မမ
Thursday, March 5, 2009
သရဲေျခာက္သည္ဆိုေသာမမတို ့အိမ္ၾကီး(၁)
ေမာင္ႏွမေတြ တစ္အုန္းအုန္းနဲ ့မမတို ့အိမ္ၾကီးမွာ ပထမဆံုး အဘိုးဆံုးတယ္ ။ အဘိုးဆံုးရင္ ေျမးေတြေပ်ာ္ၾကသတဲ့ ။ သိပ္ကို မိသားစုအေပၚ တာ၀န္ေက်ျပီး ေမတၱာၾကီးလြန္းတဲ့ အဘိုးဆံုးေတာ့ တစ္ကယ္ပါ မမတို ့ေမာင္ႏွမေတြ၀မ္းနည္းလြန္းလို ့မဆံုးႏိုင္ေအာင္ပါပဲ။
ရုတ္တရက္ ဦးေႏွာက္ေၾကာျပတ္ျပီး ရန္ကုန္ေဆးရံု ၾကီးေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ အဘိုးအသက္ကုန္သြားတာပါပ ဲ။ က်မတို ့ အေဖဘက္က ေခာတ္ပညာတတ္ေတြ ရာထူးၾကီးသူေတြ မ်ားလွေပမဲ့ သူတို ့မတရားေၾကာက္တာ ေဆးရံုပဲလို ့အေမကေျပာဘူးတယ္ ။ အေဖ့ဖက္က တစ္စံုတစ္ရာအေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ေဆးရံုေရာက္ခဲ့တယ္ဆိုရင္ အသက္ျပန္ပါမလာတတ္ဘူးတဲ့........။
အဘိုးဆံုးတာ အသက္အရြယ္အရ ဘာမွမေျပာသာေပမဲ့ က်မတို ့ရဲ ႔အေဒၚ ေဖေဖ့ညီမ အလတ္ ေလးဆယ္အရြယ္ ရုတ္တရက္ ေဆးရံုတင္ရတဲ့အခါမွာေတာ့ အေမေျပာတဲ့စကားကို က်မတို ့ညီအမ ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီးကို လက္ခံရေတာ့တာပဲ။
အိမ္ထဲကေန အိမ္ျပင္မထြက္ တစ္ေန႔တစ္ေန ့တစ္အိမ္လံုးစားဖို ့ေသာက္ဘို ့တူေတာ္ေမာင္ေတြကို အလြန္တစ္ရာမွ သံေယာဇဥ္ၾကီးရွာတဲ့ အေဒၚအပ်ိဴ ၾကီး ထမင္းစားလို ့မ၀င္ လည္ပင္းၾကီး တစ္ျဖည္းျဖည္းၾကီးလာျပီး ခႏၵာကိုယ္ေပါင္ခ်ိန္ ေတြက်လာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ေဆးရံုစကားေျပာတိုင္း ေခါင္းခါခါလည္ခါခါ နဲ ့ အခန္းတံခါးပိတ္ "ဂ်ိတ္"လုပ္ေနတဲ့ အေဒၚအပ်ိဴ ၾကီးကို ဗီတိုအာဏာသံုးျပီး ေဆးရံုတင္ၾကတဲ့အခါမွာေတာ့ အလြန္တစ္ရာမွ အရွက္အေၾကာက္ၾကီးတဲ့ အေဒၚအပ်ိဳၾကီးက ငါမေသခ်င္ေသးဘူးလို ့တိုးလ်ွိဳးေတာင္းပန္တာကို ကေလးအရြယ္ က်မတို ့တစ္အံ့တစ္ၾသ နားေထာင္ရင္း ေဆးရံုေရာက္လို ့ေနာက္တစ္ရက္ေျမာက္မွာ ကြယ္လြန္သြားေတာ့တယ္။
အဲလိုနဲ ့အေဒၚငယ္က သူ ့ေခာတ္သူ႔အခါမွာ ေတာ္ေတာ့္ကို အေခ်ာအလွ စာရင္းမွာပါခဲ့ပါတယ္။ အိမ္ကိုအ၀င္အထြက္ရွိေနတဲ့ ဘိတ္ဖက္က သူေဌးတစ္ေယာက္က ေတာင္းရမ္းလက္ထပ္တာကို မ်က္ရည္လည္ရြဲ အဘိုးကိုျငင္းရင္းနဲ႔ပဲ လက္ခံခဲ့ပါတယ္ ။
ပထမသားေလးတစ္ေယာက္ေမြး ဒုတိယသားေလးေမြးျပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ စီးပြားေတြ တရိပ္ရိပ္တက္ရင္း အေဒၚက်န္းမာေရးက ခ်ဴခ်ာလာခဲ့တယ္။
အသဲေရာင္အသား၀ါကေန တစ္ကိုယ္လံုး ၀ါထိန္ေနရင္းပဲ ကေလးရွစ္လသားအရြယ္မွာ အေဒၚငယ္တိမ္းပါးသြားခဲ့ျပန္တယ္ ။ အသက္သံုးဆယ္ရွစ္ ေလာက္ပဲရွိပါေသးတယ္။
အရာအားလံုး ကေျပာင္းကျပန္ေတြျဖစ္ တစ္ေဆြတစ္မ်ိဳးလံုး အံ့ၾသထိတ္လန္႔ တုန္လွဳပ္ခဲ့ရတာကေတာ့ က်မတိုရဲ့ မွီခိုရာအားထားရာ တစ္မ်ိဳးလံုးေပၚမွာ ဘယ္လိုမွ ေက်းဇူးေတြမလြတ္ႏိုင္တဲ့ အေဒၚအၾကီးဆံုး... တူညီတဲ့ေမတၱာေတြ တန္းတူေပး အလြန္တရာ အေပးအကမ္းရက္ေရာလြန္းတဲ့ တစ္မ်ိဳးလံုးေပၚမွာသူ႔ရဲ႕ေမတၱာတရားနဲ ့ၾသဇာအာဏာတည္ခဲ့တဲ့....အေဖ့ေအာက္ ဒုတိယအေဒၚပါပဲ...........။
တစ္ညေနလံုး တစ္အုန္းအုန္း နဲ ့ရီစရာေတြေျပာ ကိုးရီးယားဇာတ္လမ္းတြဲကို အစအဆံုးမလြတ္ေအာင္ၾကည့္ ျမန္မာစာတန္းထိုးတဲ့ကားကို ဘာသာျပန္ျပေနတဲ့အေဒၚ တစ္ေနကုန္ အိမ္မွာခ်က္တဲ့ ႏို႕ေခါက္ဆြဲေကာင္းလြန္းလို ့ပါဆိုျပီး အေတာ္မ်ားမ်ား စားျပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ မူးရိပ္မူးရိပ္နဲ ့.... ေသြးတိုးေနျပီ ေဆးေသတၱာေလး ယူေပးစမ္းပါဆိုျပီး ေသြးေပါင္ခ်ိန္မတိုင္းပဲ ေသြးက်ေဆးေတြေသာက္ခ်လို ့ ရုတ္တရက္ ဇီးရိုးေအာက္ကို ေသြးေပါင္ခ်ိန္က်သြားတာလ႔ို .....မိသားစုဆရာ၀န္ရဲ႕ေျပာစကားနဲ႕အတူ ေဆးရံုခ်က္ျခင္းတင္ရမယ္.... အေရး ၾကီးတယ္ .... ဆိုတဲ့ စကားသံေတြေအာက္မွာပဲ အေဒၚရုတ္တရက္ တိမ္းပါးသြားခဲ့ပါတယ္ ။ အသက္ ငါးဆယ့္ေလးႏွစ္သာ ရွိပါေသးတယ္။
အဲဒီလူေတြအားလံုး အိမ္ေထာင္အေပၚ အလြန္မွသံေယာဇဥ္တြယ္ ညီအကိုအကိုေမာင္ႏွမေတြအေပၚ အလြန္သံေယာဇဥ္ၾကီး.... အဘိုးဆံုးျပီးတဲ့ေနာက္ အိမ္ခြဲဘို႕ေျပာတိုင္း မ်က္ရည္က်နည္းမ်ိဳးစံုသံုးျပီး အေဒၚအၾကီးဆံုးက တားခဲ့တယ္လို ့အေမအျမဲ ေျပာဖူးတယ္။
က်န္တဲ့သူေတြဆံုးပါးခ်ိန္မွာ သိပ္မသိသာေပမဲ့ အေဒၚအၾကီး ဆံုးသြားတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ အိမ္ၾကီးက မတရား ေျခာက္ေသြ႔သြားခဲ့ပါျပီ ။ အေဒၚ့ခင္ပြန္းျဖစ္သူကလဲ ဘယ္ေနရာၾကည့္ၾကည့္ အေဒၚ့အရိပ္ေတြနဲ ့ ျပည့္ေနခဲ့ျပီ ...။ မိုးလင္းတာနဲ ့မနက္စာကေန ေစ်းဟင္းစား၀ယ္ ေစ်း၀ယ္ဘို ့ တစ္ေနကုန္ သားေတြအတြက္ တူေတြတူမေတြ ညီအကို ေမာင္ႏွမ မိသားစုေတြ အတြက္ စီမံတတ္တဲ့အေဒၚ့အရိပ္ေတြ ရုတ္တရက္ ဘယ္လိုမွ ဒီအိမ္ၾကီးမွာမေပ်ာက္ကြယ္ႏိုင္ပါဘူး...။
အဲလိုနဲ ့ မိသားစုေတြ အေဒၚ့ကိုေမ့မရလို ့ဘယ္ေနရာၾကည့္ၾကည့္ အေဒၚ့ကိုပဲျမင္ေနရလို ့အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ အမ်ိဴးမ်ိဴးသံုးျပီး အဲဒီအိမ္ၾကီးကို စြန္႕ခြာၾကေတာ့တာပါပဲ ။
ကိုယ္၀ယ္ထားတဲ့ အိမ္ေတြကို မိသားစုေတြေရႊ႕ေျပာင္းၾကတာ ဓမၼာတာမို ့မေျပာလိုေပမဲ့.... ေျပာင္းေရႊ႕ဘို႔ ေျပာရမွာ အင္မတန္ခက္ေနတဲ့ က်မတို ့နဲ ့အေဒၚမိသားစုပဲ က်န္ေနတဲ့အခ်ိန္ .... တစ္ညေနမွာေတာ့ ဦးေလးက မ်က္ႏွာစံုညီ ထမင္းစားပြဲမွာ ဘယ္လိုမွထင္မထားတဲ့ စကားကို ေျပာလာပါတယ္။
ေဘာက္ေထာ္ ျပည္သာယာလမ္းမွာ အိမ္ေရာျခံေရာအရံသင့္ သူ၀ယ္လိုက္ျပီတဲ့ ...။ ဒီအိမ္မွာ သူေနရတာ ဆိုျပီး စကားကိုရပ္ေနခဲ့တယ္ ။ က်မတို ့တစ္မိသားစုလံုးလဲ ငိုၾကတယ္ ။ အေဒၚနဲ ့ပတ္သက္ျပီး တစ္မ်ိဴးလံုးအေပၚမွာ ရာထူးအၾကီးဆံုး အေအာင္ျမင္ဆံုး ေစတနာအေကာင္းဆံုး အကိုအၾကီးဆံုးတစ္ေယာက္လို မ်ွတခဲ့တဲ့ ဦးေလးအေပၚ က်မတို ့မိသားစုေျပာစရာ ဘာမွမရွိခဲ့ဘူး...။
ေျပာင္းဘို ့ဆဲဆဲ ေျပာမထြက္တဲ့ က်မတို ့မိသားစု အေဖရဲ ႔ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ ့ဦးေလးသေဘာထားကို ျဖည့္ဆည္းတဲ့ အေနနဲ ့ဒီအိမ္ၾကီး က်မတို ့ညီအမေတြ လက္ထဲကို ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္ ။ကိုယ္ပိုင္ေလွခါးနဲ ့ ဒီႏွစ္ထပ္အိမ္ၾကီးမွာ အေပၚထပ္ကို စီးပြားေရးလုပ္ ေအာက္ထပ္မွာ လူေန..။ အိမ္ၾကီးကိုေခာတ္နဲ ့အညီ ေၾကြျပားေတြနဲ ့အလွဆင္ ..။ အတြင္းပိုင္းဖြဲ႕စည္းပံုေတြ ေျပာင္းလဲဖြဲ႕စည္းခဲ့ၾကတယ္။
ရန္ကုန္ျမိဳ ႔ရဲ႕ ထံုးစံအရ ညလည္သန္းေခါင္ယံမွာ ေရတင္ရပါတယ္ ။ ေရေမာ္တာက ေျမညီေလွခါးရင္းမွာပါ ။ အရင္တုန္းက ေရတင္တဲ့အလုပ္ကို အေဒၚအပ်ိဳၾကီးရွိစဥ္က တစ္ေလွ်ာက္လံုး သူတင္ခဲ့တာပါ ။ အခု မၾကီးက တာ၀န္ယူတယ္ ။ လူငယ္ဆိုေတာ့ အေဒၚအပ်ိဳၾကီးလို အတိအက် မဟုတ္ဘူး ...။ ေရတက္တဲ့အခ်ိန္ ေကာက္တင္ တယ္..။ ျပီးရင္ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ရင္ ၾကည့္မယ္ စကားစုေျပာၾကမယ္ စာဖတ္မယ္ ေနာက္ၾကေျပာင္ၾကမယ္။
ခက္တာက ေရက်သံၾကားတယ္.... တင္ထား ျပီးျပီဆိုရင္ ျပည့္ေလာက္တဲ့အခ်ိန္ သြားၾကည့္ ... ေရေမာ္တာက ပိတ္ထားျပီးျပီ ။ ေရေမာ္တာမွာ က်မတို ့က မီးသီးအနီေရာင္ေလးတတ္ထားတယ္ ။
မၾကီးအသံ တစ္ရက္ကေန ႏွစ္ရက္ ဘယ္သူပိတ္သြားျပန္ျပီလဲ ဆိုတဲ့ အသံေတြ က်မတို ့လဲ စိတ္မ၀င္စား သူလဲျပန္ဖြင့္ .....။
အဲလိုနဲ ့တစ္ေန ့မွာေတာ့ ညဦးထဲက ေရတက္မ်ားလို ့ ျပည့္ေနတဲ့အေပၚ ေရတိုင္ကီကေန ေရေတြ တျဗန္းျဗန္းလွ်ံၾကလို ့ေနာက္ေဖးခန္းနဲ ့နီးတဲ့ ေကာင္မေလးေတြ အခန္းက က်မတို ့အိပ္ခန္းေတြကို တံခါးေခါက္ျပီး ေသာ့ေတာင္းတယ္ ။ ေရေမာ္တာဆင္းပိတ္ဖို ့ေပါ ့....။ ဇေ၀ဇ၀ါနဲ ့ေသာ့ေပးလိုက္တဲ့ မၾကီးေရာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ ့မိဘေတြ စာဖတ္ေနတဲ့ က်မတို ့ေတြအကုန္လန္ ့ျဖတ္ျပီး ဧည့္ခန္းထဲကို ေျပးထြက္လာၾကေအာင္ ငယ္သံငယ္ရင္းပါေအာင္ ေအာ္ရင္း ေလွခါးေတြကေန တစ္ဒုန္းဒုန္းေျပးတက္လာတဲ့ ေကာင္မေလး အသားေတြ တဇတ္ဖတ္ တုန္ေအာင္ ထိတ္လန္ ့ေနတာေတြ ့ရတယ္။
တစ္ေယာက္ တစ္ေပါက္ ေမးသံေတြကို အေဖကဟန္႔တယ္ ။ သြားအိပ္ၾက အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ ့ဘာေတြ ကေယာင္ကတန္းေျပာေနလဲ သြားအိပ္ၾကေတာ့တဲ့ .. ။ မလတ္ရယ္ မငယ္ရယ္ က်မရယ္ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ ၾကည့္ၾကတယ္ ။
မၾကီးအူေၾကာင္ၾကားက အေဖ... ဘယ္သူေရတင္လဲ သမီးတင္ထားျပီးသားကို ဆိုေတာ့အေဖက ငါတင္တာတဲ့ ... က်မက စျပီး တစ္ခိခိရီေတာ့ မလတ္နဲ ့မငယ္ကလဲ တိုးတိုးၾကိတ္ၾကိတ္ လိုက္ရီတယ္။
အေဖ သူ ့အခန္းထဲ ၀င္သြားခ်ိန္မွာေတာ့ က်မကစတယ္ ခုနေကာင္မေလးေျပာတာ ဆံပင္ေရစိုနဲ ့အန္တီတစ္ေယာက္ သူ ့အနားလာရပ္တယ္တဲ့ ။ အဲဒါအေဒၚလတ္ပဲ ေသခ်ာတယ္ ဆိုေတာ့ အကုန္လံုးေထာက္ခံခ်ိန္မွာပဲ ေနာက္ေဖး မီးဖိုေခ်ာင္က ပစၥည္းေတြ ဖန္ခြက္ေတြ ဂလံုဂလြမ္ ဆူညံေနေအာင္ က်ကြဲတဲ့ အသံက တစ္အိမ္လံုးကို ဆူညံသြားေတာ့တယ္။
က်မက ကုန္ျပီကုန္ျပီ အကုန္ကြဲကုန္ျပီ ဆိုေတာ့ ေနာက္ေဖးခန္းနဲ ့အနီးဆံုး အခန္းက ေကာင္မေလးေတြက အိမ္ေရွ ႔ကို ေျပးထြက္လာၾကတယ္ ။ အေဖနဲ ့အေမလဲ အခန္းထဲက ျပန္ထြက္လာတယ္... ။ ဘာေတြ က်ကြဲသလဲဆိုေတာ့ အကုန္လံုးက ေနာက္ေဖးမွာ ကုန္ျပီထင္တယ္ မၾကည့္ရေသးဘူး ဆိုေတာ့ .... အေဖ ဦးေဆာင္ျပီး ေနာက္ေဖးခန္းကို သြားၾကတယ္ ။ အရမ္းအံ့ၾသဖို ့ေကာင္းတာ ေၾကြျပားေတြနဲ ့ ေျပာင္လက္ေနတဲ့ၾကမ္းေပၚမွာ အမိွဳက္တစ္စမွ မရွိေအာင္ကို ရွင္းလင္းေနခဲ့သလို ထမင္းစားခန္းနဲ ့မီးဖိုေဆာင္ကို နံရံကပ္ ႏွစ္ဖက္သံုး ပစၥည္းတင္လို ့ရေအာင္ ကၽြန္းသားနဲ႔ ဓါတ္ဗူးေတြ ပန္းကန္ေတြ မီးဖိုေခ်ာင္သံုး ပစၥည္းေတြ တင္ထားသလို ထမင္းစားခန္းဖက္ကေနလဲ လက္သုတ္ပု၀ါ စားပြဲခင္းေတြ ေကာ္ဖီခြက္ ထမင္းစားခန္းပစၥည္းေတြကို မွန္ထိုးတံခါးေတြနဲ ့အစီအရီက ေျခရာလက္ရာမပ်က္ ...။ က်မတို ့ကေတာ့ အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ အလြန္ကိုထူးဆန္္းေနခဲ့တာပါ။
အေဖကေတာ့ ခပ္ေအးေအးပဲ တစ္ျခားအိမ္က အသံပါတဲ့ ။ တစ္ေန ့က်မတို ့အိမ္မွာ ဘုန္းၾကီးဆြမ္းကပ္ေတာ့ အိမ္ေရွ ႕အိမ္က အလွဴ လာရင္း မၾကီးကို သမီးတို ့မိသားစု ဘယ္ႏွစ္ေယာက္လဲတဲ့ က်မတို ့နဲ ့တစ္အိမ္လံုးရင္းႏွီး တစ္မ်ိဳးလံုး အေၾကာင္းသိတဲ့သူေတြေလ မၾကီးက ေျပာျပေတာ့ ညဘက္လူ၀င္လူထြက္ ကုန္ျပီဆိုရင္ သံပန္းတံခါး ကိုေသာ့ေသခ်ာခတ္တဲ ့...။ ျမိဳ ႔လည္ေခါင္ဆိုေတာ့ ေလွခါးကလူခိုတယ္တဲ့....။ တစ္ခါတစ္ေလ ညႏွစ္နာရီ သံုးနာရီေလာက္ အန္တီေရတင္ရင္သမီးတို႔ေလွခါးမွာ ဆံပင္ရွည္ရွည္နဲ ့အမ်ိဴးသမီး တစ္ေယာက္ထိုင္ထိုင္ေနတာ ေတြ ့ရတယ္တဲ့ရွင္ ...........။
အမ်ိဳးေတြစုေနၾကတဲ ့အိမ္မွာအေဒၚငယ္ ဆံုးေတာ့ ေလးႏွစ္သားတစ္ေယာက္ ရွစ္လသားအရြယ္ သားေလးတစ္ေယာက္ က်န္ေနခဲ့တယ္ ။ အေဒၚအၾကီးဆံုးက သူ ့ညီမကေလး ဘယ္သူ ့ကိုမွမေပးဘူး ။ သူေသတဲ ့အထိ ၾကည့္ႏိုင္တယ္ ဆိုျပီး မေမြးခင္ထဲက ေခၚထားတဲ ့အေဖၚေကာင္မေလးနဲ ့ရွစ္လသားေလးကို အတူေနေစတယ္။
ရုတ္တရက္ အေဒၚအၾကီးဆံုးေတာ့ အဲဒီကေလးႏွစ္ေယာက္နဲ ့ ေကာင္မေလးကိုပါ က်မတို႔က မိန္းကေလးေတြခ်ည္း ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဆက္ျပီးတာ၀န္ယူရတယ္ ။ မၾကီးကအေဒၚငယ္ကို အရမ္းခ်စ္တယ္ အေဒၚငယ္ကလဲ မေသခင္ မၾကီးကိုေမာင္ေလးေတြကို ၾကည့္ရမယ္ေနာ္ ခဏခဏ မွာတတ္တယ္ေလ......။
ရွင္းရွင္း ေျပာရရင္ အဲလိုသတင္းေတြ သိုးသိုးသန္ ့သန္ ့ထြက္လာတဲ့အခ်ိန္ကေတာ့ အားလံုးေျပာင္းေရႊ႕ျပီး က်မတို ့မိသားစုေတြခ်ည္း က်န္ေနတဲ့အခ်ိန္ပါပဲ.......။
အရင္က အေဖ့ဘက္က ပိုင္တဲ့ ဒီအိမ္ၾကီးမွာ အခုေတာ့ အေမ့ဘက္က ေဆြမ်ိဳးေတြ ပိုအ၀င္အထြက္ မ်ားလာခဲ့တယ္။
အရင္က ေယာက်ၤားေလး အင္အားမ်ားတဲ ့ ဒီအိမ္ ၾကီးမွာမယံုႏိုင္ေအာင္ မိန္းကေလး အင္အားက မ်ားျပားလာခဲ့တယ္ ။ တေန ့ေပါ ့ ကေလးငယ္ေလးက ဖ်ားတယ္ ။ ညေနေစာင္းက ဆရာ၀န္ျပထားျပီးသား ဒါေပမဲ ့ကေလးက ကိုယ္ပူမက်သြားပဲ ဂ်ီက်ေနခဲ့တယ္။
က်မတို ့အားလံုးကလဲ ေန ့လည္ဦးေလးရဲ့ အိမ္တက္အလွဴမွာ ရွဳပ္ယွက္ခက္ ပင္ပန္းျပီး ကေလးကိုေဆးေတြ ဘာေတြတိုက္တာၾကည့္ျပီး ေစာေစာအိပ္ယာ၀င္ၾကတယ္ေလ...။ အား လံုးအိပ္ေမာက်ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ က်မအိပ္ခန္းတံခါးကို တစ္ဘုန္းဘုန္း ပုတ္သံေၾကာင့္ က်မတို ့ညီအမႏိုးလာတယ္။
ဧည့္ခန္းမွာ မီးေတြလင္းျပီး အေဖနဲ ့အေမ ေကာင္မေလးေတြ အကုန္ႏိုးေနၾကျပီ ကေလးက အေမ့လက္ထဲမွာ ကိုယ္ေတြ ခ်စ္ခ်စ္ေတာက္ပူလို ့ က်မတို ့ထြက္လာတာေတြ႕ေတာ့ နင္တို ့ကိုလဲ ႏိွဳးျပန္ျပီလားတဲ့ အေဖက သူ႕သားကိုယ္ေတြပူျပီး အဖ်ားေတြတက္ေနလို ့သူ ့ညီမအမည္ကိုရြတ္ရင္း တစ္အိမ္လံုးလိုက္ႏိွဳးေနတာတဲ့........။
က်မတို ့ ညီအမအိမ္ရွိလူကုန ္ၾကက္သီး ျဖန္းခနဲ ျဖစ္ရင္း အေဖ့ကိုၾကည့္ေနမိတယ္။
အဲဒါေတြ အားလံုးဟာ အသံဗလံအဆင့္ပါပဲ...။ အိမ္ေဖၚေကာင္မေလး ေလွခါးမွာ ေတြ႔တဲ့အခ်ိန္ရယ္ အိမ္ေရွ႕အိမ္က အေဒၚၾကီးေျပာတာကလြဲ လို ့ဘာဆိုဘာမွ က်မတို ့မျမင္ဘူးေသးပါ ဘူး....။
တစ္ေန႔ေပါ ့ က်မက လံုး၀အိပ္မေပ်ာ္ဘူး....။ စေလာင္းကလာတဲ ့လူသတ္ကားကို ထိုင္ၾကည့္ေနတယ္ ။ အေမက က်မေဘးမွာ ဒရင္းဘတ္ေပၚလွဲရင္း တစ္ခူးခူးေဟာက္ေနတယ္ ။ ပထမ မၾကီးက ၀င္လိုက္ထြက္လိုက္ လုပ္ေနေသးတယ္။
ရန္ကုန္ေဆာင္းတြင္း ထံုးစံ မီးလင္းရာကို ပလူေတြအမ်ားၾကီး၀င္တယ္ေလ ။ က်မကအိမ္ေရွ႕မီးကို ထပိတ္လိုက္ျပီး ဆက္ၾကည့္ေနတယ္ ။ ဆိုဖာေပၚမွာ မဟုတ္ပဲ အေဖထိုင္တဲ့ ပက္လက္ကုလားထိုင္ေလးကို တီဗီနဲ ့အေမ့အနားကို ပိုတိုးေအာင္ ဆြဲယူျပီး အရမ္းကို စိတ္၀င္တစ္စားရွိေနခဲ့တယ္။
အဲဒီ အခ်ိန္မွာပဲ မၾကီးအခန္းက တံခါးဖြင့္သံ ထြက္လာတဲ့ အသံပံုမွန္ပဲ က်မေနာက္မွာ လာရပ္ၾကည့္တယ္ ..။ က်မပခံုးေပၚ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ ့မၾကီးဖိသလို ဖိထားတယ္ ။ က်မက လွည့္မၾကည့္ပဲ မၾကီးေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေလာက္... ပလိစ္ ဗိုက္ဆာလို ့ဒီမွာေကာင္းခန္း ေရာက္ေနလို ့ပါဆိုေတာ့ က်မပခံုးကို ဖိျပီး ေနာက္ေဖးခန္းကို ၀င္သြားတယ္ ။ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ ေနသံေတြ က်မၾကားတယ္။
ခဏၾကာေတာ့ ေနာက္ေဖးကေန မၾကီးထြက္လာတယ္ ....။ ေကာ္ဖီနံ ့ေတြ တစ္ေထာင္းေထာင္းနဲ ့ က်မေနာက္က ျဖတ္သြားျပီး မီးခလုတ္ကိုဖြင့္ သန္းေခါင္ေက်ာ္ျမိဳ့လည္က မီးအားျပင္းစြာ နဲ ့လင္းထိန္သြားတယ္....။ အေမကလဲ အိပ္ေပ်ာ္ေနေပမဲ့ ရုတ္တရက္ မီးအလင္းေၾကာင့္ မ်က္လံုးမဖြင့္ႏိုင္ေပမဲ့ လူးလြန္ ့ရင္း မမ မအိပ္ေသးဘူးလားလို ့ေမးတယ္။
မၾကီး အေကာင္ေတြ၀င္လို ့ပိတ္ထားတာ အေမ ျပီးေတာ့မွာ ျပီးရင္အိပ္မွာလို ့ေျပာျပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ အရာအားလံုး ျပန္လည္တိတ္ဆိတ္သြားတယ္ ။ က်မ မတ္တပ္ရပ္ျပီး တစ္အိမ္လံုး လွည့္ပတ္ၾကည့္တယ္...။ ဧည့္ခန္းမွာ အေမတစ္ဖက္ ျပန္ေျပာင္းျပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္ ။ ေကာ္ဖီ ေကာ္ဖီ လို ့ တိုးတိုးေလးရြတ္ ရင္း က်မလိုက္ရွာတယ္။
က်မ တစ္ကိုယ္လံုး ေခါင္းေမြးေတြ ေထာင္ထလာရင္း မၾကီး မလတ္ မငယ္ မေနာက္ပါ နဲ ့ မေနာက္ပါနဲ ့ဒါေနာက္စရာ လံုး၀မဟုတ္ဘူးလို ့က်မကုန္းေအာ္တယ္ ။ အေမက လန္ ့ျဖန္ ့ျပီး ငုတ္တုတ္ထထိုင္တယ္ ...။ မမ ဘာျဖစ္သလဲတဲ့ .....။ က်မ အေမ့ ကိုေမာ့ၾကည့္ရင္းမ်က္ရည္ ေတြ ပိုးပိုးေပါက္ေပါက္ က်လာတယ္ ။ ည၀တ္ ေဘာင္းဘီ ပြပြ ေအာက္က က်မေျဖဖ်ားေတြ တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနတဲ့အတြက္ ဆိုဖာေပၚေျပာင္း ထိုင္ရင္း ေျခဖ်ားေတြကို လက္နဲ ့ဆုပ္ကိုင္ထားခဲ့တယ္ ။
အိမ္ရွိလူကုန္ ထြက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ အိပ္ေရး၀ေနတဲ့ သူတို ့မ်က္ႏွာေတြကို ေလ့လာရင္း မေနာက္ပါနဲ႔ အရမ္းေၾကာက္ေနျပီလို ့က်မငိုေတာ့ ဘာျဖစ္သလဲအေမတဲ့ ။
တစ္ကယ့္ ဘလိုင္းၾကီးရွင္ က်မက အေမမီးလင္းတာ သိလားဆိုေတာ့ ေအးေလတဲ့ အဲဒါမၾကီးဖြင့္တာ လို႔ က်မေျပာေတာ့ မၾကီးက အေမ သမီးမဖြင့္ဘူးတဲ့ အခုမွ သမီးႏိုးတာတဲ့ ျပီးေတာ့ မၾကီးသမီး ပခံုးေပၚလက္နဲ ့ဖိရင္း သမီးေနာက္ကေန ရုပ္ရွင္လာၾကည့္တယ္ ။ သမီးဗိုက္ဆာလို ့ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ေပးတယ္လို ့ က်မေျပာရင္း ငိုေတာ့ လက္ေတြ႕မွဆိုတဲ့မလတ္က ေကာ္ဖီခြက္ေရာတဲ့ အနားအထိေရာက္လာတယ္....။ မီးဖြင့္ျပီးတဲ့ ေနာက္မွာဘာမွမရွိေတာ့ဘူးဆိုေတာ ့တစ္အိမ္လံုး မ်က္ေစ့မ်က္ႏွာ ပ်က္ေနၾကတာ ပါပဲ။
ဆက္ရန္
Labels: သရဲေျခာက္သည္ဆိုေသာမမတို ့အိမ္ၾကီး(၁)
