မမ
Thursday, April 9, 2009
သၾကၤန္ မမ နဲ႔ ညိဳျမ
ဒီပံုသည္ မမ မူပိုင္ ျဖစ္သည္။
အေမ ညိဳျမဆိုတာ ဘယ္သူလဲဟင္လို႔ က်မေမးေတာ့ ဘယ္ကညိဳျမလဲ ဘယ္သူ႔သမီးတုန္းတဲ့ ...။ အေမက က်မကို ျပန္ေမးတယ္။ အာ... အေမကလဲ သၾကၤန္သီခ်င္းထဲက ညိဳျမဆိုတာေလလို ့ က်မေျပာေတာ့ အေမကျပံဳးရင္း ညိဳျမဆိုမွေတာ့ ညိဳျမေပါ့ မမရဲ႕လို႔ေျဖတယ္ ။ က်မကသီခ်င္းထဲမွာ "ညိဳျမလို႔အေခၚမခံႏိုင္ဘူးဆရာ"ဆိုေတာ့ ညိဳျမက ဆိုးသလားအေမလို ့က်မကေမးေတာ့ အမေတြကရယ္တယ္ ...။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ က်မအေဒၚ စပ္စလူး .... လူၾကီးေတြက သူ႔ကိုအဲလိုေခၚတာ ။ တစ္အိမ္တက္ဆင္း လိုက္ပို႔တဲ့ ေရႊရင္ေအးဂ်ိဳင့္ၾကီး ဆြဲရင္းထြက္သြားတာ ဆူဆူညံညံ အသံေတြၾကားလို ့ က်မအိမ္ေရွ႕ဝရန္တာထြက္ျပီး ေအာက္ကိုငံု ့ၾကည့္ေတာ့ .... အေမကလဲ ေနာက္က ထြက္လိုက္လာရင္းငုံ႔ၾကည့္တယ္။ ဟိုဖက္ျခံကဦးေလးၾကီးက ေရႊရင္ေအးသြားေပးတဲ့ အန္တီငယ္နဲ ့မၾကီး ျခံေပါက္ဝက ျပန္ထြက္အလာကို ေရဖလားခြက္နဲ႔ေစာင့္ေနတာကို ျမင္ရသလို အန္တီငယ္နဲ႔ မၾကီးတို႔ကလဲ ဟိုေျပးဒီေျပး .... အန္တီငယ္က မုန္႔လဲေပးရေသးတယ္ ေရနဲ႔လဲေလာင္းတယ္လို ့ အမူပိုပိုနဲ ့ေျပာေနတာ အေမေရာက်မေရာ ေတြ႔တယ္ေလ ...။ အေမကက်မကို ျပံဳးၾကည့္ရင္း ဟိုမွာေလ မမေတြ႔လား အဲဒါေပါ့ ညိဳျမဆိုတာတဲ့ က်မအေမ့စကားဆံုးေတာ့ ဝရန္တာကေန အဲဒီျမင္ကြင္းကို ေငးၾကည့္ေနမိတယ္ ။ တကယ့္ကို ၾကည္ႏူးစရာပါပဲ..။ က်စ္ဆံျမီး ႏွစ္ဖက္က်စ္ျပီး သနပ္ခါးပါးကြက္ေလးနဲ ့အန္တီငယ္နဲ႔ မၾကီးက ေရေတြစိုလို ့....။ အေတြးေတြထဲမွာ က်မကဂ်ိဳင့္ၾကီးကိုဆြဲလို ့ ရြယ္တူေကာင္ေလးေတြက ေရနဲ႔ပက္လို႔ ... ။ အေတြးထဲမွာ က်မေခ်ာ္လဲေရာ.... လက္ခုပ္လက္ဝါးတီးျပီး တဟားဟား ေအာ္ရယ္တဲ့ က်မကို အန္တီေလးနဲ႔မၾကီးက ေမာ့ၾကည့္ေလရဲ့ ....။ စိတ္ကူးေတြထဲမွာ... ေအာ္ ညိဳျမ... ညိဳျမ ဒီေလာက္လွတဲ့ အမည္ေလးနဲ႔ လိုက္ဖက္ေအာင္ ရာဇဝင္မွာ စာတင္ေလာက္ေအာင္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ကဲခဲ့ပါလိမ့္ေနာ္.... ။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ သစ္ရြက္ကေလးေတြ တစ္ျဖဳတ္ျဖဳတ္ေၾကြ ..... ေႏြ မိုး ေဆာင္း ေတြ ျပကၡဒိန္ေတြ တစ္မ်ိဳးေျပာင္းရင္း မမညိဳျမျဖစ္လာျပီေပါ့ .....။
ရြယ္တူမတိမ္းမယိမ္းေတြ တူညီတဲ့ကိုယ္ေနဟန္ေတြနဲ႔ မမတို႔ညီအမကို ရင္းႏွီးအၾကာင္းသိတဲ့ ကာလသားေတြ ခမ်ာအလြန္ကို ရွိန္ၾကသရွင္.....။ အတည္ေပါက္နဲ႔ အေသၾကပ္တဲ့ ဒီညီအမေတြကို ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ကလြဲရင္ ေျဗာင္ဖြင့္ေျပာရဲသူ မရွိသေလာက္ပဲ ။ တခါက အစ္ကိုနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အိမ္အဝင္အထြက္ရွိတဲ့ အမ်ိဴးေကာင္းသားတစ္ေယာက္က အစ္ကိုဆီ ဖုန္းဆက္တယ္ ။ မမကဖုန္းကိုင္ေတာ့ ကိုကိုက မရွိဘူးေလ သူက .... စကားမစပ္ အခုဖုန္းကိုင္တာ အငယ္ဆံုးမေလး ထင္တယ္တဲ့ ။ က်မကလဲ ဟုတ္ပါတယ္ေပါ့ သူကခပ္တည္တည္ လူၾကီးလိုဆိုေတာ့ေလ..... ဟိုေန႔ကဝတ္ထားတဲ့ အက်ီေလး အေတာ္လွသတဲ့ သူ႔ညီမေလး ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေပးခ်င္လို႔ ဘယ္ဆိုင္ကဝယ္တာလဲတဲ့ ။ အငယ္ဆံုးက ဘယ္လိုျဖစ္ျပီး မမျဖစ္ေနတာလဲတဲ့ ။ မမေလ သိတယ္ေနာ္ တယ္လီဖုန္းက ရီေကာဒင္း ခလုပ္ကေလးကိုႏွိပ္လိုက္တာေပါ့ ။ မမတို ့ေမာင္ႏွမေတြ အေၾကာင္းကို ထဲထဲဝင္ဝင္ မသိတဲ့အစ္ကိုေတာ္ရဲ့ မိတ္ေဆြသစ္ေပါ့ရွင္ ။ အစ္ကို႔ ညီမက မမေလာက္မေခ်ာေတာ့ သူ႔နဲ ့ လိုက္ပါ့မလား မသိဘူးေပါ့ ။ မမက ဘာတက္ေနတာလဲ ... စာလိုက္ႏိုင္ရဲ့လား... ေက်ာင္းခ်ိန္ က်ဴရွင္ခ်ိန္ေတြ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးေမးလို ့ ..... အစ္ကိုျပန္လာေတာ့ ေမာင္ႏွမေတြျပန္နားေထာင္ျပီး တဝါးဝါး တဟားဟားေပါ့ ။
ေနာက္ေန ့အဲဒီအစ္ကိုၾကီး အိမ္လာေတာ့ ေမာင္ႏွမေတြဇာတ္တိုက္ထားတာေလ သူ႔ေရွ႕တင္ ကိုကိုက မမ ဟိုေန႔ကဖုန္းဆက္တာ ဘာလို႔ျပန္မေျပာလဲ .... အဲလိုပဲဘာမွအသံုးမက်ဘူး ဆိုျပီးေဟာက္ပါေလေရာ။
မမက မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ ေမ့သြားလို႔ ဆိုေတာ့ အေရးၾကီးတဲ့ကိစၥဆို ဘယ္လိုလုပ္မလဲတဲ့ ကိုကို႔ သူငယ္ခ်င္း ညီမေမြးေန႔ အကၤ်ီ၀ယ္ေပးဘို႔ကိစၥ အဲေလာက္ အေရးမၾကီးဘူး ထင္တာေပါ့။
အဲဒီလူက မ်က္ေစ့မ်က္ႏွာပ်က္ေနျပီ မမေလသိတယ္ေနာ္ ဇိုးဇိုးဇတ္ဇတ္ နဲ ့ထျပီး..... ကိုကို နားေထာင္ၾကည့္ အေရးၾကီးတာပါရင္ေျပာဆိုျပီး ဖြင့္ျပလိုက္တာေပါ့ ။ အတြင္းသိအစင္းသိအေၾကာင္းသိတဲ့ ကိုကို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြခ်ည္းပဲက အနားမွာသံုးေယာက္ ျပီးေတာ့အိမ္ရွိလူကုန္ ပါဆို။
အဲဒီလူ ထေျပးတာဘိနပ္ေတာင္မွားတယ္ ရာဇဝင္မွာတြင္ပါေလေရာ။
ဒီေန႔ အိမ္မွာသၾကၤန္အၾကိဳေန႔ေလ ေရႊရင္ေအးလုပ္တယ္။
အေမ့ကို လမ္းထဲကအိမ္ေတြ မမနဲ႔မငယ္ လိုက္ပို႔မယ္ေနာ္ ဆိုေတာ့ အမ်ိဳးေတြအိမ္လိုက္ပို႔ေလ ....။ လမ္းထဲကို ေကာင္မေလးေတြ ပို႔ခိုင္း..... ေရပက္လိမ့္မယ္တဲ့ ။
အမ္.... အေမကလဲ မမကညိဳျမလုပ္ခ်င္လို႔ ဆိုေတာ့ အေမကျပံဳးရင္း ညိဳျမလုပ္တာမ်ား ေၾကျငာျပီးလုပ္ရတယ္လို႔ မၾကားဘူးပါဘူး မမရယ္တဲ့ ။ က်မအရမ္း ၾကိဳက္တဲ့ မၾကီးအက်ီ အစိမ္းေရာင္ေတာက္ေတာက္ေလးေပၚမွာ ေရာင္စံုေဘာလံုးေလးေတြပါတဲ့ ပိတ္စနဲ႔ ခ်ဴပ္ထားတဲ့ ဝမ္းဆက္ ရင္ဖံုးပံုဆန္း လွလွေလးကိုေတာင္းဝတ္တယ္။
ဆံပင္ေတြကို က်စ္ဆံျမီးႏွစ္ဖက္ခြဲက်စ္ျပီး ဖဲၾကိဳးေရာင္စံုနဲ႔ အဖ်ားကိုခ်ည္လိုက္တယ္။
မငယ္ကလဲ က်မလိုပဲ မၾကီးရဲ ႔ျမန္မာအက်ီဝမ္းဆက္နဲ႔ပဲ မငယ္က ဆံပင္အရမ္းမရွည္ေတာ့ ဟိုဖက္ဒီဖက္ ခြဲျပီး ဖဲၾကိဳးေရာင္စံုနဲ႔ပဲ စီးထားတယ္။
ေဒၚၾကီးကြက္ေပးတဲ့ ပါးကြက္ေလးေထာင့္ လွလွေလးကို ညီတယ္မညီဘူး ေခ်းမ်ားေနေသးတယ္ ။
အဲ.... အားလံုးျပီးေတာ့မၾကီးက အေမကိုေခၚျပတယ္ ။ အေမက က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို တစ္အံ့တစ္ၾသ ေငးေမာၾကည့္ေနတယ္ ။ အဲ..... တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ရင္း ေျပာင္စပ္စပ္နဲ႔ ရယ္ေမာမိေသးတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ႏွစ္ေယာက္လံုး အေက်နပ္ၾကီး ေက်နပ္ေနၾကတယ္။
အေမက ဘာေျပာလိုက္တယ္ မသိဘူး မလတ္ ေပေစာင္းေပေစာင္း နဲ႔အခန္းထဲ ဝင္လာတယ္ ။ က်မက မယ္ေရြးပြဲက ပံုစံလို လမ္းေလွ်ာက္ျပေတာ့ မလတ္ကႏွာေခါင္းရံွဳ႕ျပီး အဲလိုပံုေတြနဲ႔ အျပင္သြားမယ္ ဟုတ္လားဆိုျပီး ေခါင္းခါတယ္။
ေရနဲ႔အပက္ခံရမယ္ အဲဒီထက္ပိုဆိုးရင္ ရည္းစားစကားပါ အေျပာခံရမယ္တဲ့ ။ မလတ္က အဲလိုေျပာျပီး ေအာက္ထပ္ျပန္ဆင္းသြားေတာ့ မငယ္ကမထြက္ရဲေတာ့ဘူး ။
က်မက မငယ္ နင္အရမ္းလွတာ မလတ္ကမနာလိုလို႔ ေျပာတာ လာသြားမယ္ဆိုေတာ့ မငယ္က အင္တင္တင္ ျဖစ္ေနျပီ။
ခက္တာက အိမ္ေအာက္ကို သတင္းကေရာက္ျပီ ဆိုေတာ့ က်မတို႔ ႏွစ္ေယာက္မဆင္းရဲေတာ့ဘူး မသိမသာ ထြက္ဖို႔ကလဲ မၾကီးအက်ီေတြ ထမိန္ေတြနဲ႔ အပ်ိဳလုပ္ထားတာေလ။
ဒါေပမဲ့ မမေလသိတယ္ေနာ္ လာပါမငယ္ ေအာက္မွာ ေရႊရင္ေအးဂ်ိဳင့္ယူျပီးေစာင့္ေနမယ္။
ဆိုျပီးက်မကအရင္ ဆင္းသြားတယ္ ဟန္ကိုယ့္ဘို႔ နဲ႔ ဆင္းသြားေပမဲ့ လမ္းေလွ်ာက္ရတာ ထမိန္နဲ႔ ဆိုေတာ့ လူကမလွဳပ္တလွဳပ္ ျဖစ္ေနသလိုပဲ ။
ထမင္းစားခန္းမွာ ကိုငယ္နဲ႔ေတြ႔ေတာ့ ဟ.... ဘာၾကီးလဲတဲ့ အမွန္ေတာ့ က်မအေတာ့္ကို ရွက္သြားတာ အမွန္ပဲ ..။ ဒါေပမဲ့ မမေလသိတယ္ ေနာ္ ...။ အင္း... လူေလ ဘာျဖစ္သလဲ ေခ်ာလို႔လား ဆိုေတာ့ ႏွာေခါင္းရွံဳ ႔ ျပီး အဘြားၾကီးတဲ့ ။ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ စိတ္ပ်က္ေနျပီရွင္...။ ရွိဳးတိုး ရွန္ ့တန္ ႔နဲ႔ မငယ္အနား ေရာက္လာေတာ့ ကိုငယ္က အရမ္းလွတယ္လို႔ေျပာတယ္ ဆိုေတာ့ မယံုတစ္ဝက္နဲ႔ ဟုတ္လားတဲ့။
မငယ္ကိုမေတြ႔လို႔ တစ္ကယ္ဆို မငယ္ကပိုလွတာလို ့ေျပာျပီး သူ႔စိတ္ဓါတ္ေတြကို ျမွင့္ေပးလိုက္ေတာ့ မငယ္ေျမာက္ၾကြေျမာက္ၾကြ ျဖစ္သြားတာ အမွန္ပဲ။
ဂ်ိဴင့္ၾကီး ဆြဲျပီး ဧည့္ခန္းထဲကႏွစ္ေယာက္ ျဖတ္ေလွ်ာက္လာေတာ့ ေဒၚၾကီးရယ္ ကိုငယ့္သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ရယ္ပဲ ရွိတယ္။
ေဒၚၾကီးက အဟုတ္ေအ ညီအမႏွစ္ေယာက္ ေခ်ာလိုက္တာတဲ့ ကိုငယ့္သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ကို တစ္ခါမွရွိတယ္လို႔ မထင္ခဲ့ဘူးတဲ့ က်မတို႔ ညီအမ သူတို႔ေရွ႕မွာ အေတာ့္ကိုရွက္ကိုးရွက္ကန္း ျဖစ္ေနတာ အမွန္ပဲ ။ ညွပ္ဘိနပ္ အျဖဴေလးေတြ ဆင္တူစီးျပီး အိမ္တံစက္ျမိတ္ေအာက္ကထြက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ ဝုန္းကနဲ အသံနဲ႔ အတူ ညီအမႏွစ္ေယာက္လံုး ငိုက္စိုက္ငိုက္စိုက္ နဲ႔ က်မက ဂ်ိဳင့္ၾကီးကိုလြတ္က်မွာစိုးေတာ့ ထိမ္းရင္းဟန္မပ်က္ေအာင္ ေနေနေပမဲ့ မငယ္ကေတာ့ ဘိနပ္ကေတာင္တစ္ဖက္ ေျမာက္တစ္ဖက္...။ သူစီးထားတဲ့ဖဲၾကိဳးေလး ေတြက်မေခါင္းက ဖဲၾကိဳးေလး ေတြ ေရထဲမွာေဗာေလာေျမာလို႔ .....။ မငယ္ကြက္ထားတဲ့ပါးကြက္ ေလးလဲမရွိေတာ့ဘူး။
က်မလဲ အဲလိုပဲေနမွာ ဝရန္တာကို ေပေစာင္းေစာင္းနဲ႔ က်မေမာ့ၾကည့္ ေတာ့ ကိုငယ္နဲ႔မလတ္ က်မရန္ေတြ ့မလို႔ အရွိန္ယူတုန္းမွာပဲ ေနာက္ေရတစ္ပံုးက ဝုန္းကနဲ ထပ္က်လာေတာ့ က်မဂ်ိဳင့္ၾကီး မႏိုင္မနင္းနဲ ့ထိုင္လ်ွက္ကိုျပဳတ္ၾကတာရွင္ ေခါင္းကိုလဲတင္းပုတ္နဲ ့ ကိုထုလိုက္သလိုပဲ မငယ္ဆိုတာလဲဘယ္ေျပး ရမွန္းကိုမသိ
ဝရန္တာေအာက္က လြတ္ေအာင္ထြက္ေျပးတဲ့ မငယ္ကို သစ္ပင္ေရေလာင္းတဲ့ ပိုက္နဲ႔အတင္း ပက္ေနတာ အစ္ကိုလတ္္နဲ႔ ေမာင္ငယ္ေပါ့။ က်မတို ႔အျဖစ္ကို အိမ္သားေတြအားလံုးက ရီေနၾကတယ္ က်မတို႔ ကိုငယ့္သူငယ္ခ်င္းေတြ ေရွ႕မွာရွက္တတ္ေနျပီ ။ က်မေရႊရင္ေအးဂ်ိဳင့္ၾကီးကိုပစ္ခ်ျပီး ေအာ္ငိုေတာ့ အစ္ကိုအၾကီး ကညိဳျမလုပ္တာကိုး နဲေတာင္နဲေသးတယ္ ... အိုးမဲပါသုတ္ရမွာလို ႔ မွတ္ခ်က္ခ်ေတာ့ အငိုတိတ္ျပီး က်မဟတ္ဟတ္ပက္ပက္ကို ရယ္မိေတာ့တယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ က်မက တစ္ကယ္ဆို ညိဳျမလုပ္ခ်င္ခဲ့တာေလေနာ..........။သိရင္ျပီးတာပဲေပါ့။
အားလံုးကိုခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
မမ
Labels: သၾကၤန္ မမ နဲ႔ ညိဳျမ
