႔” က်မတို႔ ၀ိုင္းေမးေတာ့ “မီးနဲ႔ပတ္သက္ရင္ က်ေနာ္ အကုန္ရတယ္ အဲကြန္း ေရခဲေသတၱာ က်ေနာ္ အကုန္ျပင္တတ္တယ္ က်ေနာ္ ဆယ္ႏွစ္သားထဲက ဒီအလုပ္ပဲ တေလ်ာက္လံုး လုပ္လာခဲ့တာဗ်ာတဲ႔” ႏိုင္ငံျခားထြက္လာဘို႔ ဘယ္သူေျမွာက္ေပးတာလဲလို႔ က်မတို႔ေမးေတာ့“က်ေနာ့ မိန္းမေပါ့ဗ်ာ က်ေနာ္ကရန္ကုန္မွာ သင္တန္းလဲေပးတယ္ ဆိုင္လဲဖြင့္ထားတာ ဆိုေတာ့ က်ေနာ့္တပည့္ သံုးေယာက္ေလာက္ စကၤာပူ ေရာက္ေနျပီခင္ဗ်ာ့ လူငယ္ေတြပဲ ႏွစ္ဆယ္ ေက်ာ္ေတြေပါ့ သူတို႔ဒီေရာက္ျပီး အဆင္ေျပတယ္ ဆိုေတာ့က်ေနာ့မိန္းမ ျဖတ္ျဖတ္လူးေတာ့ တာပဲ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ နားညီးေအာင္ႏိူင္ငံျခား သြားခိုင္းေတာ့တာဗ်ာ ရန္ကုန္မွေတာ့ အတည္တက် လူရိုေသရွင္ရိုေသ အလုပ္ကေလးတစ္ခုျပစရာ ရွိတာကလြဲလို႔ ရရစားစားပါပဲဗ်ာ”“က်ေနာ္ ဒီကညီမေတြ ဆိုင္အသစ္ဖြင့္လို႔ တဆိုင္လံုး မီးဆင္ေပးရင္း မငယ္နဲ႔ရင္းႏွီးတယ္ သူကသြားပါလားဘာညာ ေျပာတာနဲ႔မိန္းမကိုျပန္ေျပာ ေတာ့ ေလယဥ္ေပၚေရာက္လာတာ ပဲဗ်ာတဲ႔” သူေျပာတာကိုနားေထာင္ေနရင္း မလတ္က “အကိုမနက္ျဖန္ က်မတို႔ အဲကြန္းေတြအကုန္ ဆာဗစ္စင္ လုပ္ေပးေလ တစ္လံုးႏွစ္ဆယ္ ေပးမယ္ အလုပ္စရတာေပါ့” လို႔ေျပာေတာ့ “က်ေနာ္ပိုက္ဆံ မယူပါဘူးဗ်ာ လိုအပ္တာ သာ၀ယ္ေပး က်ေနာ္လုပ္ေပးမယ္”တဲ႔ ကြမ္းကိုငံုရင္းေျဖးေျဖးမွန္မွန္ ေျပာေနတဲ့သူ႔ကိုစိတ္၀င္တစား ၾကည့္ေနၾကတုန္း မွာပဲ အိမ္ဖုန္းမည္သံက အားလံုးရဲ့ အာရံုကိုေျပာင္းေပးလိုက္သလိုပဲ က်မရဲ့ ဟယ္လိုဆိုတဲ႔ အသံကိုဖံုးလြမ္းသြားေအာင္ စြာေတးလန္ျပာယာ ခတ္ေနတဲ့ အသံေၾကာင့္ အကိုအစ္ကိုမေဟသီ ခိုင္သင္းၾကည္လို႔ က်မေအာ္္ရင္း မစၥတာဘင္းလက္ထဲ ဖုန္းေပးလိုက္တယ္ ဆို ေရာက္ကထဲက ေရာင္နနနဲ႔ တစိမ္းမိန္းမေတြၾကားမွာ အားငယ္ေနတဲ႔ မ်က္ႏွာရုတ္ခ်ည္းကြယ္ေပ်ာက္လို႔ ၀င္းပသြားေတာ့ တယ္။မစၥတာဘင္း ေျပာဆိုေနသံမ်ား “ေဟဟုတ္လား”“သူတို႔ေနာက္တာလား ၾကီးၾကီးေျပာထားသားပဲ မင္းညီမေတြက ေတာ္ယံုလူ သီးမခံႏိုင္ေအာင္ အေနာက္သန္တယ္လို႔ေလ” “ေအာ္ အခုေလ ဆိပ္နားကဆက္တာေပါ့” “ေအးေအး ေဆးေဆးပါပဲ အငယ္ဆံုးမေလးလာၾကိဳတာ”“ဟုတ္တယ္ ဟုတ္တယ္” “အကုန္ေပးလိုက္ျပီ”“စိတ္ခ်ပါ အခုနေတာင္ ကြမ္းသီးသြား၀ယ္ေသးတယ္” “တစ္ေယာက္ထဲေပါ့ ကိုဖာသာေျပာရတာေပါ့ ရခဲ႔တယ္” “အလတ္မေလး ရွာေပးမယ္တဲ႔ ရမွာပါ”“စိတ္မပူနဲ႔ အားလံုးအဆင္ေျပ ပါတယ္ တအိမ္လံုးမိန္းခေလးေတြ ၾကီးပဲ ခေလးေတြၾကီးပဲ” “ေအးပါ ေအးပါ ျပန္ေတာ့ ျပန္ေတာ့”သူအသံကိုအားလံုးစိတ္၀င္တစား နားေထာင္ေနရင္း တအိမ္လံုးခေလးေတြ ၾကီးပဲဆိုေတာ့ မလတ္ကစျပီးတခိခိ ရယ္ေတာ့ က်မတို႔လဲလိုက္ရယ္ၾကရင္း တို႔ေတြေတာ့ အေဖတစ္ေယာက္ေကာက္ရျပီလို႔ က်မကေျပာလိုက္တယ္။

အဲလိုနဲ႔ မနက္မိုးလင္းတိုင္း က်မတို႔ရဲ့ ဘုရားစင္ေရွ႔ မွာဘုရားရွစ္ခိုးသံနဲ႔အတူ ေၾကးစည္သံ တေ၀ေ၀နဲ႔က်မတို႔ ႏိူးထလာရေတာ့တယ္။မနက္ငါးနာရီ ေလာက္ဆိုႏိူးျပီ သူဖာသာ ေကာ္ဖီေပါင္မုန္႔ တခုခုမနက္စာစားျပီး အိမ္နားကကုလားဆိုင္ေလးမွာ သတင္းစာသြား၀ယ္ထားတယ္။ၾကံုတဲ႔သူက တစ္ေယာက္တလွည့္ သူ႔ရႏိူင္မဲ႔အလုပ္ေတြကို မွင္နီနဲ႔ ၀ိုင္းေပးထားတယ္ ခက္တာကအိမ္မွာ ေယာက္က်ၤားေလး မရွိဘူး သူ႔ကိုဖုန္းနဲ႔ ဗ်ဴးေပးမဲ႔သူမရွိဘူး က်မတို႔တေယာက္တလွည့္ ဆက္ျပန္ေတာ့လဲ လုပ္မဲ႔သူနဲ႔ေျပာခ်င္တယ္ ဆိုတာခ်ဥ္းပဲ သူ႔ဖုန္းထိုးေပးေတာ့လဲ ေခါင္းခါခါ လည္ခါခါနဲ႔ မေျပာခ်င္ဘူးခ်ည္း ပဲက်မတို႔ေတြ ဘာဆက္လုပ္ရမွန္းမသိေအာင္ကို ဦးေႏွာက္ေျခာက္ေတာ့တာပဲ။
အဲ မလတ္ကေျပာတာ သူလူေၾကာက္တာတဲ႔ သူ႔ကိုလူမေၾကာက္ေအာင္ အရင္လုပ္ရမယ္တဲ႔ က်မတို႔အိမ္ မွာ အားလံုးအတူတူခ်က္စားၾကတယ္ ပင္တိုင္ခ်က္တာက က်မေပါ့ အလိုနဲ႔အိမ္နဲ႔ မနီးမေ၀းေစ်းေလးမွာ သူ႔ကို မနက္တိုင္း လိုအပ္တာေတြ ေရးေပးျပီးေစ်း၀ယ္ခိုင္းတယ္ ပထမေတာ့ အင္တင္တင္နဲ႔ ေနာက္ေတာ့မိုးလင္းတာနဲ႔ ေစ်း၀ယ္ဖို႔အဆင္သင္႔ ျဖစ္ေနျပီ ေဟာင္းမတ္ခ်္တို႔ အိုင္အမ္ျမန္မာတို႔ အိုင္ကမ္းဖရြန္ျမန္မာတို႔ ေဟာင္းအာယူတို႔ ဟယ္လိုအန္တီတို႔ ေပါေပါ မ်ားမ်ားသံုးတတ္လာျပီ ေစ်းျပန္လာတာနဲ႔ လၻက္ရည္အီၾကာေကြ႔ပူပူ ေႏြးေႏြးေတြပါလာတတ္ျပီ ဟိုအရင္က စေနတနၤဂေႏြ ေလာက္သာစားရတဲ႔ အီၾကာေကြ႔နဲ႔လၻက္ ရည္မနက္တိုင္းေသာက္ရတာနဲ႔ တင္သူဟာဒီအိမ္တစ္လံုးအတြက္ အေရးပါလွေနျပီ။
ေနာက္တစ္ေန႔မွာေတာ့ မလတ္ကသူ႔ရံုးကို ပစၥည္းတစ္ခုေမ႔က်န္ခဲ႔တယ္အေၾကာင္းျပျပီ သူ႔ကိုအေရးတၾကီး လာပို႔ဘို႔အကူအညီေတာင္းတယ္ သူအေၾကာက္အကန္ျငင္းရင္းကပဲ အိမ္နဲ႔ တစ္ဆယ့္ငါးဘူတာေလာက္ ေ၀းတဲ႔မလတ္ရွိရာကို တစ္ေယာက္ထဲ ေရာက္သြားေတာ့တယ္ ေနာက္မ်ားေတာ့ အိမ္မွာရွိတဲ႔ လူအကုန္တစ္ေန႔တမ်ိဳး အေၾကာင္းျပျပီး သူကိုေခၚတယ္။ျမန္မာေတြရွိတဲ႔ ပင္နီဆိုးလား ကိုခနခန ပစၥည္းသြား၀ယ္ခိုင္းတယ္ ေရာက္တဲ့ေနရာကေန ဖုန္းနဲ႔တဂြမ္ဂြမ္ ဆက္သြယ္ရင္းကပဲ အေတာ္ေလးသြားတတ္လာတတ္ေနျပီ။
အလိုနဲ႔ပဲ မစၥတာဘင္းတစ္ေယာက္ အင္တာဗ်ဴးေတြ စ၀င္ပါေတာ့တယ္ရွင္။
သတင္းစာကေနေခၚတာေတြ ကသူ႔အတြက္ဘယ္လိုမွကို အဆင္မေျပႏိူင္တဲ႔အတြက္ အရပ္ကူပါလူ၀ိုင္းပါ နီးစပ္ရာေတြေျပာရင္း လုပ္သက္ အႏွစ္၂၀ နီးပါးရွိေၾကာင္းလုပ္ငန္း အမတန္မွကၽြမ္းက်င္ပါ ေၾကာင္း ဆိုတဲ႔ အာမခံခ်က္ေတြနဲ႔ အင္တာဗ်ဳး ၅ခုေလာက္၀င္ျပီးေတာ့ အဲကြန္းေရခဲေသတၱာျပင္တဲ့ ကုမဏီ ေသးေသး ေလးတခုမွာအစမ္းခန္႔ အေနနဲ႔ ပထမဦးဆံုးတပတ္ စဆင္းခိုင္းပါေတာ့တယ္။
မိုးလင္းကထဲကအလုပ္ဆင္းဘို႔ တက္ၾကြေနတဲ့မစၥတာဘင္းကို ၾကည့္ျပီးအားလံုး၀မ္းသာေနၾကတယ္၊ညေနအလုပ္ျပန္လာခ်ိန္ မွာေတာ့ မစၥတာဘင္းသိပ္တက္ၾကြ မူ႔ မရွိေတာ့ဘူး ျပည္ၾကီးတရုတ္ ေတြနဲ႔ လက္တြဲလုပ္ရတဲ႔ အတြက္ တစ္ခ်ိန္လံုးဆဲဆိုေအာ္ဟစ္ သံေတြၾကားမွာစိတ္ဓါတ္က်ေနပံုရတယ္ သူမ်ားေနာက္ကအလုပ္သင္ သေဘာမ်ိဳးျဖစ္တဲ့အတြက္ လဲ လိုအပ္တဲ့ပစၥည္းေတြေတာင္းတိုင္း ပစၥည္းအေခၚအေ၀ၚေတြ မၾကြမ္းက်င္မူ႔ ေလယူေလသိမ္းနားမလည္ မူ႔ေတြေၾကာင့္အမွားမွားအယြင္းယြင္းနဲ႔ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ဆဲဆိုၾကိမ္းေမာင္းခံေနရပံု ေပၚတယ္။
အဲလိုနဲ႔ ေလးရက္ေျမွာက္တဲ႔ ေန႔မွာေတာ့ မစၥတာဘင္း အလုပ္မသြားေတာ့ဘူး က်မနဲ႔ ေမာ္လျမိဳင္သူက “အစ္ကို အလုပ္မသြားဘူးလားလို႔ ေမးေတာ့” “မဆင္းေတာ့ ဘူးေျပာခဲ႔ျပီဗ်ာတဲ့” “အစ္ကိုလုပ္ထားတဲ့ လုပ္ခေရာရခဲ့လားဆိုေတာ့”မယူေတာ့ဘူး လုပ္အားေပးလို႔ေျပာခဲ့တယ္တဲ့” “အစ္ကိုဘယ္လိုေျပာခဲ့ လဲဆိုေတာ့” “ျမန္မာလိုပဲေျပာခဲ့တာတဲ့”“အဆင္မေျပပါဘူးဗ်ာ လူရိုင္းေတြဗ် ေျပာလို႔ဆိုလို႔မေကာင္းဘူး မေန႔ကလဲျပသနာျဖစ္တယ္ က်ဳပ္သီးမခံႏိူင္တဲ့အဆံုး မန္ေနဂ်ာမကိုသြားတိုင္လိုက္တယ္”တဲ႔ “ဟာ လုပ္စမ္းပါဦးဘာေတြျဖစ္ လို႔ အစ္ကိုက ဘယ္လိုသြားတိုင္လဲ ေသေသခ်ာခ်ာ အမူအရာ အတိအက် ေျပာျပစမ္းပါဦး” လို႔က်မတို႔စိတ္၀င္တစားေမးေတာ့ “မေန႔က ထမင္းစားေနတုန္း ဖိုမင္တရုတ္ ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္နဲ႔ က်ဴပ္ကိုလာဆူတယ္ သူဘာျဖစ္တယ္ ဘာေျပာတယ္က်ဳပ္မသိဘူး ျပီးေတာ့ က်ဳပ္ကားကို ဘုန္းဘုန္းထုတယ္ ေျခေထာက္နဲ႔လဲကန္တယ္ ျပီးေတာ့ ဆဲတယ္ဗ်ာ” “က်ဳပ္လဲ လံုး၀သီးမခံႏိုင္တဲ႔ အဆံုးမန္ေနဂ်ာမ စားပြဲကိုသြားျပီး သူလုပ္တဲ့ပံုစံအတိုင္းလုပ္ျပတယ္ သူေျပာတဲ့အတိုင္းေျပာ လိုက္တာပဲ မန္ေနဂ်ာမကေတာ့ ျပဴးတိျပဴးေၾကာင္ က်ဳပ္ကိုၾကည့္ က်န္ခဲ႔တာပဲ ” တဲ့ “ဟာအစ္ကို ေဒါသေတြထြက္တာေပါ့ ဟုတ္လားမန္ေနဂ်ာမကို ဘယ္လိုေျပာလိုက္လဲ သူနားလည္ရဲ့လား က်မတို႔ကို အတိအက်ျပန္ေျပာ ျပပါလား” လို႔က်မတို႔စိတ္၀င္တစားေမးေတာ့ “ေဒါသကလဲ ထြက္ေနေတာ့ စားပြဲကိုဘယ္လို ေရာက္သြားမွန္းမသိဘူးဗ်ာ မန္ေနဂ်ာမေရွ႔ ေရာက္ေတာ့ သစ္(စ္)မန္းဟာ မိုင္ကားဟာ ဘုန္းဘုန္းဟာ ဖတ္ခ္ယူ လို႔ စားပြဲကိုထု မန္ေနဂ်ာမကို လက္ညိဳးထိုးျပီး ေအာ္ေျပာခဲ႔တာပဲတဲ့”“ဘုရားဘုရား မန္ေနဂ်ာမ စားပြဲကိုထု လက္ညိဳးထိုးျပီး ဖတ္ခ္ယူ လို႔ဆဲခဲ့သတဲ႔ ေတာ္လိုက္တာေနာ္ သူဘာျပန္ေျပာလဲဟင္” လို႔ေမာ္လျမိဳင္သူကမ်က္ႏွာငယ္ ေလးနဲ႔ေမးေတာ့“ က်ဳပ္ကိုၾကည့္က်န္ခဲ႔တာပဲတဲ့” ကဲစာဖတ္သူ အားလံုးမန္ေနဂ်ာ စားပြဲမွာခဏေလး၀င္ ထုိင္လိုက္ပါေနာ္ “ သစ္(စ္)မန္းဟာ မိုင္ကားဟာ ဘုန္းဘုန္းဟာ ဖတ္ခ္ယူ ”လို႔ စားပြဲကိုထု လက္ညိဳးထိုးျပီး ေအာ္သြားတဲ့ မစၥတာဘင္းကို မန္ေနဂ်ာမခင္ဗ်ာ ဘာကိုဘယ္လိုေတြးလို႔ ဘာကိုဘယ္လိုမ်ားနားလည္ပါလိမ့္ မလဲရွင္...။ကဲ ကူျပီးစဥ္းစားေပးၾကပါဦး
ဆက္ရန္

Posted by Anonymous :: 9:33 PM :: 17 Comments:

Post / Read Comments

---------------oOo---------------